a'dem / عدم

• Yokluk.

adem / عدم / عَدَمْ

• Yokluk, olmama, bulunmama.
• Fakirlik. (Vücudun zıddı)

• Hiçlik, yokluk.

• Yokluk, varlığın zıddı.
• Tasavvufda sâlikin (tasavvuf yolcusunun) kendisini kaplayan mânevî hal sebebiyle kendinden geçmesi hâli.

• Yokluk.

• Yokluk, olmama, bulunmama.

• Yokluk, bulunmama, adem. (Arapça)

• Yokluk.

adem-abad / adem-âbâd

• Sonsuza dek yokluk.

• Yokluk. Yokluk alemi. (Farsça)

adem-abad hiçahiç / adem-âbâd hiçâhiç

• Tamamen hiçlik ve yokluk.

adem-alud / adem-âlûd

• Yoklukla karışık.

adem-i külli / adem-i küllî

• Tam yokluk.

adem-i mahz

• Sırf yokluk.

adem-i mevcudiyyet

• Yokluk. Olmama.

adem-i mutlak

• Sınırsız yokluk.

adem-i sırf / عَدَمِ صِرْفْ

• Tam yokluk.

• Yokluk. Mutlak yokluk.

• Yokluk.

adem-i zahiri / adem-i zâhirî / عَدَمِ ظَاهِر۪ي

• Görünürdeki yokluk.

ademabad / ademâbâd / عدم آباد

• Yokluk ülkesi. (Arapça - Farsça)

ademalud / ademâlûd

• Yoklukla karışık.

ademi / ademî

• Yoklukla ilgili, olmama.

• Yokluğa ait, yoklukla ilgili.

ademistan / ademistân / عَدَمِسْتَانْ

• Yokluk ülkesi, yeri.

• Yokluk ülkesi.

• Yokluk yeri.

ademiyat / âdemiyât

• Yokluklar, hiçlikler.

• (Tekili: Adem) Yokluklar. Ademler.

ademiye

• Yoklukla ilgili.

ademiyet

• Yokluk.

ademnüma

• Yokluk gösteren.

alem-i adem / âlem-i adem

• Yokluk âlemi.

bevas

• Sıkıntı, keder, mihnet, elem, dert, kaygı, gam. (Farsça)
• Yokluk. (Farsça)

buus

• Sefalet. Yokluk içinde olma.

evvel

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Herşeyin başlangıcı olan, varlığından önce yokluk geçmeyen, hiç bir şey yok iken, vâr olan.

fakat / fâkat

• Yokluk, bulunmama.

fakd / فقد

• Yokluk, yoksunluk. (Arapça)

fena / fenâ / فنا

• Yok olma, yokluk. "Beka"nın zıddı. (Tasavvufta maddî varlıktan sıyrılıp hakka ulaşma).
• İyi olmayan, kötü.

• (Beka'nın zıddı) Yokluk. Yok olma.
• Geçici dünya.
• Geçip gitme.
• Tas: Kendi varlığından geçmek.
• Kötü.
• Devamlı olmayan.
• Çok kocamış olmak.

• Yokluk, geçicilik, kötü.

• Yokluk. (Arapça)
• Kötü. (Arapça)

fıkdan / fıkdân / فقدان

• Yokluk.
• Bir şeyin belirsiz olması. Yitirmek.

• Yokluk, bulunmama.

• Yokluk, kayıp.

• Yoksunluk, bulunmama, yokluk. (Arapça)

gavr-ı in'idam

• Yokluk çukurunun dibi.

• Yokluk çukuru.

gaybubet / gaybûbet / غيبوبت

• Göz önünde olmayış, yokluk.

• Bulunmama, yokluk. (Arapça)

gıyab / gıyâb / غياب

• Bulunmama, yokluk. (Arapça)

gıybet / غيبت

• Çekiştirme. (Arapça)
• Bulunmama, yokluk. (Arapça)

hiçi / hiçî

• Hiçlik. Yokluk. (Farsça)

hiyab

• (Hiyâbet) Kabahat, suç, günah.
• Kötü bir durumun başlangıcı.
• Yokluk.

ihtimal-i adem

• Yokluk ihtimali.

kabulüadem / kabûlüadem

• Yokluk kabulü.

kaht ü gala / kaht ü galâ

• Yokluk. Kıtlık. Fakirlik.
• Pahalılık.

kahtügala / kahtügalâ

• Yokluk ve kıtlık.

kebir / kebîr

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Varlığından önce yokluk geçmemiş olan.

kesad

• Kıtlık, yokluk.
• Sürümsüzlük, alış-veriş durgunluğu.

leys

• Adem. Yokluk. Gayr-ı mevcud. (Bunun aslı "lâyese" idi. Yâ'yı tahfif için "leyse" oldu.) Hükemâlar arasında "eys" vücud, "leys" adem mânâsında kullanılmıştır.
• Gaflet.
• Bahâdırlık, kahramanlık.
• Yük çekici olmak.

• Yokluk.

ma'dumat

• Yok olanlar. Yokluklar.

ma'dumiyet

• Yokluk, ma'dumluk, yok olma.

madumiyet / mâdumiyet / mâdûmiyet / معدوميت

• Yokluk, yok oluş.

• Yok olma, yokluk.

• Yokluk. (Arapça)

mahrumiyyet

• Elde edemeyiş. Yokluk. Mahrumluk. İstediğini elde edememe.

mefkudiyet

• Mefkudluk. Bulunmama, kayıplık, yokluk.

münteha-yı zirve-i hiçi / müntehâ-yı zirve-i hiçî

• Yokluk ve hiçliğin zirvesi, en son noktası.

müsaviyü't-tarafeyn / müsâviyü't-tarafeyn

• İki tarafın birbirine denk olması; varlık veya yokluk konusunda eşit durumda olma.

mütesaviyü't-tarafeyn / mütesâviyü't-tarafeyn

• İki tarafı birbirine denk olan; varlık veya yokluk konusunda eşit durumda olan.

müzayaka / müzâyaka

• Sıkıntı, darlık, yokluk, parasızlık. Zorluk.

• Darlık, yokluk.

na-besi / na-besî

• Yokluk, adem. (Farsça)

nabud / nâbûd / نابود

• Yok. (Farsça)
• Yokluk. (Farsça)
• Perişan. (Farsça)

ney

• Kamıştan yapılan damaksız düdük.
• Kamış kalem.
• Mc: Kâmil insan.
• Farsçada : Yokluk.

nisti / nistî

• Yokluk, adem. (Farsça)

noksan

• (Nuksan) Eksik, kusurlu, nâkıs.
• Eksiklik, azlık. Eksilme, azalma.
• Yokluk.

rah-ı adem / râh-ı adem

• Yokluk, hiçlik yolu.

şems-i ezeli / şems-i ezelî

• Ezelî Güneş; bütün varlıkları yokluk karanlığından varlık aydınlığına çıkaran ve onlara hayat veren Allah.

tekvin / tekvîn

• Var etmek, meydana getirmek, yaratmak, Kelâm ilminde Allah'ın subûti bir sıfatıdır, yokluktan vücuda getirmesi, icad etmesidir.

umman-ı adem

• Hiçlik, yokluk deryası.

vücud-u adem

• Yokluk vücudu.

zevalsiz

• Geçicilikten, yokluktan uzak olma. Yok olup gitmeyen, sürekli.