acza'

• Dübürü büyük kadın.
• Kumdan yığılmış yüksek tepe.

as'as

• Kumdan yığılmış tepe.
• Fesâd.

delta

• yun. Nehirlerin taşıdığı toprakların (alüvyonları) akarsuyun, denize veya göle döküldüğü yerde yığılmasıyla meydana gelen kısım.

dı's

• Kum.
• Kumdan yığılmaş yumuşak tepe.

ferahem

• Toplu, devşirli. (Farsça)
• Birikme, yığılma, toplanma. (Farsça)

hazevan

• Eti birbiri üstüne yığılıp cem'olmuş olan etli nesne.

hazy

• Birbiri üzerine yığılıp toplanmak.

hıkf

• Kumun bir yere toplanıp yığılarak tepe gibi olması.

ihtişad

• Toplanmak, birikmek, yığılmak.

irtikam

• Yığılma, üst üste birikme.

izdiham / izdihâm / ازدحام

• Aşırı kalabalık, aşırı yığılma. (Arapça)

kaur

• Çok derin.
• Çöllerde, rüzgârların esmeleri sebebiyle yığılan kum tepeleri. Kumullar.

kirs

• (Çoğulu: Ekrâs-Ekâris) Her nesnenin aslı.
• Bir araya getirilmiş beytler.
• Biri biri üstüne yığılmış kalmış davar tersi.

küsv

• Bir yere yığılmış ve toplanmış nesne.
• Az, kalil.

lübed

• Çok mal mânasınadır ki sanki birbiri üstüne yığıla yığıla keçe gibi birbirine geçmiştir.

mahşud

• Toplanmış. Yığılmış.

mecmu'

• Bütün, hepsi. Topluca. Yığılmış. Cem' olunmuş. Bir araya getirilmiş şey.

mendud

• Meyvesi aşağıdan yukarıya yığılı, istifli.

mersud

• Birbiri üstüne yığılmış kumaş.

miksefe

• (Kesâfet. den) İçine elektrik enerjisi yığılan âlet. (Kondansatör)

müdahhar

• İddihar olunmuş, yığılmış.

müddehar

• Biriktirilmiş, yığılmış. İstif edilmiş. İddihar edilmiş.

müdehharat / müdehharât

• İstif edilmiş, yığılmış ni'metler. Biriktirilmiş mallar.

mukantar

• (Kantara. dan) Kemer şeklinde olan köprü.
• Birbiri üstüne yığılmış çok şey.
• Muhkem.

mükfehirr

• Üstüste yığılmış karabulut.
• Asık suratlı adam.
• Yaşlanmış kimse.

mülezzez

• Bir yere biriktirilip toplanmış, yığılmış ve ulaştırılmış nesne.

mütecemmi'

• (Çoğulu: Mütecemmiîn) (Cem'. den) Toplanan, yığılan, biriken, tecemmü' eden.

mütecemmiin / mütecemmiîn

• (Tekili: Mütecemmi') Toplananlar, yığılanlar, tecemmu' edenler, birikenler.

mütehaşşid

• (Çoğulu: Mütehaşşidîn) Yardım için koşuşup toplanan, biriken, yığılan.

mütelebbid

• Birbiri üstünü yığılıp kat kat olmuş.

müterakim

• Teraküm etmiş, birikmiş, yığılmış.

müzahame / müzâhame

• Bir yere yığılarak fertlerin birbirine zahmet vermesi.

müzahamet

• Sıkıntı verme, bir noktaya yığılma.

müzahemet / müzâhemet

• Bir yere yığılıp sıkışma.

müzdahim

• (Müzdehim) Kalabalık, izdihamlı, yığılmış.
• İzdiham ve kalabalık eden.

rekam

• Birbiri üstüne kat kat yığılmış nesne.

rükam

• Yığın. Birbiri üzerine kat kat yığılmış olan.

semit

• Temiz pişirilmiş olan kebap.
• Arınmış, temizlenmiş ve pâk olmuş.
• Doldurulmuş bağırsak.
• Birbiri üstüne yığılmış kiremit.
• Bir kat sahtiyan.

tahaşşüd

• Birikme, yığılma. Toplanma.

tahazzün

• Hazineye girmek.
• Yığılmak.

tecemmuat / tecemmuât

• (Tekili: Tecemmu') Birikmeler, toplanmalar, yığılmalar.

tedahül / tedâhül / تداخل

• İç içe olmak. Birbiri içine girmek.
• Yığılıp kalmak. Birikmek. Karışmak.
• Bir taksidi ödemeden ötekinin gelmesi. Ödemede gecikmek.

• Karışma. (Arapça)
• Yığılışma. (Arapça)

tekavüs / tekâvüs

• Bir yere cem'olmak, yığılmak, toplanmak.
• Sıkışmak.

telebbüd

• Birbiri üstüne yığılmak.
• Bir yere gizlenip av gözlemek.

temerküz / تمركز

• Merkez tutma, merkezleşme. Bir merkezde toplanma.
• Yığılma. Birikme.

• Toplanma, yığılışma. (Arapça)
• Temerküz etmek: Toplanmak, yığılışmak. (Arapça)

teraküm / terâküm / تراكم

• Birikme, yığılma.
• Birbiri üzerine sıkışma.

• Birikme, yığılma.

• Birikim, birikme, yığılma. (Arapça)
• Terâküm etmek: Birikmek, yığılmak. (Arapça)
• Terâküm ettirmek: Biriktirmek. (Arapça)

teraküm edilen

• Biriken, yığılan.

terakümat / terakümât

• (Tekili: Teraküm) Toplanmalar, yığılmalar, birikmeler.

teyhür

• Yar gibi çöküp yığılmış kumluk.

tezahüm / tezâhüm

• Sıkışma, yığılma.

tezeyyüb

• Ağzının köpüğü kenarına yığılmak.
• Yaş üzümün kuruması.