celaleddin-i harzemşah

• (Vefâtı M.: 1231) Mengü berdi (Allah verdi) ismi de verilir. Harzemşah soyunun 7nci ve son hükümdarıdır. Tarihte cesaret ve irfanı ile tanınmıştır. O zamanın deccalı olan Cengiz'in kahır ve şiddeti karşısında İrân ve Turân korku ve zillete düştüğünde Celâleddin, Cengiz'in ordularını müteaddit defala

dalkavuk

• Maddî ve şahsî menfaatleri için zilleti kabul eden soytarı adam.

denaet

• Alçaklık, çok fena hareket. Zillet, kötü mizac.
• Asılsızlık, aslı olmamak.

denanet / denânet

• Alçaklık, zillet.

duhur

• Zillet, zelillik, hakirlik, aşağılık. Adilik.

fehhe

• Zillet, horluk.
• Yaramaz söz.

gazgaza

• Zillet, aşağılık.
• Eksik, noksan.

gudat

• Ayıp, zillet, noksanlık.
• Ter u taze olmak.

harabiyet

• (Harabî) Yıkılma. Yıkılış. Parçalanıp dağılış. Zillet ve sefalet içinde

harc

• Gider, sarfiyat, bir iş için kullanılan madde.
• Vergi.
• Çıkmak.
• Yeni çıkan bulut.
• Yemâme vilayetinde bir yer.
• Ecir.
• Buğday. (Dinimizde lüzumsuz harcamak, israf haramdır. Zillet ve fakirliğe sebeptir.)

hevan

• Hakaret, zillet, alçaklık, zelillik, aşağılık, horluk.

horluk

• Hakaret, zillet.

ibtizaz

• İhtiyacdan dolayı zillet ve hakaretlere tahammül etme.

istikane / istikâne

• (İstikânet) Alçaklık etmek.
• Zillet ve meskenet göstermek.
• Tevazu göstermek.

izzet-i nefis

• Zillete düşmiyerek şeref ve haysiyeti muhafazaya çalışmak. Vakar.

leamet

• Alçaklık, âdilik, zillet, denaet, aşağılık.

miskin-i zelil

• Zillete düşmüş sefil, hor görülüp aşağılanan sefil.

mütezellil

• Tezellül eden. Alçalan, zillete katlanan. Kendini zelil gösteren.

• Alçalan, zillete katlanan.

mütezellilane / mütezellilâne

• Zelil olarak, alçalarak, zilletini bilip göstererek.

muzill

• Zelil kılan. Zillete düşüren.
• Adileştiren.

müzill

• İndiren, alçaltan, zillete düşüren, Allah.

na-merdi / nâ-merdî

• Namerdlik, alçaklık, zillet. (Farsça)
• Korkaklık. (Farsça)

pesti / pestî

• Alçaklık, âdilik, zillet. (Farsça)

sakam

• (Sekam) İllet, hastalık, dert.
• Hata ve yanlış.
• Zillet.

şekavet

• Her çeşit kötülük içinde olmak. Belâ ve zillete düşmek. Sıkıntıda kalmak.
• Haydutluk, eşkiyalık.

suram

• Zillet ve hastalık.
• Emzikten son çıkan süt.

teannüt

• Meşakkate düşmek.
• Hasmın kötülüğünü ve zilletini istemek.

tezellül

• Zillete katlanmak. Aşağılanmak. Alçalmak. Hor ve hakir olmak. Kendini alçak tutmak.

• Zillete düşme, alçalma.

tezellülat / tezellülât

• (Tekili: Tezellül) Alçalmalar, küçülmeler, zillete katlanmalar.

tezlil

• Zillete düşürme, aşağılama.

ubudet

• Kulluk. (Aslında zillete derler.)

zelalet

• Alçaklık, hakirlik, horluk. Zillet.