ahen-be

• Dokunacak bezin veya çulhanın iki yanına konan demirli ağaç. Bu demirli ağaç bezin buruşukluğunu da açar. (Farsça)

basarık

• Çulha tezgâhının ayaklığı.
• Piyano ayaklığı gibi çifte ayaklık.

baykar

• Çulha, bez ve kumaş dokuyan.

cevşir

• Arpa çorbası. (Farsça)
• Çulha. (Farsça)

cüdad

• Çulha yumağı.
• Eski kaftan.
• Küçük ağaç.

culah / cûlâh / جولاه

• Örümcek, ankebut. (Farsça)
• Çulha, yâni dokuyucu, nessâc. (Farsça)

• Dokumacı. (Farsça)
• Çulha. (Farsça)

cüllah / cüllâh / جلاه

• Dokumacı, çulhacı. (Arapça)

felhem

• Çulha mekiği.

gadire / gadîre

• (Çoğulu: Gadâir) Saç örgüsü.
• Çulha çukuru.

haffe

• (Çoğulu: Hıff) Çulhaların bez sardıkları ağaç.

haik

• (Çoğulu: Hayyak) Çulha.

hemger

• Çulha dokuyucu. (Farsça)

mensec

• (Nesc. den) Bez, çulha vs. dokunan yer. Örücü işyeri. Trikotaj atelyesi.

metit

• Çulha tarağı.

mı'la

• Çulhaların çukur içinde ayak ile basıp oynadıkları nesne.

minşaa

• Çulha mekiği.

minsec

• (Çoğulu: Menâsic) Çulhaların bez tarağı.

necire

• Bulamaç aşı.
• Kızgın taş ile kızdırılmış su.
• Kârgir duvar.
• Tahtadan veya ağaçtan olan sofa.
• Çulhaların beze sürdükleri haşil.

paybaf

• Çulha. (Farsça)

sayasi

• (Tekili: Sisâ) Dağın uçları.
• Herhangi bir şeyin asılları.
• Çulha tarakları.
• Muhkem ve yüksek kaleler.

şetn

• Dokumak. Çulhalık.

sisa

• (Çoğulu: Sıyas-Sıyasâ) Köşk.
• Kale.
• Sığınacak yer.
• Çulha mekiği.
• Horoz mahmuzu.
• Sığır boynuzu.

tesdiye

• Çulhaların bez çözmeleri.

vitam

• Çulhaların beze sürdükleri nesne.