müceddid / müceddîd

• Yenileyici, kuvvetlendirici. İslâm dînini kuvvetlendiren, bid'atleri yâni İslâm dînine sokulmak istenen reformları, hurâfeleri söküp atan ve sünnetleri ortaya çıkaran âlim.

aşamideni / aşamidenî

• İçilebilen veya yenilebilen. (Farsça)

aşevi

• Yoksullara parasız olarak yemek yedirilen veya dağıtılan yer, aşhane.
• Para ile yemek yenilen yer, lokanta.
• Düğün gibi toplantılarda, yemekleri hazırlamak için iğreti mutfak olarak kullanılan yer.
• Bazı tekkelerde yemek pişirilen yer.

bedil

• Bir şeyin mukabili, karşılığı.
• Tutuşulan bir bahiste yenilen veya aldananın vereceği şey.
• (Çoğulu: Ebdâl) Sâlih kişi.

bezme

• Gündüzleyin yenilen bir öğün yemek.

cedidan

• Gece ile gündüz.
• Yenilenen iki şey. Yenilenenler.

hazret-i mehdi / hazret-i mehdî

• Âhirzamanda gelip dini takviye edecek ve Müslümanların imanlarını yenileyecek olan zât.

istibdal

• (Bidl ve Bedel. den) Değiştirmek, değiştirilmek.
• Bir vakfı mülk ile mübadele etmek.
• Birşey verip yerine başka şey istemek.
• Askerliği biten erlere tezkere verip yenilerini almak.

isticdad

• Yenileme. Yeniden yapma.

kahvaltı

• Sabah ve ikindi vakitleri yenilen hafif yemek. (Türkçe)

kainat-ı müteceddide / kâinat-ı müteceddide

• Devamlı yenilenen kâinat, evren.

maglub

• (Mağlub) Yenilmiş. Kendisine galib gelinmiş. Yenilen kimse.

mağlup / mağlûp

• Yenilen.

mağlup düşen / mağlûp düşen

• Yenilen.

mağlup olan / mağlûp olan

• Yenilen.

mahzen-i erzak

• Yenilecek ve içilecek şeylerin bulunduğu yer, depo.

maide

• Yemek yenilen sofra, yemek, ziyafet.
• Kur'ân-ı Kerim'in
• sûresi.

mat'am

• (Çoğulu: Matâim) Yemek yenilecek yer. Yemek odası.

mataim

• (Tekili: Mat'am) Yemek yenilecek yerler. Yemek odaları.

me'kele

• (Çoğulu: Meâkil) Yenilecek, eklolunacak şey.

me'kulat / me'kulât

• (Tekili: Me'kul) Yenilecek gıdâ maddeleri.

meakil

• (Tekili: Me'kele) Yenilecek şeyler. Yemekler. Erzâk.

mehdi / mehdî

• Âhirzamanda gelip insanları hak dine sevk edecek ve Müslümanların yenilemeye sebep zât.

mêkel

• Yemek yenilen yer.

meyl-i teceddüd

• Yenilenme meyli, eğilimi.

meyl-i teceddüt

• Yenilenme arzusu, eğilimi.

mücedded / مُجَدَّدْ

• Kullanılmamış. Yeni. Yenilenmiş.

• Yenilenen.

• Yenilenen.

müceddid / مُجَدِّدْ

• Yenileyen. Yenileyici. Hadis-i sahihle bildirilen, her yüz yıl başında dini hakikatleri devrin ihtiyacına göre ders vermek üzere gönderilen büyük âlim ve Peygamberin (A.S.M.) vârisi olan zât.

• Yenileyen, yenileyici; Hadîs-i Sahihle bildirilen, her yüzyılda bir dinî hakikatleri devrin ihtiyacına göre ders vermek üzere gönderilen büyük âlim ve Hz. Peygamber'in (a.s.m.) vârisi olan zât.

• Yenileyici, hadîste her asırda geleceği müjdelenen ve îman hakikatlarını asrın anlayışına uygun olarak anlatmakla görevlendirilen nurlu âlim.

• Yenileyen (her asrın vazîfeli imamı).

müceddid-i din

• Yenileyici; sahih hadisle her yüz senede bir geleceği bildirilen, dinin hakikatlerini, asrın ihtiyacına göre ders veren peygamber vârisi olan âlim zât.

müceddid-i ekber

• En büyük müceddid, en büyük yenileyen, yenileyici.

müceddid-i elf-i sani / müceddid-i elf-i sâni / müceddîd-i elf-i sânî

• Hicrî ikinci bin yılının müceddidi, yenileyicisi olan İmam-ı Rabbânî (r.a.).

• Hicrî ikinci bin yılının yenileyicisi mânâsına İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin lakabı.

müceddidiyet

• Mücedditlik, yenileyicilik.

müceddit

• Yenileyen, yenileyici; sahih hadisle her yüz senede bir geleceği bildirilen, dinî hakikatleri devrin ihtiyacına göre ders veren büyük âlim.

münhezimen

• Yenilerek, münhezim olarak, bozularak, bozguna uğrayarak.

müteceddid / متجدد / مُتَجَدِّدْ

• Yenilenen, eski iken yenilenmiş olan.

• Yenilenen, tazelenen.

• Yenilenen.

• Yenilikçi. (Arapça)
• Yenileşen. (Arapça)

• Yenilenen.

müteceddidin / müteceddidîn

• (Tekili: Müteceddid) Yenileşenler, teceddüd edenler.

müteceddit

• Yenilenen.

niks

• Elbisenin ve örülmüş şeylerin eskilerini bozup gidermek, tekrar yine iplik yapmaya kabil olanı ip eğirip yenilemek.

sofra

• Üstünde yemek yenilen yaygı.

taam

• Yemek. Yenilen şey.

tecdid / tecdîd / تجدید

• Yenileme. Yenilenme. Tazelenme.

• Yenileme.

• Yenileme, tazeleme.

• Yenileme. (Arapça)
• Yenilenme. (Arapça)
• Tecdîd edilmek: Yenilenmek. (Arapça)
• Tecdîd etmek: Yenilemek. (Arapça)
• Tecdîd olunmak: Yinelenmek. (Arapça)

tecdid ve takviye-i din

• Dini yenileme ve güçlendirme.

tecdid-i biat / tecdid-i bîat / tecdîd-i bîat / تَجْد۪يدِ ب۪يعَتْ

• Biatını, bağlılığını, itimadını tekrarlamak, yenilemek.

• Bağlılık sözünü yenileme.

• Bağlılığını yenileme.

tecdid-i din

• Dinin yenilenmesi, yeniden yorumlanması.

tecdid-i iman / tecdîd-i îmân

• İmanı yenileme, tazeleme.

• İman esaslarını kalben tasdik ettiğini, dil ile de tekrar edip yenilemek.

• Bilerek veya bilmeyerek küfrü gerektiren (îmânı gideren) bir sözü söylemek veya bir işi yapmak yâhut böyle bir şeyi yapmış olma ihtimâli üzerine, Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah sözünü; mânâsını bilerek ve inanarak söyleyip, îmânını yenileme, tâzeleme.

tecdid-i lezzet

• Lezzeti yenileme, tazeleme.

tecdid-i nikah / tecdid-i nikâh / tecdîd-i nikâh

• Nikâh tazeleme. Nikâh yenileme.

• Nikâhı yenileme, tâzeleme.

tecdidat / tecdidât

• Yenilemeler, tazelemeler.

tecdiden

• Yenileterek. Yenileyerek.

tecdit

• Yenileme.

teceddüd / تجدد / تَجَدُّدْ

• Tazelenme. Yenilenme.

• Yenilenme.

• Yenilenme.

• Yenilenme, yenilik. (Arapça)

• Yenilenme.

teceddüd eden

• Yenilenen.

teceddüd etmek

• Yenilenmek.

teceddüd-ü emsal

• Benzerlerinin yenilenmesi.

teceddüdat / teceddüdât / تجددات

• Yenilenmeler, yenilikler. (Arapça)

teceddüdi / teceddüdî

• Yenilenmekle ilgili.

teceddüt

• Yenilenme, tazelenme.

vazife-i teceddüd-ü din

• Dini yenileme vazifesi, mücedditlik görevi.

zad ve zahire / zad ve zahîre

• Azık, yolda yenilecek ve içilecek şeyler.