a'van

• Yardımcılar. Etbâlar.

acaibü'l-mahlukat / acâibü'l-mahlûkat

• Yaratılmışların şaşırtıcı, hayret verici halleri.

adub

• Yardımcı.

aferca

• Yaramaz huylu.

aferide / âferîde / آفریده

• Yaratık, yaratılmış, mahluk. (Farsça)

aferidgar / âferîdgâr / آفریدگار

• Yaratan, Tanrı. (Farsça)

aferin / âferîn / آفرین

• Yaratan. (Farsça)

aferinende / âferînende / آفریننده

• Yaratıcı. (Farsça)

aferiniş / âferîniş / آفرینش

• Yaratılış. (Farsça)

ahsen-i mahluk / ahsen-i mahlûk

• Yaratılmışların en güzeli, yaratılışı en kıvamda olan.

ahsen-i mahlukat / ahsen-i mahlûkat

• Yaratıkların en güzeli.

• Yaratıkların en güzeli.

ahsen-i takvim sureti / ahsen-i takvim sûreti

• Yaratılışın tam kıvamı ve en güzel şekli.

akir

• Yaralanmış, cerih.

akl-ı matbu'

• Yaradılıştan olup, her çocukta olan akıl. Öğrenmeden var olan fıtrî akıl. Bu akıl mümeyyiz olmayıp kabil-i hitap değildir.

alat-ı cariha / âlât-ı câriha

• Yaralayıcı âletler.

albay

• Yarbay ile tuğgeneral arasındaki askeri rütbede olan üstsubay.

alem-i sagir / âlem-i sagîr

• Yaratılmışların hepsinden kendisinde bir nümûne bulunduğu için insana verilen ad.

aman

• Yardım dileme sözü.

amel-i talih / amel-i tâlih

• Yaramaz iş, makbul olmayan amel.

asabiyy-ül-mizac

• Yaradılışça sinirli olan kimse. Yaradılışı itibâriyle asabi, hırçın, öfkeli olan.

asl-ı hilkat

• Yaratılış başlangıcı.

avane / avâne

• Yardımcılar.

avene / عونه / عَوَنَه

• Yardımcılar.

• Yardımcılar.

• Yardakçılar, avene. (Arapça)

• Yardımcılar.

avn / عون

• Yardım.

• Yardım.

• Yardım. (Arapça)

avn ü inayet

• Yardım ve ikram.

avni / avnî

• Yardıma âit, yardıma dâir.

ayat-ı tekviniyye ve teşriiyye / âyât-ı tekviniyye ve teşriiyye

• Yaratılışa ve şeriata ait âyetler.

ayde

• Yaramaz huylu.

azam-ı mahlukat / âzam-ı mahlûkat

• Yaratılmışların en büyüğü.

azir / âzir

• Yara izi.

azze ensaruh / azze ensâruh

• Yardımı çok olsun. (Bu tabir, padişahlara ait dua yerinde olup eski fermanlarda geçer.)

bed-tıynet

• Yaradılışı, fıtratı, tabiatı fena ve kötü olan, soyu bozuk, bayağı adam. (Farsça)

berhay

• Yaramaz, haylaz.

beyanat-ı kevniye

• Yaratılışa âit açıklamalar.

beytar

• Yarılmak.

bidayet-i hilkat / bidâyet-i hilkat

• Yaratılışın başlangıcı.

bidayet-i icad

• Yaratılışın başlangıcı.

bilistifade / بالاستفاده

• Yararlanarak, istifade ederek. (Arapça)

biryan / biryân

• Yaralı, yanık.

bisud / bîsûd / بى سود

• Yararsız. (Farsça)

bivaz

• Yarasa kuşu. Muvâfakat, kabul. (Farsça)

borc-u fıtrat

• Yaratılış borcu.

bostan-ı hilkat

• Yaratılış bostanı, bahçesi.

büzul

• Yarılmak, inşikak.

camiiyet-i fıtrat

• Yaratılışın kapsamlılığı.

can-aferin

• Yaratıcı. (Farsça)

cer

• Yarık, çatlak. (Farsça)

cerahat / cerâhat / جراحت

• Yaradan akan irin. Yaralı vücudda toplanan kandaki küreyvât-ı beyzâdan (ak yuvarlardan) mürekkeb kan. Yaradan akan beyaz akıcı cisim.

• Yara. (Arapça)

cered

• Yaralı, mecrûh. (Farsça)

cerh / جَرْحْ

• Yaralama, çürütme.

• Yaralama.

• Yaralama, yaralatma, çürütme.

• Yaralama, bir fikri çürütme.

cerh eden

• Yaralayan.

cerha

• Yaralı, yaralanmış.

cerhetmek

• Yaralamak. Herhangi bir meseleyi hak ve hakikatle çürütmek. Yanlış veya yalanını bulup hurafe ve bâtıl olduğunu isbât edip herhangi bir kimsenin veya cereyanın fikrini kabul etmemek.

• Yaralamak, çürütmek.

ceriha / cerîha / جریحه / جَر۪يحَه

• Yara. Çürüklük.

• Yara.

• Yara.

• Yara. (Arapça)

• Yara.

cerrah

• Yarayı açıp tedavi eden, ameliyat yapan. Operatör.

cesed-i hilkat

• Yaratılmış olan varlık cesedi, bedeni.

cezire / جزيره / cezîre / جَز۪يرَه

• Yarımada.

• Yarım ada.

• Yarımada.

cibilli / cibillî

• Yaradılıştan, mayadan, soydan.

• Yaratılıştan gelen.

cibilliyet / جِبِلِّيَتْ

• Yaratılıştan gelen huy, karakter.

• Yaradılış, maya, soyluluk.

• Yaratılış.

ciblet

• Yaratılmak.

cihet-i istimdat

• Yardım ciheti, yönü.

cilve-i inayet / cilve-i inâyet / جِلْوَۀِ عِنَايَتْ

• Yardımın görünmesi.

cinan-ı hilkat

• Yaratılış bahçeleri.

cülbe

• Yara iyi olduğunda üstünde olan ince deri.

cürah

• Yara.

da'va-yı halk / da'vâ-yı halk

• Yaratmak iddiasında bulunmak, halk etmeyi, yaratmayı dâva etmek.

dad-res / dâd-res

• Yardımcı, yardıma yetişen. (Farsça)

dağdar

• Yaralı, kızgın demirle dağlanmış.

dahiye-i hilkat / dâhiye-i hilkat

• Yaratılış harikası.

• Yaradılıştan dâhi olan. Hârika.

daire-i istifade

• Yararlanma alanı.

damd

• Yaranın üstüne bez bağlamak, merhem sürmek.

darc

• Yarmak, şakk.

dava-yı halk / dâvâ-yı halk

• Yaratma iddiası.

delail-i fıtriye / delâil-i fıtriye

• Yaratılıştaki deliller.

delail-i sani / delâil-i sâni

• Yaratıcının varlığına ait deliller.

dergah-ı rububiyet / dergâh-ı rububiyet

• Yarattığı bütün varlıkları terbiye edip egemenliği altında bulunduran Allah'ın yüce katı.

dest-gir / dest-gîr

• Yardımcı olan, elinden tutan.

dest-i inayet / dest-i inâyet

• Yardım, ihsan, lütuf eli.

dest-yar

• Yardımcı, muin. Arka. (Farsça)

dest-yari / dest-yarî

• Yardım, muavenet. (Farsça)

dımad

• Yara üstüne yapılan yakı ve bağlanan bez.

düstur-u fıtrat

• Yaratılış yasası, kanunu.

düstur-u medeniyet ve muavenet

• Yardımlaşmanın ve medeniyetin prensibi.

düstur-u teavün / düstur-u teâvün / düstûr-u teâvün / دُسْتُورُ تَعَاوُنْ

• Yardımlaşma kanunu.

• Yardımlaşma kanunu.

ecnas-ı mahlukat / ecnâs-ı mahlûkat

• Yaratılanların cinsleri, türleri.

ef'al-i icadiye / ef'âl-i icadiye

• Yaratılışa ait fiiller.

efdalü'l-halk

• Yaratılmışların en faziletlisi, en üstünü.

ekmel-i mahlukat

• Yaradılmışların en mükemmeli, Hz. Muhammed (A.S.M.)

ekrem-i halk

• Yaratılmışların en şereflisi.

ekseriyet-i mutlaka

• Yarımın bir fazlasıyla elde edilen ekseriyet, mutlak ekseriyet. (Farsça)

ekvan

• Yaratılanlar.

ekvani / ekvanî

• Yaratılanlarla ilgili.

el'aman!

• Yardım!, imdat!.

el-avn

• Yardım.

emr-i tekvin / emr-i tekvîn

• Yaratma emri.

emr-i tekvini / emr-i tekvinî / emr-i tekvînî

• Yaradılışa ait İlâhi kanun ve nizam. Tekvine dair işler, hâdiseler, maddeler. Fıtri kanunlar ve Âdetullahın tazammun ettiği emirler.

• Yaratma emriyle ilgili; Allah'ın birşeye "kün=ol!" deyince onu derhal olduruveren emriyle ilgili.

enam / enâm

• Yaratıklar, varlıklar.

• Yaratılmışlar, halk, insanlar.

enfas-ı halaik / enfâs-ı halâik

• Yaratılmışların nefisleri.

ensaf / ensâf

• Yarımlar.

ensar / ensâr / انصار

• Yardımcılar. Mekke'den Medîne'ye hicretten sonra, Resûlullah efendimize ve Mekke'den gelen müslümanlara yakın alâka gösterip, malları, mülkleri, bedenleri ve her şeyleri ile yardım eden Medîneli müslümanlar.

• Yardımcılar, Medineli sahabeler.

• Yardımcılar. (Arapça)

esliha-i cariha / esliha-i câriha

• Yaralayıcı, cerh edici silâhlar. (Kılıç, kama, hançer, bıçak... gibi silahlardır).

esnaf-ı mahlukat / esnâf-ı mahlûkat

• Yaratılmışların sınıfları, çeşitleri.

eşref-i mahlukat

• Yaratıkların en şereflisi.

eşrefimahlukat / eşrefimahlûkât

• Yaratılanların en şereflisi.

estein / esteîn

• Yardım isterim, istiâne ederim (meâlinde fiil olup, müfred birinci şahıstır.)

esve'

• Yaramaz nesne.

evvel-i fıtrat

• Yaratılışın başlangıcı.

evvel-i hilkat

• Yaratılışın başlangıcı.

fahr-i enam / fahr-i enâm

• Yaratılmışların kendisiyle övündüğü zât. Sevgili Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâm için kullanılan hürmet ve saygı ifâdesi. Gece-gündüz dilimde, salât-ü selâm, O mübârek rûhuna, ey Fahr-ül-enâm.

faide / fâide / فائده

• Yarar, kazanç, fayda. (Arapça)

faide-i hilkat

• Yaratılıştaki fayda, yarar.

faidebahş / fâidebahş / فائده بخش

• Yararlı, faydalı. (Arapça - Farsça)

fariza-i fıtriye

• Yaratılıştan gelen vazife.

farize-i hilkat

• Yaratılış görevi.

fatır / fâtır / فاطر

• Yaratan, yaratıcı.

• Yaratıcı.

fayda / فایده

• Yarar, fayda, kazanç. (Arapça)

fel'

• Yarmak.

felk

• Yarmak, şakk.

felsefe-i tabiiye

• Yaratılışı ve her şeyi tabiata dayandıran felsefe.

ferc

• Yarık, dişi tenasül uzvu.

ferda / ferdâ / فردا

• Yarın, ertesi gün.

• Yarın.

• Yarın. (Farsça)

feryad-han

• Yardım isteyen. (Farsça)

fevaid / fevâid / فوائد

• Yararlar, faydalar, kazançlar. (Arapça)

fiskil

• Yarış atlarından cemeleden sonra geleni.

fıtnat

• Yaradılıştan gelen iyi anlama kabiliyeti.

fıtrat / فطرت

• Yaradılış.

• Yaradılış, tıynet, hilkat.

• Yaratılış, huy, tabiat, mizaç.

• Yaratılış.

• Yaratılış. (Arapça)

• Yaradılış.

fıtrat-ı acibe / fıtrat-ı acîbe

• Yaratılıştaki gariplik.

fıtraten / فطرتا

• Yaratılış itibariyle.

• Yaradılıştan, fıtrî olarak.

• Yaradılıştan.

• Yaratılıştan. (Arapça)

fıtri / fıtrî / فطری

• Yaradılışla ilgili.

• Yaratılıştan gelen. (Arapça)

fıtri şeriat / fıtrî şeriat

• Yaratılışa ait kanun.

fülu' / fülû'

• Yarıklar.

fünun-u ekvan

• Yaratılışa ait ilimler, pozitif bilimler.

futunc

• Yarpuz denilen ot.

gaden

• Yarın, yarınki gün.

garaib-i hilkat / garâib-i hilkat / غَرَائِبِ خِلْقَتْ

• Yaratılış harikaları.

• Yaratılışın görülmedik şekilleri.

gariza / garîza

• Yaratılıştan olan, huy.

garize / garîze

• Yaradılıştan olan.

gavs

• Yardım eden. Evliyâ arasında kullara yardımla vazîfelendirilen velî zât.

gayat-ı fıtrat / gayât-ı fıtrat

• Yaratılış gayeleri.

gaye-i fıtrat

• Yaratılış amacı.

gaye-i hilkat

• Yaratılış gayesi.

gāye-i hilkat / غَايَۀِ خِلْقَتْ

• Yaratılış gāyesi.

gayr-ı fıtri / gayr-ı fıtrî

• Yaratılışa uygun olmayan.

gayr-i fıtri / gayr-i fıtrî / غَيْرِ فِطْر۪ي

• Yaratılışa uymayan.

gıyas / gıyâs / غياث

• Yardım nidâsı.

• Yardım isteyene yardım eden.

• Yardım. (Arapça)

hacat-ı fıtri / hâcât-ı fıtrî

• Yaratılıştan gelen ihtiyaçlar.

hadis / hâdis

• Yaratılmış. Yok iken var, var iken yok olabilir. Sonradan olan.

hadisat-ı kevniye / hâdisât-ı kevniye

• Yaratılışla ilgili hâdiseler, olaylar.

hadise-i adliye

• Yargılama olayı.

hadise-i inayet / hâdise-i inâyet

• Yardım, ihsan olayı.

hafafiş / hafâfîş / خفافيش

• Yarasalar. (Arapça)

hakikat-i kainat / hakikat-i kâinat

• Yaratılmış olan herşeyin aslı, esası.

hakikat-i mümkinat / hakikat-i mümkinât

• Yaratılanların, var edilenlerin gerçeği.

hakikat-i teavün

• Yardımlaşma gerçeği.

halet-i fıtriye / hâlet-i fıtriye

• Yaratılıştan gelen haller.

halık / hâlık / خالق

• Yaratıcı, herşeyi yaratan Allah.

• Yaratan, yaratıcı. (Allah'ın isimlerinden)

• Yaratıcı.

• Yaratıcı.

• Yaratan, Tanrı. (Arapça)

halik / hâlik / خَالِقْ

• Yaratıcı.

halıkıyet / hâlıkıyet

• Yaratıcılık.

• Yaratıcılık.

halikiyet / hâlikiyet / خالقيت

• Yaratıcılık. (Arapça)

halıkıyyet

• Yaratıcılık. Halk edicilik. İcad ve takdir.

halk / خلق / خَلْقْ

• Yaratma.

• Yaratma, yaratılma.

• Yaratma.

• Yaratmak.

• Yaratma.

halk eden

• Yaratan.

halk etme

• Yaratma.

halk etmek

• Yaratmak.

halk eylemek

• Yaratmak.

halk olma

• Yaratılma.

halkan

• Yaradılışça, hilkatça.

halketmek

• Yaratmak.

hallak / hallâk / خلاق

• Yaratan, her şeyi halkeden, Kadir-i Zülcelal, Allah Teala Hazretleri (C.C.)

• Yaratan, her şeyi yoktan vâr eden Allahü teâlâ.

• Yaratan.

• Yaratıcı. (Arapça)

hallakıyet / hallâkıyet

• Yaratıcılık.

hallakiyet / hallâkiyet

• Yaratıcılık.

• Yaratıcılık.

hamaset

• Yaradılıştan olan cesâret. Bahadırlık. Cesurluk. Kahramanlık. Yiğitlik.

hana

• Yaramaz ve boş sözler konuşmak.

har'

• Yarmak.

harika-i fıtrat

• Yaratılış harikası.

hark ve iltiyam

• Yarmak ve yapıştırmak. Yırtılmak ve iyileşmek.

harr

• Yarmak.

hars

• Yarmak, yırtmak.

haşarı

• Yaramaz, rahat durmaz, hırçın.

haşmet-i hilkat

• Yaratılışın görkem ve heybeti.

hata

• Yarış atlarının sekizincisi.

hatem-i inayet / hâtem-i inâyet

• Yardım mührü.

hati' / hatî'

• Yaramaz kimse.

havari / havârî

• Yardımcı. Îsâ aleyhisselâma îmân eden on iki kişiden her biri.

hay'ame

• Yaramaz huylu, kötü mizaçlı.

haylaz / haylâz

• Yaramaz, aylak.

• Yaramaz.

haym

• Yaramazlık yapmak.

hazun

• Yaramaz huylu kimse.

hıbse

• Yaramaz, habis nesne.

hidayet-i fıtrıye

• Yaratılıştan gelen hidayet; kötü tercih ve telkinlerle bozulmamış olan insanı yaratılışındaki doğruluk.

hidemat-ı mahlukat / hidemât-ı mahlûkat

• Yaratıkların hizmetleri.

hikmet / حِكْمَتْ

• Yaratılıştaki asıl maksat ve fayda.

hikmet-i amme / hikmet-i âmme / حِكْمَتِ عَامَّه

• Yaratılıştaki asıl maksat ve faydanın umûmîliği.

hikmet-i halık / hikmet-i hâlık

• Yaratıcının hikmeti.

hikmet-i hilkat / حِكْمَتِ خِلْقَتْ

• Yaratılış hikmeti ve gayesi.

• Yaratılıştaki ilâhî maksad ve incelik.

hilaf-ı fıtrat / hilâf-ı fıtrat / خِلَافِ فِطْرَتْ

• Yaratılışa ters.

• Yaratılışa aykırı.

hilaf-ı hikmet / hilâf-ı hikmet

• Yaratılıştaki hikmete, İlâhî gayeye zıt.

hilf

• Yardımlaşma, ittifak, sözleşme.

hilkat / خلقت / خِلْقَتْ

• Yaratılış.

• Yaradılış.

• Yaradılış.

• Yaratılış.

hilkat şeceresi

• Yaratılış ağacı.

hilkatça

• Yaratılışça.

hilkatçe

• Yaratılış yönünden.

hilkaten / خِلْقَتاً

• Yaratılıştan, doğuştan.

• Yaratılıştan. Doğuştan.

• Yaradılışça.

• Yaratılışça.

hilkıyyat

• Yaratılışla alâkalı, hilkatte olan evsaf.

hilkıyyet

• Yaratılışta olma, hilkî olma.

himmet

• Yardım.

hizmet-i fıtriye

• Yaratılıştan gelen hizmet.

huffaş / huffâş / خفاش

• Yarasa. Gece kuşu.

• Yarasa.

• Yarasa.

• Yarasa. (Arapça)

hükm

• Yargı, karar.

hükm-hüküm

• Yargı, emir, komuta.

hüküm

• Yargı, karar.

• Yargı, egemenlik.

hükumet-i hilkat / hükûmet-i hilkat

• Yaratılış hükümeti.

hulki / hulkî

• Yaratılıştan.

• Yaradılışla ilgili, yaradılıştan gelen.

hulle-i icadat / hulle-i îcâdât

• Yaratma fiilinin üzerini saran elbise; îcat elbisesi.

hulle-i inayet / hulle-i inâyet / حُلَّۀِ عِنَايَتْ

• Yardım elbisesi.

hüsn-ü hilkat

• Yaratılışın güzelliği.

huşşaf

• Yarasa kuşu.

ianat / iânât / اعانات

• Yardımlar.

• Yardımlar, bağışlar. (Arapça)

iane / iâne / اعانه

• Yardım. İmdat. Yardım için istenen, toplanan şey.

• Yardım, destek.

• Yardım.

• Yardım, bağış. (Arapça)

ibadet-i fıtriye

• Yaratılıştan gelen ibadet.

ibda'kar / ibdâ'kâr / ابداعكار

• Yaratıcı, yenilik getiren. (Arapça - Farsça)

icad eden

• Yaratan, var eden.

icad etmek

• Yaratmak, var etmek.

icad vermek

• Yaratma özelliğini vermek.

icadat / icâdât

• Yaratmalar.

icadi / icadî / îcadî

• Yaradılışa dâir.

• Yaratmayla ilgili.

icadsız

• Yaratma özelliği olmayan.

ıhsas

• Yaramaz iş yapmak.

ihtiyac-ı fıtri / ihtiyac-ı fıtrî

• Yaratılıştan gelen doğal ihtiyaç.

iltiham / iltihâm / التهام

• Yara kapanması. (Arapça)

iltiyam / iltiyâm / التيام

• Yara iyileşmesi. (Arapça)

imdad / imdâd / امداد

• Yardım.

• Yardım.

• Yardım isteme, imdat. (Arapça)

imdadat / imdâdât

• Yardımlar.

imdadat-ı hassa-i rahmaniye / imdâdât-ı hassa-i rahmâniye

• Yarattıklarını esirgeyip koruyan, şefkat eden ve rızıklandıran Allah'ın özel yardımları.

imdat / imdât

• Yardım dileme.

imdat etmek

• Yardım etmek.

inayat / inâyât

• Yardımlar.

inayet / inâyet / عِنَايَتْ

• Yardım.

• Yardım.

inayethah / inâyethah / inâyethâh

• Yardım isteyen.

• Yardım isteyen.

inayetkar / inayetkâr / inâyetkâr

• Yardım ve iyilik eden. Lütuf ve inayette bulunan. (Farsça)

• Yardım ve iyilik eden, lütuf ve inayette bulunan.

• Yardım eden.

inayetkarane / inâyetkârâne

• Yardım edercesine.

inayetli

• Yardımlı, lütuflu.

inayetname / inâyetnâme

• Yardım yazısı.

inayetperver / inâyetperver

• Yardımsever.

inayetperverane

• Yardım ve ihsan etmeyi severek.

inde'l-muhakeme

• Yargılanma anında, duruşma sırasında.

indimal

• Yara iyi olma, kapanma.

infitak

• Yarılma, sökülme.

infitar / infitâr

• Yarılma, açılma.

• Yarılma.

• Yarılma, açılma.

inşikak / inşikâk / انشقاق

• Yarılma.

• Yarılma, ikiye bölünme.

• Yarılma, bölünme. (Arapça)
• İnşikâk etmek: Yarılmak, bölünmek. (Arapça)

inşiram

• Yarık yarık olma.

intifa' / intifâ' / انتفاع

• Yararlanma. (Arapça)

intizamat-ı mahlukat / intizamat-ı mahlûkat

• Yaratılan varlıklar içindeki düzen, intizam.

ırabet

• Yaramaz sözler söylemek, fuhşiyyat.

irade-i halık / irade-i hâlık

• Yaratıcının iradesi.

irfad

• Yardım etme, bağışta bulunma. Hediye verme.

is'af

• Yardım isteğini yerine getirme.

isaf / îsâf

• Yardıma koşma.

ısna'

• Yardım etme, yardımda bulunma.

istianat / istiânât

• Yardım dilemeler.

• Yardım istemeler.

istiane / istiâne / استعانه / اِسْتِعَانَه

• Yardım dileme.

• Yardım isteme.

• Yardım isteme. (Arapça)
• İstiâne olunmak: Yardım istenmek. (Arapça)

• Yardım isteme.

istiane etmek / istiâne etmek

• Yardım dilemek.

istibak

• Yarış etme, yarışma.

istifade eden

• Yararlanan.

istifadebahş / istifâdebahş / استفاده بخش

• Yararlı. (Arapça - Farsça)

istigase / istigâse

• Yardım isteme.

• Yardım dileme.

istiğase

• Yardım dileme.

istigase / istigâse / استغاثه

• Yardım isteme. (Arapça)

istimdad / istimdâd / استمداد

• Yardım isteme.

• Yardım isteme.

• Yardım isteme, yardıma çağırma.

• Yardım isteme.

• Yardım isteme.

• Yardım isteme. (Arapça)

istimdad etmek

• Yardım istemek.

istimdadgah / istimdâdgâh

• Yardım isteme yeri.

istimdadkarane / istimdâdkârâne

• Yardım istercesine.

istimdat

• Yardım isteme.

istimdat eden

• Yardım dileyen.

istimdat etme

• Yardım isteme.

istimdat etmek

• Yardım dilemek.

istimdatkarane / istimdatkârâne

• Yardım istercesine.

istincad

• Yardım isteme.

ıstırah

• Yardım isteme, istimdat.

istirfad

• Yardım isteme.

istişfa' / istişfâ'

• Yardım istemek.

istizhar / istizhâr

• Yardım istemek, yardım talep etmek.

kafile-i mahlukat / kafile-i mahlûkat

• Yaratıklar, varlıklar topluluğu.

kainat / kâinat

• Yaratılmış varlıklar, evren.

kalb-i mecruh

• Yaralı, yaralanmış kalb.

• Yaralı kalb.

kanun-u fıtrat

• Yaratılış kanunu.

kanun-u fıtri / kanun-u fıtrî

• Yaratılışa ait kanun.

kanun-u hallakıyet / kanun-u hallâkıyet

• Yaratıcılık kânunu.

kanun-u müsabaka

• Yarışma kanunu.

karha / قرحه

• Yara. (Arapça)

kasem-i istimdad

• Yardımcı, kuvvetlendirici mânâsındaki yemin.

kasi'

• Yaramaz huylu, yaşlı ve boyu kısa olan kimse.

kavanin-i hilkat

• Yaratılış kanunları.

kaydehur

• Yaramaz huylu.

kayyum / kayyûm

• Yarattıklarını varlık âleminde tutan Allah.

kazai / kazâî / قضائى

• Yargı ile ilgili. (Arapça)

kedme

• Yara izi, bere.

kemal-i fıtrat / kemâl-i fıtrat

• Yaratılıştaki mükemmellik.

kemal-i hilkat / kemâl-i hilkat / كَمَالِ خِلْقَتْ

• Yaratılıştaki mükemmelik, kusursuzluk.

• Yaratılış mükemmelliği.

kesret-i mahlukat / kesret-i mahlûkat

• Yaratılmışların çokluğu.

kevn

• Yaratılan, âlem.

kevni / kevnî

• Yaratılışla ilgili.

• Yaratılanlarla ilgili.

kevniye

• Yaratılanlarla ilgili olan.

key'

• Yaramaz gönüllü olmak.

keyfiyet-i hilkat

• Yaratılışın niteliği, yaratılış özelliği.

keys

• Yaramaz huylu kişi.

kitabet-i fıtriye

• Yaratılışa ait yazılar, doğal yazı.

kubbe

• Yarım küre şeklinde yapılan bina damı.

• Yarım küre; gökyüzü.

• Yarım küre şeklinde bina damı.

kulub-i mecruha / kulûb-i mecrûha

• Yaralı kalpler.

kuvve-i zahriye

• Yardımcı ve imdatçı kuvvet.

kuvvet-i mümkünat

• Yaratılmış olan varlıkların sahip olduğu kuvvet.

kuvvetüzzahr

• Yardıma, imdada hazır arka kuvvet, lojistik.

• Yardım kuvveti.

layiha-i temyiz / lâyiha-i temyiz

• Yargıtaya yazılan itiraz dilekçesi.

lazuk

• Yaraya yapışıp onulmayınca kopmayan devâ.

leffat

• Yaramaz huylu, ahmak adam.

letaif-i hilkat / letâif-i hilkat

• Yaratılıştaki güzellikler.

lezk

• Yaranın iyileşmesi, onulması.

liyakat / لياقت

• Yaraşma. (Arapça)

lütuf / lütûf

• Yardım, iyilik, bağış.

ma-i mutlak / mâ-i mutlak

• Yaratıldığı vasıf üzere duran su. (Yağmur, kar, deniz, göl, ırmak, pınar, kuyu sularıdır).

• Yaratıldıkları hâl üzere olan yâni ismi yanında başka kelime söylenmeyen, yalnız su denilen sular.

mabudiyet-i amme / mâbudiyet-i âmme

• Yaratılan tüm varlıkların Allah'a ibadet etmesi.

maden-i istimdad / mâden-i istimdad

• Yardım istenilen kaynak.

mader-i hilkatin hazain-i la-tefnasındaki sehavet / mâder-i hilkatin hazâin-i lâ-tefnâsındaki sehavet

• Yaratılış kaynağının bitmez tükenmez hazinelerindeki cömertlik.

mağfiret / مغفرت

• Yarlıgama. (Arapça)
• Mağfiret etmek: Yarlıgamak. (Arapça)

mağfur / مغفور

• Yarlıganmış. (Arapça)

mahiyat-ı mümkünat / mahiyât-ı mümkünat

• Yaratılmışların mahiyetleri, temel yapıları.

mahkeme-i temyiz / mahkeme-i temyîz / مَحْكَمَۀِ تَمْي۪يزْ

• Yargıtay.

mahluk / mahlûk / مخلوق / مَخْلُوقْ

• Yaratılmış. Yoktan var edilmiş olan.

• Yaratılmış, varlık.

• Yaratık.

• Yaratık.

• Yaratılmış, yaratık.

• Yaratılmış; yoktan vâr edilmiş. Rabbimiz cism değildir, zamânı, mekânı yok. Maddeye hulûl eylemez, böyle olmalı îmân. Mahlûka muhtaç değildir, ortağı benzeri yok, Her şeyi O'dur yaratan hem de varlıkta tutan.

• Yaratılmış.

• Yaratık. (Arapça)

• Yaratılmış.

mahlukat / mahlukât / mahlûkat / mahlûkât

• Yaratılmışlar.

• Yaratıklar.

• Yaratıklar.

• Yaratılanlar, Allahü teâlânın yarattığı şeyler.

mahlukıyet / mahlûkıyet

• Yaratılmış olma.

mahlukiyet / mahlûkiyet

• Yaratılmış olma.

• Yaratılmışlık.

mahz-ı inayet / mahz-ı inâyet

• Yardımın ta kendisi, sırf yardım ve koruma.

makam-ı ahsen-i takvim

• Yaratılışın en güzel kıvamında olma derecesi.

makk

• Yarmak.

makruh

• Yaralanmış, kahredilmiş. Mecruh.

mani-i istifade

• Yararlanmaya engel.

mansur / mansûr

• Yardım görmüş, zafere ulaşmış.

maruf / mârûf

• Yarattıkları tarafından bilinen Allah.

masiva / mâsivâ

• Yaratıklar.

maun / maûn

• Yardım.

maunet / maûnet

• Yardımlar.

mebde'-i hilkat / مَبْدَأِ خِلْقَتْ

• Yaratılışın başlangıcı.

mebde-i hilkat

• Yaratılışın başlangıcı.

mec'ul

• Yaratılmış, kılınmış.

mecruh / mecrûh / مجروح

• Yaralı.

• Yaralı. (Arapça)

mecruhin / mecrûhîn / مجروحين

• Yaralılar. (Arapça)

meded / مدد / مَدَدْ

• Yardım, destek.

• Yardım.

• Yardım.

• Yardım, medet. (Arapça)

• Yardım.

meded-hahem / meded-hâhem

• Yardım istiyorum.

meded-res

• Yardımı ulaştıran.

mededhah / mededhâh / مددخواه

• Yardım isteyen. (Arapça - Farsça)

mededkar / mededkâr / مددكار

• Yardımcı, muin, nâsır. Nusret veren. (Farsça)

• Yardım eden.

• Yardım eden, yardımcı. (Arapça - Farsça)

mededkari / mededkârî

• Yardımcılık. (Farsça)

mededres / مددرس

• Yardımcı. İnâyet eden. Yardım eden. Mededresân da denir. (Farsça)

• Yardımcı.

• Yardıma koşan, imdada koşan. (Arapça - Farsça)

mededresani / mededresanî

• Yardımcılık. Yardım ve inâyet edicilik.

medeni-i bittab

• Yaratılış îtibariyle medenî olan.

medet

• Yardım.

medet!

• Yardım istiyorum.

medetkar / medetkâr

• Yardım eden, yardımcı.

mefatır

• Yaradılıştan olan huylar. Fıtri olan huylar.

meklum

• Yaralı, mecruh. Yaralanmış.

melem

• Yaramaz tenbel kimse.

men-i muhakeme kararı

• Yargılamama kararı.

menafi / menâfi

• Yararlar, yararlı şeyler.

menfaatli

• Yararlı, faydalı.

meratib-i halıkıyet / merâtib-i hâlıkıyet

• Yaratıcılık mertebesi.

merda

• Yaralılar. Hastalar.

merhem

• Yara ilacı.

mermak

• Yaramaz nesne.

mesail-i kevniye / mesâil-i kevniye

• Yaratılışla ilgili meseleler.

meşcun

• Yarılmış.

meşkuk

• Yarılmış. Yarık.

meşreb

• Yaratılış, tabiat, huy.

meşrum

• Yarılmış.

mevahir

• Yararak akıp gidenler. (Denizdeki gemi gibi)

meydan-ı müsabaka

• Yarış meydanı.

meyl-i fıtri / meyl-i fıtrî

• Yaratılıştan gelen meyil, arzu.

meyl-i tabii / meyl-i tabiî

• Yaratılışta olan meyil, tabiî.

mezk

• Yarma, yırtma. Kesme.

minşakka

• Yarık, çukur, oyuk.

mirtac

• Yarış atlarının beşincisi.

miyanser

• Yarısı kıymetli taşlarla süslü bir cins taç. (Farsça)

mizaç

• Yaratılış, tabiat.

mu'cizat-ı fıtrat / mu'cizât-ı fıtrat

• Yaratılış mu'cizeleri.

mu'cize-i fıtrat

• Yaratılış mu'cizesi.

muadadat

• Yardım etme, muvavenet etme.

muamma-yı hilkat / muammâ-yı hilkat / مُعَمَّايِ خِلْقَتْ

• Yaratılıştaki sır ve gizlilikler.

• Yaratılışın anlaşılması zor olan sırrı.

muavenet / muâvenet / معاونت / مُعَاوَنَتْ

• Yardımcılık. Yardım. Teâvün.

• Yardım.

• Yardımlaşma.

• Yardım.

• Yardım. (Arapça)
• Muavenet etmek: Yardım etmek. (Arapça)

• Yardımlaşma.

muavenet etme

• Yardımda bulunma.

muavenet etmek / muâvenet etmek

• Yardım etmek.

muavenetdarane / muâvenetdârâne

• Yardım edercesine.

muaveneten / muâveneten

• Yardımlaşarak, dayanışma içinde olarak.

• Yardım olarak.

muavenetkarane / muavenetkârâne / muâvenetkârâne

• Yardımlaşarak.

• Yardımcı olurcasına.

muavenetsiz

• Yardımsız.

muavenettar

• Yardımcı.

muavenettarane / muavenettârâne

• Yardımlaşarak.

muavin / muâvin / معاون / مُعَاوِنْ

• Yardımcı.

• Yardımcı.

• Yardımcı. (Arapça)

• Yardımcı.

muazade

• Yardım etme.

muazıd

• Yardım eden.

mübaytır

• Yarıcı, yaran.

mucib-i muğis / mucîb-i muğîs

• Yardıma muhtaç olan ve kendinden yardım dileyen varlıkların imdadına koşan, ihtiyaçlarına cevap veren, Allah.

müemmel

• Yarış atlarının sekizincisi veya yedincisi.

müfid / مفيد

• Yararlı. (Arapça)

mugis / mugîs

• Yardım isteyene yardım eden.

• Yardım eden, yardıma koşan. Medet edici. Muin.

• Yardım dileyenler için yardıma yetişen Allah.

muhabbet-i fıtriye / مُحَبَّتِ فِطْرِيَه

• Yaratılıştan var olan muhabbet, sevgi.

• Yaratılışta olan sevgi.

muhakeme olma

• Yargılanma.

muhalif

• Yardımcı.

muhsin

• Yarattıklarına bağış ve iyiliklerde bulunan Allah.

muhsin-i kerim / muhsin-i kerîm

• Yarattıklarına sonsuz bağış ve ikramda bulunan Allah.

muhtekir

• Yardımcı.

muin / muîn / مُع۪ينْ

• Yardımcı.

• Yardımcı. Muâvin. İane eden.

• Yardımcı.

• Yardımcı.

muinsiz

• Yardımcısız.

mükanefe / mükânefe

• Yardım etmek, muavenet.

mükemmeliyet-i hilkat

• Yaratılıştaki mükemmellik.

mükevvenat / mükevvenât

• Yaratıkların hepsi, kâinat mevcûdat.

• Yaratılmışlar, bütün varlıklar.

• Yaratılmışlar.

mükevvin

• Yaratan, yapan (Allah C.C.). Tekvin eden.

mukteza-i hilkat

• Yaradılışın gerektirdiği şey. Yaradılış itibariyle olan hal ve netice.

mukteza-yı fıtrat / muktezâ-yı fıtrat

• Yaratılışın gereği.

mültehab

• Yaralı, iltihaplı.

mümidd

• Yardım eden.

• Yardım eden, uzatan.

münasafaten

• Yarıyarıya olarak.

mündefiat

• Yaralardan çıkan irin, cerahat gibi şeyler.

munfatır

• Yarılan, infitar eden.

munsadı'

• Yarılmış, bölünmüş.

münşakk

• Yarılan.

munzicat / munzicât

• Yaranın iltihabını yok edici, irinini akıtıcı (ilâçlar).

müsaadekar / müsaadekâr / مساعده كار

• Yardımcı, izin verici. (Arapça - Farsça)

müsaadekarlık / müsaadekârlık

• Yardımcı olma, izin verme. (Arapça - Farsça - Türkçe)

müsabaka / müsâbaka / مسابقه / مُسَابَقَه

• Yarışma.

• Yarışma.

• Yarışma. (Arapça)

• Yarışma.

müsabakat / müsâbakat / müsâbakât

• Yarış, yarışma, müsâbaka.

• Yarışma; birbirini geçme gayretleri.

• Yarışmalar.

müsabık / müsâbık / مسابق

• Yarışmacı.

• Yarışmacı. (Arapça)

müselli / müsellî

• Yarış atlarının üçüncüsü.

müsi

• Yaramaz.

müspet mesail / müspet mesâil

• Yararlı, olumlu meseleler; pozitif ilimler.

müstain

• Yardım isteyen.

müstemid / مُسْتَمِدْ

• Yardım isteyen.

müstemidd

• Yardım etmek isteyen.

• Yardım isteyen.

müstemiddane / müstemiddâne

• Yardım isteyerek, istimdad ederek, meded bekliyerek. (Farsça)

müteavin

• Yardımlaşan.

mütefattır

• Yarılan, infitar eden.

mutlak su

• Yaratıldıkları hâl (durum) üzere bulunan sular.

müvazere

• Yardım etmek, muâvenet.

müyasere

• Yardımlaşmak, muâvenet.

müzaheret

• Yardım etme, koruma, arka çıkma.

nadire-i hilkat / nâdire-i hilkat

• Yaratılış olarak benzersiz olan.

namus-u fıtri / namus-u fıtrî

• Yaratılıştan gelen kanun.

nasır / nâsır

• Yardımcı, yardım eden, nusret veren. Resül-i Ekrem'in (A.S.M.) bir ismi.

• Yardımcı.

• Yardım eden.

nasr / نَصْرْ

• Yardım.

• Yardım.

nazar-ı inayet / nazar-ı inâyet / نَظَرِ عِنَايَتْ

• Yardım bakışı.

nazik-hulk / nâzik-hulk

• Yaradılışı ve tabiatı nâzik olan.

nedebe

• Yara izi.

nedib

• Yara izi kalan âzâ.

netice-i fıtrat

• Yaratılışın gaye ve neticesi.

netice-i hilkat / netîce-i hilkat / نَتِيجَۀِ خِلْقَتْ

• Yaratılışın sonu, gayesi. Yaratılmanın neticesi.

• Yaratılışın sonucu.

• Yaratılışın neticesi, gāyesi.

nev-i mahlukat / nev-i mahlûkat

• Yaratılmışların bir türü, çeşidi.

nevamis-i fıtrat / nevâmis-i fıtrat

• Yaratılışa Allah tarafından konulan temel kanunlar, anayasa kanunları.

nihad / nihâd / نهاد

• Yaratılış, tabiat. (Farsça)

nihadi / nihadî

• Yaradılışta olan, fıtrî. (Farsça)

nim / nîm

• Yarım, nısf, buçuk, yarı. (Farsça)

• Yarı.

• Yarı.

nim cahili / nîm cahilî / نيم جاهلى

• Yarıcahil, yarı cahilî. (Farsça - Arapça)

nim resmi / nîm resmî / نيم رسمى

• Yarı resmî. (Farsça - Arapça)

nim-bedevi / nim-bedevî

• Yarı bedevî, yerleşik fakat medeniyetten uzak yaşama tarzı.

nim-maddi / nim-maddî

• Yarı maddî.

nim-manevi / nim-mânevî

• Yarı mânevî.

nim-manzum

• Yarı vezinli, kafiyeli.

nim-medeni / nim-medenî

• Yarı medenî.

nim-medeniyet

• Yarı medeniyet.

nim-nurani / nim-nuranî

• Yarı parlak.

nim-şeffaf

• Yarı şeffaf.

nimbedevi / nimbedevî / nîmbedevî

• Yarı bedevî, yarı köylü.

• Yarı bedevi, yarı medeni.

nime

• Yarım, nısf, yarı. (Farsça)

nimhab

• Yarı uykulu, mahmur. (Farsça)

nimküşte

• Yarı öldürülmüş, yarı kesilmiş olan. (Farsça)

nimmanzum / nîmmanzum

• Yarı şiir.

nimmanzur

• Yarı görülen. Bulanık olarak görülen. (Farsça)

nimmüstakil

• Yarı bağımsız, yarı hür.

nimmuzlim

• Yarı karanlık. (Farsça)

nimnigah / nimnigâh

• Yarı bakış. Gözucuyla bakma. (Farsça)

nimnurani / nîmnurânî

• Yarı nurlu.

nimres

• Yarı ham, yarı olgunlaşmış olan. (Farsça)

nimresmi / nîmresmî

• Yarı resmî.

nimruz

• Yarı gün, öğle. (Farsça)

nimşeffaf / nîmşeffaf

• Yarı saydam.

nimsüfte

• Yarım olarak söylenmiş, tam denmemiş. (Farsça)

nimzinde

• Yarı canlı. Ölü ile diri arası.

nimzulmet

• Yarı karanlık. (Farsça)

nişan-ı fıtri / nişan-ı fıtrî

• Yaratılıştan gelen işâret.

nısf / نصف / نِصْفْ

• Yarım, yarı.

• Yarı.

• Yarım, yarı. İslâm mîrâs hukûkunda eshâb-ı ferâiz adı verilen yâni Kur'ân-ı kerîmde payları bildirilenlerden bâzı kimselere verilen yarım hisse.

• Yarı.

• Yarı, yarım. (Arapça)

• Yarı.

nısf-ı ekall

• Yarıdan az.

nısf-ı ekser

• Yarıdan çok.

nısf-ı kutr

• Yarıçap.

nısf-ı yevm

• Yarım gün.

nısfı

• Yarısı.

nısfıkutr

• Yarı çap.

nısfiyet

• Yarı olma, yarılık.

• Yarımlık, yarı yarıya bölünmüşlük.

• Yarımlık. Yarı yarıya bölme.

nısıf

• Yarı, yarım.

nizam-ı fıtrat

• Yaratılıştaki düzen.

nizam-ı hikmet / nizâm-ı hikmet / نِظَامِ حِكْمَتْ

• Yaratılıştaki asıl maksat ve faydaya âid düzen.

nokta-i istimdad

• Yardım alınan nokta.

• Yardım isteme noktası. İnsanın kalbindeki sonsuz emel ve arzuların yerine getirilmesine olan ihtiyaç.

nokta-i istimdat

• Yardım alınacak yer.

nühuset

• Yaramazlık, uğursuzluk. (Mübârek'in zıddı)

perda

• Yarın. (Farsça)

rahne

• Yara.

• Yara.

rahnedar / rahnedâr

• Yaralı.

rahnelenen

• Yaralanan.

rekabet

• Yarışma.

rekabetkarane / rekabetkârâne

• Yarışırcasına.

rızk-ı fıtri / rızk-ı fıtrî / رِزْقِ فِطْر۪ي

• Yaratılışla birlikte verilen rızık.

• Yaratılıştan olan rızık.

şafi / şâfî

• Yarattıklarına şifa verip iyileştiren, sağlık ihsan eden Allah.

şah-ı levlak / şâh-ı levlâk

• Yaratılanların şahı, kainatın yaratılış sebebi Hz. Muhammed (a.s.m.).

sahib-i inayet / sahib-i inâyet

• Yardım sahibi.

sahife-i ayat-ı tekviniye / sahife-i âyât-ı tekvîniye

• Yaratılışa ait delillerin sayfası.

sahife-i fıtrat

• Yaratılış sayfası.

şakk / شق / شَقْ

• Yarık, yarılma, yarma.

• Yarık, çatlak. (Arapça)

• Yarma.

san'at-ı fıtriye

• Yaratılıştaki san'at, doğal yapı.

şayan / şâyân

• Yaraşır, uygun, layık.

şayeste / şâyeste / شایسته

• Yaraşır, layık. (Farsça)

şayestegi / şâyestegî / شایستگى

• Yaraşma. (Farsça)

şaygan / şâygân / شایگان

• Yaraşır, yakışık alır. (Farsça)

sebeb-i hilkat

• Yaratılış sebebi.

• Yaratılışa sebeb ve gaye, yaratılışa vâsıta ve âlet olan.

şebpere / شب پره

• Yarasa. (Farsça)

• Yarasa. (Farsça)

seca'

• Yarasa.

şecaat-i fıtriye

• Yaratılıştan gelen yiğitlik, cesaret ve kahramanlık.

şecere-i hilkat / شَجَرَۀِ خِلْقَتْ

• Yaratılış ağacı.

• Yaratılış ağacı.

şefkat-ı fıtriye

• Yaratılıştan var olan şefkat duygusu.

şeft-alu / şeft-alû

• Yarık erik. Şeftali. (Farsça)

şehamet-i fıtriye / şehâmet-i fıtriye

• Yaratılıştan gelen yiğitlik.

selaset-i fıtriye / selâset-i fıtriye

• Yaratılıştan gelen akıcılık ve açıklık.

semere-i şecere-i hilkat / ثَمَرَۀِ شَجَرَۀِ خِلْقَتْ

• Yaratılış ağacının meyvesi.

• Yaradılış ağacının meyvesi.

semg

• Yarmak.

serair-i vücud

• Yaradılış sırları.

şerh

• Yarmak, açmak, açıklamak; bir kitâbın metnini kelime kelime açıklayıp îzâh etmek.

şeriat-ı fıtriye / şerîat-ı fıtriye / شَر۪يعَتِ فِطْرِيَه

• Yaratılışa âit kanunlar.

şeriat-ı hilkat

• Yaratılış kanunu, Allah'ın yaratılışa koyduğu, bütün varlıkların tabi olduğu kanunlar.

şeriat-ı kübra-yı fıtriye / şeriat-ı kübrâ-yı fıtriye

• Yaratılışta konulan ilâhî büyük şeriat, kâinattaki kanunlar.

şeris

• Yaramaz huylu kimse.

setre

• Yarı resmi ceket.

şibh-i cezire / şibh-i cezîre / شبه جزیره

• Yarımada. (Arapça - Farsça)

sidretülmünteha

• Yaratılanların bittiği sınır.

şıkk

• Yarı, yarım, şık.

sikke-i fıtrat

• Yaratılış sikkesi, damgası.

sikke-i hilkat / سِكَّۀِ خِلْقَتْ

• Yaratılış mührü.

• Yaratılış mührü.

silsile-i mahlukat / silsile-i mahlûkat

• Yaratıklar zinciri.

sirişt / سرشت

• Yaradılış, hilkat, huy, tabiat. (Farsça)

• Yaratılış. (Farsça)

sırr-ı hikmet-i hilkat

• Yaratılış gayesinin sırrı.

sırr-ı hilkat / سِرِّخِلْقَتْ

• Yaratılış sırrı.

• Yaratılış sırrı.

sırr-ı inayet / sırr-ı inâyet

• Yardım sırrı, esprisi.

sırr-ı teavün / sırr-ı teâvün

• Yardımlaşma sırrı.

şıtre

• Yarım, nısf.

sudmend / sûdmend / سودمند

• Yararlı. (Farsça)

tab'an

• Yaratılıştan. Doğuştan. Huy ve tabiat itibariyle.

tabaka-i mahlukat / tabaka-i mahlûkat

• Yaratılanlar varlıkların bir sınıfı, bir tabakası.

taban / tabân

• Yaradılıştan, yaradılış bakımından.

tabasbus / تبصبص

• Yardakçılık, yaltaklanma. (Arapça)
• Tabasbus etmek: Yaltaklanmak. (Arapça)

tabiat

• Yaradılıştan gelen temel özellik, yaradılış, huy, ilâhî kanunlar.

tabiatıyla

• Yaratılış özelliği olarak.

tadammüd

• Yaraya merhem sürüp bezle bağlamak.

tafattur

• Yarılma, ayrılma, açılma.

taharrüm

• Yarılmak.

tahrim

• Yarmak. Pâre pâre kesmek, parçalamak.

taht-ı muhakeme

• Yargılama.

takvim-i zişan / takvim-i zîşan

• Yaratılışın tam kıvamında olan şan ve şeref sahibi bir varlık.

tansif

• Yarılama, yarısını alma.

• Yarı yarıya bölme.

tazammud

• Yaranın merhemli bezle sarılması.

teavün / teâvün / تعاون / تَعَاوُنْ

• Yardımlaşmak. Birbirine muâvenet etmek.

• Yardımlaşma.

• Yardımlaşma.

• Yardımlaşma.

• Yardımlaşma. (Arapça)

• Yardımlaşma.

teavün etmek / teâvün etmek

• Yardımda bulunmak.

tebezzül

• Yarılma. Şakk.

tecelli-i icad / tecellî-i icad

• Yaratma, var etme tecellîsi.

tecrih

• Yaralama.

tefattur

• Yarılma.

tefekku'

• Yarılmak.

tefelluk

• Yarılma, çatlama.

teflik

• Yarmak.

tefsil

• Yaramaz ve kem nesne.

tekvin / tekvîn / تكوین

• Yaratma, var etme. (Arapça)

tekvini / tekvinî / tekvînî / تَكْو۪ين۪ي

• Yaratmaya, var etmeye dâir.

• Yaratmakla ilgili.

• Yaradılışla ilgili, var oluşla ilgili.

• Yaratmaya âit.

tekvini ayat / tekvînî âyât

• Yaratmaya, var etmeye dâir âyetler, deliller.

tekviniye

• Yaratmağa, tekvine ait. Tekvinle alâkalı.

temyiz / temyîz / تَمْي۪يزْ

• Yargıtay.

temyiz evrakı

• Yargıtay'ın kaleme aldığı cevap yazısı.

temyiz mahkemesi

• Yargıtay; alt mahkeme kararlarının doğru verilip verilmediğini incelemekle görevli üst makam.

temyiz reisliği

• Yargıtay Başkanlığı.

temyiz riyaseti

• Yargıtay Başkanlığı.

tenasuf

• Yarıya bölmek.

tenasur / tenâsur / تناصر

• Yardımlaşma. (Arapça)

terafuk / terâfuk / ترافق

• Yardımlaşma. (Arapça)
• Terâfuk etmek: Birbirine yardım etmek. (Arapça)

tesabuk

• Yarış etme. Müsabaka.

tesefsüf

• Yaramaz olmak.

teşeytun

• Yaramazlık etmek.

teşhirgah-ı enam / teşhirgâh-ı enam

• Yaratılmışların sergi yeri.

tesir-i icadi / tesir-i icadî

• Yaratma kabiliyeti.

tesli'

• Yarmak.

tevfik / تَوْفِيقْ

• Yardım etme.

teyhür

• Yar gibi çöküp yığılmış kumluk.

tuba-yı hilkat / tûbâ-yı hilkat / طُوبَايِ خِلْقَتْ

• Yaratılış ağacı.

• Yaratılış ağacı.

tumruk

• Yarasa kuşu.

türkcuş

• Yarı pişmiş et. (Farsça)

turmuk

• Yarasa kuşu.

turra-i fıtrat

• Yaratılış mührü.

u'cube-i hilkat

• Yaratılıştan insanlara hayret verici olan. Şaşılacak, hayrete düşülecek hilkat garibesi.

ubudiyet-i fıtriye

• Yaratılıştan gelen kulluk.

uhkuk

• Yarık, hendek.

üsir

• Yaranın iyi olduktan sonra kalan izi.

va'k

• Yaramaz huylu kişi.

vahi / vâhî / واهى

• Yararsız. (Arapça)

vazife-i asliye-i fıtriye

• Yaratılıştan gelen asıl vazife.

vazife-i fıtrat

• Yaratılış vazifesi.

vazife-i fıtriye

• Yaratılıştan gelen görev.

vazife-i fıtriye-i ilmiye

• Yaratılıştan gelen ilim öğrenme görevi.

vazife-i hilkat

• Yaratılışa ait vazife.

vazife-i muavenet

• Yardımlaşma görevi.

vekil

• Yardımcı, temsilci.

vezirsiz

• Yardımcısız.

vücud-u mahlukat / vücud-u mahlûkat

• Yaratılmışların varlığı.

vüs'at-i hallakıyet / vüs'at-i hallâkıyet

• Yaratıcılığın genişliği.

yamak

• Yardımcı, yardak, muavin.

yaran / yârân / يَارَانْ

• Yârlar, dostlar.

yare / yâre

• Yara.

• Yara.

yaver / yâver / یاور

• Yardımcı. (Farsça)

yaversiz / yâversiz

• Yardımcısız.

zahir / zahîr

• Yardımcı, arka çıkan.

zahm / زخم

• Yara, ceriha.

• Yara. (Farsça)

zahmdar / zahmdâr / زخمدار

• Yaralı, mecruh. (Farsça)

• Yaralı. (Farsça)

zahmin

• Yaralı, mecruh. (Farsça)

zahmkar / zahmkâr

• Yaralayıcı, yara açan. (Farsça)

zahmnak

• Yaralı, zahmzede, mecruh. (Farsça)

zahmres

• Yara açan, yaralayıcı. (Farsça)

zahmzede / زخم زده

• Yaralı. Mecruh. (Farsça)

• Yaralı. (Farsça)

zaman-ı istimdad

• Yardım dileme zamanı.

zebg

• Yaramaz huy, kötü alışkanlık.

zemha

• Yaramaz huylu, bahil kimse.