ahger-i suzan

• Yakıcı kor.

aposteriori

• Fels: Tecrübe sonunda meydana gelen bilgi ve düşünceyi anlatmak için kullanılan bir sıfat. Meselâ ateşin yakıcı olduğunu denedikten sonra anlarız. Bu bilgi, aposteriori bir bilgidir.

ateş-i cevval / âteş-i cevval

• Daima hareket hâlinde olan yakıcı ateş.

ateş-i suzan / ateş-i sûzan

• Yakıcı ateş.

bagar

• Bir yakıcı hastalıktır ki devede vâki olur; suyu içip kanmaz ve sonunda ondan helâk olur.

cansuz

• Can yakıcı, yürek tutuşturan. (Farsça)

hakk-ul yakin / hakk-ul yakîn

• (Hakk-al yakîn) Mârifet mertebesinin en yükseği. En yakînî bir surette hakikatı müşahede edip yaşamak hali. Ateşin yakıcı olduğunu bütün hislerimizle yakından duyup yaşadığımız gibi.

hane-suz

• Ev yakıcı. (Farsça)
• Mc: Gözü dışarda olan, kendi âilesini düşünmeyen kimse. (Farsça)

hanman-suz / hânmân-sûz

• Ocak yakıcı, ev-bark yakan. (Farsça)

harık / hârık

• Yakan, yakıcı. Yanan, tutuşmuş. Ateş, od.

• Yakıcı, yakan.

harr / hârr / حار

• Hararetli. Kızgın. Çok sıcak. Yakıcı.

• Kızgın, yakıcı. (Arapça)

harraka

• Eskiden düşman gemilerini veya düşman şehirlerini ateşlemek için, yakıcı âletlerle donatılmış olan harp gemisi.

hıred-suz

• Şaşırtıcı, akıl yakıcı. (Farsça)

hırkatli

• Yakıcı.

kavi / kâvî

• (Key. den) Yakan, yakıcı. Dağlayan. Demirci. (Farsça)

kaviyyet / kâviyyet

• Yakıcılık, dağlayıcılık.

levvah

• Yakıcı ve bozucu.

mertebe-i nariye / mertebe-i nâriye

• Yakıcılık, sıcaklık derecesi.

mihrak

• Fiz: Küre içi biçiminde (içbükey) bir aynaya müvâzi (paralel) gelen ışıkların, aksettikten sonra toplandıkları nokta. Yakıcı nokta.
• Hareket merkezi.

muharrik / محرق

• Yakıcı. (Arapça)

muhrik / مُحْرِقْ

• Yakan. Yakıcı.
• Çok acıtan. İhrak eden.

• Yakıcı.

• Yakıcı.

• Yakıcı.

muhrik-dem

• Nefesi yakıcı olan. Âşık. (Farsça)

nar / nâr

• (Çoğulu: Niran, envar, niyere, niyâr) Ateş. Cehennem.
• Bir meyve adı.
• Mc: Allahın gadabı.
• Yakıcı, azab verici her şey. Şer. Dalâlet. Sefâhet.

• Ateş.
• Cehennem.
• Yakıcı şey.

niran-ı muhrika / nîrân-ı muhrika

• Yakıcı ateşler.

pih-suz

• "Yağ yakıcı": Toprak kandil. (Farsça)

pür-suz

• Çok yakıcı. Çok yanık. (Farsça)

semum / semûm

• Yakıcı rüzgâr.

suz / sûz

• (Suhten: Yanmak mastarından) "Yakan, yakıcı, yanmak, tutuşmak" mânâlarına gelerek mürekkeb kelimeler yapar. (Farsça)

• "Yakan, yakıcı, bozucu" mânâsında son ek.

suzan / sûzan / sûzân / سوزان

• Yakan, yakıcı. Ateşli. (Farsça)

• Yakıcı.

• Yakıcı. (Farsça)
• Yanıcı. (Farsça)

suzende / sûzende / سوزنده

• Yakan. Yakıcı. (Farsça)

• Yakıcı. (Farsça)

suznak / sûznâk / سوزناک

• Yakıcı.

• Yakıcı. (Farsça)

zemherir / zemherîr

• 22 Aralık'tan 31 Ocak'a kadar olan şiddetli kış dönemi. Şiddetli ve yakıcı soğuk.