afetzede

• (Çoğulu: Afetzedegân) Bir musibete, bir belâya ve bilhassa yangın, zelzele gibi bir felâkete uğramış. (Farsça)

bumehen

• (Bumehin) Deprem, zelzele, yer sarsıntısı. (Farsça)
• Koyun bağırsağı. (Farsça)

cünbiş-i zemin

• Deprem, zelzele, yer sarsıntısı.

hareket-i arz

• Zelzele, deprem, yer sarsıntısı.

ihfik

• Yer sarsıntısı ve zelzeleler neticesinde meydana gelen yarıklar, çatlaklıklar.

layetezelzel

• Sarsılmaz. Tezelzül etmez. (Tahkikî iman sâhibleri, lâyetezelzel bir itikada sâhibdirler.)

mürcif

• (Recefe. den) Fitne ve fesad için iftiralar ve yalan haberler neşrederek ortalığı karıştıran. Yalancı.
• Mutlak bir şey ile meşgul olan.
• Yer sarsıntısı. Zelzele.

recefe

• Zelzele.
• Ortalığı sarsacak kışkırtmalar yapmağa ircaf denir. Yalan, yanlış haberlerle umumî efkârı şaşırtıcı neşriyatlara ise Eracif denmektedir.

recfe

• (Çoğulu: Recefât) Zelzele, deprem.

serahor

• Osmanlı İmparatorluğunun ilk devirlerinde ordunun bir yerden başka bir yere hareketinde yolların yapılması ile beraber ağırlıkların nakil vesairesi veyahut memleket içinde zelzele, deprem gibi bir âfetin vukuuyla harap olan yerlerin hemen tamir edilmesi işlerinde kullanılanlara verilen addır.

sismoğraf

• Zelzelenin yerini, saatini, yön ve hızını kaydeden âlet. (Fransızca)

tedekdük

• Taşlıkta ve kum arasında olmak.
• Dağ, yerinden ayrılıp pâre pâre olmak.
• Zelzele olup yerin deprenmesi.

zelazil

• Zelzeleler. Yer sarsıntıları.

zelzal

• (Zülzâl) Sarsıntı. Zelzele. Deprem. Sarsılma.

zelzele-i beşeriye

• İnsanî zelzele; insanın maddî ve mânevî hayatında meydana gelen sarsıntı, Dünya Savaşları, dinsizlik gibi.

zelzelet-üs saa / zelzelet-üs sâa

• Kıyamet sarsıntısı. Kıyamet kopması ânında meydana gelecek olan çok müthiş zelzele.