es'al

• Dişinin yanında zâid bir diş daha biten kimse.

harf-i zaid / harf-i zâid

• Gr: Kelimenin bazı tasrifinde düşen harf. Fazla, zâid harf. Te'kid için yazılan harf. Sonradan ilâve olan harf.

mezade

• (Çoğulu: Mezaid) Tuluk, dağarcık.

sa'la

• Zâid dişli kadın. (Müz: Es'al)

sülasi mezidün fih / sülasî mezidün fih

• Gr: Zaid harf almış ve kökünde üç aslî harf bulunan kelime.

zait

• (Bak: Zâid)

zevaid

• (Tekili: Zâide) Fazlalıklar, fazla şeyler. Faydasız şeyler.