bak / bâk

• Korku, havf, çekinme, sakınma. (Farsça)

benes

• Kötülükden, fenalıkdan ve iyi olmayan şeylerden çekinme ve kaçınma.

bifütur / bîfütûr

• Fütursuz, gevşemeyen, çekinmeyen.

bila perva / bilâ perva

• Pervasız, çekinmeden.

bimuhaba / bîmuhâbâ / بى محابا

• Çekinmeden. (Farsça - Arapça)

biperva / bîpervâ / بى پروا

• Korkusuz. (Farsça)
• Çekinmeden. (Farsça)

birr

• Temizlik.
• Günahtan çekinmek.
• Takvâ.
• İn'âm ve ihsan etme.
• Amel-i sâlih, iyi amel.
• Koyunu sevketmek.
• Gönül, kalb.
• Tilki yavrusu.
• Fâre.

ceri'-ül lisan / ceri'-ül lisân

• Sözünü esirgemiyen, çekinmeden söyliyen.

cesaret-i medeniye

• Her türlü baskılara karşı çekinmeden hakikatı söylemek. Müsbet harekette korkmamak. Haklı olduğu bir mes'elede korku göstermemek. İçtimai münasebetlerde girişkenlik.

def-i mefasid

• Bozgunculuk yapacak fiil ve sözlerden çekinme; fesatlıklardan kaçınma.

fasık / fâsık

• Açıkça günah işlemekten çekinmeyen, âsî, günahkâr mü'min.

fazail / fazâil

• İnsanda iyilik etmeye ve fenalıktan çekinmeye karşı devamlı ve değişmez istidatlar, güzel huylar.

fazilet

• İnsanda iyilik etmeye ve fenalıktan çekinmeye olan devamlı ve değişmez istidat, güzel vasıf, iyi huy, erdem.

fedai / fedaî

• Dâvası ve gayesi uğruna herşeyini çekinmeden feda edebilen.

hari' / harî'

• Kimseden çekinmeyen, fâcire kadın.
• Çok gülen, gülegen.

harim / harîm

• Saygısız, çekinmez. Kayıtsız kimse.

haşmet

• (Hışmet) Kendisine tabi olanlardan dolayı, "haşem" den olan, büyüklük ve heybet. Tantana-i azamet. Hürmetten gelen çekinme.
• Hiddet, kızgınlık.
• Alçak gönüllülük.

haya etme / hayâ etme

• Terk etme, çekinme, utanma.

hazer

• Çekinme. Zarar verebilecek şeyden kaçınma. Korunma.

• Sakınma, kaçınma, korunma, çekinme.

• Çekinme.

hiras

• Korku. Şaşırıp bozulmak, ürküp çekinmek. (Farsça)

i'raz

• Yüz çevirmek. Başka tarafa dönmek. İctinab, çekinmek.

iba / ibâ

• Çekinme.

iba' / ibâ' / اباء

• Çekinmek. Tiksinmek.
• Kabul etmemek, bir işe razı olmamak.
• Doymadan yemekten çekilmek.

• Çekinme, uzak durma, kaçınma. (Arapça)
• İbâ' etmek: Çekinmek, uzak durmak, kaçınmak. (Arapça)

ictinab / ictinâb / اجتناب

• Çekinmek. Sakınmak. Uzak olmak.

• Çekinme, sakınma.

• Kaçınma, uzak durma, çekinme. (Arapça)
• İctinâb etmek: Kaçınmak, uzak durmak, çekinmek. (Arapça)

içtinap

• Kaçınma, çekinme.

ihtiraz / ihtirâz / احتراز

• Sakınmak, çekinmek, kaçınmak.

• Sakınma, çekinme.

• Çekinme.

• Kaçınma, çekinme, uzak durma, geri durma. (Arapça)
• İhtirâz etmek: Kaçınmak, çekinmek, uzak durmak, geri durmak. (Arapça)

ihtirazi / ihtirazî / ihtirâzî

• Çekinmeye ait, sakınmayla alâkalı.

• Çekinme, sakınma ile ilgili.

ihtizar / ihtizâr

• Çekinme, sakınma.

imtina / imtinâ / امتناع

• Çekinme, vazgeçip geri durma.

• Çekinme, yanaşmama, imkânsız olma.

• İmkansızlık, çekinme.

imtina' / imtinâ' / اِمْتِنَاعْ

• Feragat edip geri durma.
• Muvafakat etmeme. Çekinme. İstememe. Yapmama.
• İmkânsızlık, mümkün olmayış.

• İmkânsız olma, çekinme.

inhiyaş

• Ezilip büzülme, sıkılma, çekinme.

istinkaf / istinkâf / اِسْتِنْكَافْ

• Çekinme, katılmama.

• Çekinme.

ittika

• Sakınmak. Çekinmek. Günahlardan ve bütün kötülüklerden kendini çekmek. Takvâ ile amel etmek.

keff

• Vaz geçme, el çekme, çekinmek, men'etme, imtinâ etmek, sâkit olmak.
• Avuç, el, avuç içi.
• Nimet.

laübali / lâübâlî

• Başkalarıyla saygısızlığa varacak şekilde senlibenli; çekinmesi ve sakınması olmayan.

mahzure

• Çekinme, sakınma, içtinâb etme.
• Cidâl, muharebe.

meass

• Çok cür'etli. Hiç çekinmeyen.

mücanebet / mücânebet

• Sakınma. Çekinme. İnsanlardan uzağa bir tarafa çekilme.

• Çekinme.

müdahere

• Çekinmeden ve sakınmadan mukavele yapma.

na-perva

• Pervasız, korkusuz, aldırışsız, çekinmez. (Farsça)
• Sersem. (Farsça)

neks

• Çok çekinmek, kaçınmak.

nifar

• İntikal etmek, göçmek.
• Dağılıp kaçmak.
• Ürkme, korkma, çekinme.
• Nefret gösterme.

perde-i hicap ve haya / perde-i hicap ve hayâ

• Utanma ve çekinme perdesi.

perhiz

• Sakınmak, çekinmek. (Farsça)
• Vücuda zararlı ve tıbben muzır; ve dinen, zevk veren şeylerden sakınmak. (Farsça)
• Hastalıkta bazı yiyecek ve içeceklerden sakınmak. (Farsça)

perva / pervâ / پروا

• Korku, çekinmek. (Farsça)
• Alâka, ilgi, bağ. (Farsça)
• Takat. (Farsça)
• Durup dinlenmek. (Farsça)
• Bilmek. (Farsça)
• Vesvese. (Farsça)
• Kayd. (Farsça)
• Iztırab. (Farsça)
• Terk, feragat. (Farsça)
• Hayran, şaşmış. (Farsça)
• Meyl, teveccüh, iltifat, kayırmak. (Farsça)
• Gussalanmak. (Farsça)

• Çekinme, sakınma, korku.

• Çekinme. (Farsça)
• Korku. (Farsça)

pervasız / pervâsız / پرواسز

• Çekinmeyen. (Farsça - Türkçe)
• Korkmayan. (Farsça - Türkçe)

pervasızca

• Korkmadan, çekinmeden.

rehbet

• Fazla korku, yılmak, çekinmek.

reheb

• Korkmak, yılmak. Çekinmek.
• Korku, havf.

ruhban

• Korkmak, çekinmek, yılmak.
• Rahib, Hristiyan din adamı.

ser-endaz

• (Çoğulu: Ser-endazân) Çekinmez, pervasız, korkusuz. (Farsça)

taazzüz

• Aziz saymak. Tenezzül etmeme.
• Çekinme.

taharrüc

• Günahtan içtinab etmek, günahtan çekinmek.

taharrüm

• (Haram. dan) Haramdan sakınma. Kaçınma, sakınma, çekinme.

taharrüz

• Sakınma, çekinme, korunma.

tahaşşi

• (Haşyet. eden) Korkmak. Çekinmek. Ürpermek.

tahazzür

• (Hazer. den) Sakınma, korunma, çekinme.

taka

• Korkutmak.
• Hazer etmek, çekinmek, korunmak.

takıyye

• Sakınmak. Kendini koruyup çekinmek.
• Birinin mensub olduğu mezhebi gizlemesi.
• Mümâşât.

• Sakınma, çekinme.

• Sakınmak, kendini koruyup, çekinmek.
• Birinin bağlı olduğu mezhebi gizlemesi.

takva

• Bütün günahlardan kendini korumak. Dinin yasak ettiğinden veya haram olduğunda şüphesi olan şeylerden çekinmek.

tecanüb

• Sakınma. Çekinme.

tecennüb / تَجَنُّبْ

• Sakınma. Çekinme.

• Uzak durma, çekinme.

• Çekinme.

teebbel

• İmtina' etmek, yapmamak, çekinmek.

teebbüd

• Ürküp çekinme.
• Evlenmeme, bekâr kalma.

teeddüb / تأدب

• Edebli olma. Utanma. Çekinme. Edebini takınma.

• Utanma, terbiye ile çekinme. (Arapça)
• Teeddüb etmek: Utanmak. (Arapça)

teeddübat / teeddübât

• (Tekili: Teeddüb) Edeblenmeler, çekinmeler, utanmalar.

tehaşi / tehâşî / تحاشى

• (Haşy. dan) Korkup çekinme, sakınma.

• Çekinme. (Arapça)

teneffür

• Çekinme. Kaçınma. Nefret etme. İğrenme.

tevakki / tevâkki / توقى

• Çekinme, hazer etme, sakınma, korunma.

• Çekinme, sakınma, korunma.

• Çekinme, korunma.

• Sakınma, korunma, çekinme. (Arapça)

tezemmüm

• Kişi kendi üzerine hak lâzım kılmak.
• Ahd ü eman etmek.
• Arlanmak. Utanıp çekinmek.

vera'

• Takvânın ileri derecesi. Bilmediği ve şüphe ettiğini öğrenip iyiye ve doğruya göre hareket edip bütün günahlardan çekinme hâleti.

zehadet

• Dünyadan, yâni nefsanî, fani ve fena şeylerden çekinmek. Zâhidlik. Sıkı sıkıya dine bağlılık.