asir

• Üzüm ve benzeri şeyleri şıra yapmak veya yağını almak için sıkan.

dil-aşub

• Kalbi sıkan, yüreğe sıkıntı veren, gönle eza veren. (Farsça)
• Kalbi meftun eden güzel. (Farsça)

feşar

• Sıkıcı. Sıkan. Sıkıp suyunu çıkaran. (Farsça)

kabız / kâbız

• Tutan, sıkan, kavrayan.

kasvet-nak / kasvet-nâk

• İç sıkan, sıkıntı veren. (Farsça)

leffaf

• Çok konuşan, çok lâf eden. Pek fazla söyliyen. Can sıkan.

melal-aver

• Usanç verici, usandıran, sıkan. (Farsça)

mu'sır

• (Çoğulu: Mu'sırât) Sıkıcı, sıkan.

mübrim

• (Mübrime) Zorlıyan, zorlayıcı.
• Mânâsız ve boş sözlerle can sıkan kimse.
• İki katlı yapan.
• Cür'et eden.

mudcir

• (Ducret. den) Sıkıntı veren, sıkan, gamlandıran.

mugazele

• (Ga, uzun okunur) Aşıkane şakalaşma, lâtifeleşme.

mukabbız

• (Kabz. dan) Sıkan, daraltan.

muzik / muzîk

• (Mudîk) Sıkan, sıkıştıran, darlaştıran.

nesib

• Asil kadının vasfı.
• Edb: Kasidenin âşıkâne olan mukaddemesi.

peyman-şiken

• (Peyman-şikân) Yemin bozan, ahdini yerine getirmeyen.

sakil

• (Sıklet. den) Ağır, can sıkan, sıkıcı. Çirkin kaba.