caşiriyye

• Kuşluk vakti yenen yemek. Kuşluk yemeği.

dagbus

• (Çoğulu: Dagabis) Küçük hıyar.
• Sirkeyle ve zeytin yağıyla yenen bir ot.

galib / gâlib

• Üstün. Yenen. Mağlub eden. Ekser.

• Galip, üstün, yenen.

gıda

• Besleyici madde. Vücuda lâzım olan yenecek ve içilecek şeyler.
• Kuşluk vakti yenen yemek.
• Zihni ve kalbi olgunlaştıracak Kur'an ve iman ilmi ve Allah'a ibadet ve taat.

girih-küşa

• Düğüm açan, bağı çözen. (Farsça)
• Mc: Müşkülâtları yenen, zorlukları halleden. (Farsça)

hafif necaset / hafif necâset

• Eti yenen dört ayaklı hayvanların bevli (idrarı) ve eti yenmeyen kuşların pisliği.

hallal-ı müşkilat / hallâl-ı müşkilât

• Zorlukları yenen, müşkülâtı halleden kimse.

hallal-ül ukad / hallâl-ül ukad

• Düğümleri çözen.
• Mc: Zorlukları yenen.

hardal

• Çok küçük tohumları olan ve yaprakları yenen bir nebat ismi. Döğülerek macun haline getirilir ve sofrada iştah açmak için kullanılır.

hazm

• Midedeki yenen şeyleri eritmek, sindirmek. Vücuda yarayacak hale getirmek.
• Birisine ansızın hücum etmek.
• Ansızın bir şey üzerine inmek.
• Birisinin hakkını, malını gasb ile alıp zulmeylemek.
• Münasebetsiz bir hale, güce gidecek bir vaziyete düşenin kendi nefsini

idam

• Katık. Ekmekle beraber yenen şey.

iftar

• Oruç açmak. Oruç açılırken yenen yemek. (Zıddı: İmsak)

kabisa

• Parmak ucuyla yenen şey.

kahir

• (A, uzun okunur) Üstün gelen. Yenen. Galip gelen.
• Zorlayan. Mecbur eden.

kaşem

• Yetişmeden yenen beyaz hurma koruğu.

kazım / kâzım

• Öfkesini yenen, meydana vurmayan.

• Öfkesini yenen.

kazımin-el gayz / kâzımîn-el gayz

• Öfkesini yenenler.

kazımun / kâzımûn

• Öfkesini yenenler. Hırsını yenenler.

kezim / kezîm

• Öfke ve kızgınlığını yenen.

lühce

• Kuşluk vaktinde yenen yemek.

mağlup eden / mağlûp eden

• Yenen.

mi'de

• (Çoğulu: Miad) İnsan ve hayvanlarda, yenen şeyleri hazmetmek vazifesi olan bir iç uzvu.

müşteheyat

• Lezzetli şeyler. Nefsin hoşuna giden ve iştah için yenen şeyler.

necaset-i hafife

• Hanefî mezhebine göre pis olduğuna dair şer'î bir delil mevcud olan şeydir. Diğer bir tabire göre murdar olmadığı rivayet edilen şeydir. (Eti yenen hayvanların bevilleri gibi.) Bedenin veya elbisenin dörtte birinden az miktarı namaza mani olmaz.

sahur

• Temcid yemeği. Ramazan'da şafaktan önce yenen yemekr.

şanezen

• (Çoğulu: Şanezenân) Baş tarayan. (Farsça)
• Mc: Güçlükleri çözen. Zorlukları yenen. (Farsça)

sayd

• Av hayvanı yâni eti yenen hayvanların etleri için, eti yenmeyenlerin ise (domuz hâriç) deri ve diş gibi yerlerinden faydalanmak veya zararlarından emin olmak için avlanan hayvan.

selhane / selhâne

• Eti yenen büyük ve küçük baş hayvanların kesilip yüzüldüğü yer, mezbaha.

sertem

• Uzun, tavil.
• Yumuşak sözlü kişi.
• Hışmını ve gadabını süratle yenen kimse.

taam

• Yemek, yenen şey.

ukdegüşa

• Müşkilleri yenen. (Farsça)