ikame / ikâme / اقامه

• Yerine koyma.

• Kaldırma. (Arapça)
• Oturma. (Arapça)
• Yerine koyma. (Arapça)
• İkâme etmek: Yerine koymak. (Arapça)

ikame etmek

• Yerine koymak.

muhakat

• Bir kimseyi ahmak yerine koyma.

mutlak adalet / mutlak adâlet

• Bir şeyi yerli yerine koymak. Kendi mülkünde olanı kullanmak.

nazd

• Her şeyi yerli yerine koymak.

ta'biye / تعبيه

• Yerine koyma. (Arapça)
• Kurulu düzen. (Arapça)

vekalet / vekâlet

• Bir kimsenin, bir veya birçok işi yapmak için, başkasını kendi yerine koyması yâni başkasına iş havâlesi. Vekil edene sâhib veya müvekkil, vekâlet verilip yerine geçirilene vekîl denir.