berbad

• Harap. Kötü. Virâne. Bozuk. Perişan. Telef ve helâk olmuş. (Farsça)

biran

• Viran, harab, yıkık, dökük, eski. (Farsça)

cadis

• Viran, harap, yıkık.
• Çorak, kurak, işlenmemiş, ekilmemiş toprak, gelir getirmeyen boş arazi.

gafil

• Dikkatsiz, iyi düşünmeyen, uyanık olmayan. Haberi olmayan, ihtiyatsız, başına geleceği önceden düşünmeyen. Allah'ı unutan. Kendi gayr-ı meşru zevkine dalan. (Günde bir taşı binâ-yı ömrümün düştü yere,Can yatar gafil, binası oldu viran bîhaber. (Niyazi-i Mısrî)

gul

• Boş ve virane yerlerde bulunan ve helâk edici olan bir cin tâifesi. İfrit, hortlak.
• Ölüm.
• Belâ.

harab

• Viran. Issız. Yıkık. Perişan.

harabat / hârâbat

• Harabeler. Viraneler. Meyhâneler.

• Harabeler, viraneler, meyhaneler. (Ziya Paşa'nın meşhur antolojisi).

harabe

• Şehir ve ev yıkıntısı, virane.

harabenişin

• Viranelerde, harabelerde oturan. (Farsça)

harabezar / harabezâr

• Viranelik. Yıkıntı yeri. (Farsça)

• Harabe olmuş yer, viranelik.

ıhrab

• Viran etmek, harabe haline getirmek.

inhidam

• Çökme, yıkılma. Viran olma.

magmuriyet

• Mağmurluk, viranlık, haraplık.
• Adı sanı kaybolmuş.

melkut

• Yerden kaldırılıp alınan şey.
• Sokağa, virâneliğe, câmi veya kilise kapısına bırakılmış çocuk.

moloz

• Yapılardan artan veya viranelerden çıkartılan ufak taşlar.
• Bir işe yaramaz insan.

mükevvir

• (Kevr. den) Büken. Kıvıran.
• Döndüren.

münhemir

• Akıcı, seyyal.
• Dökülen. Yıkılıp viran olmuş.

sübata

• Süprüntülük, virâne.

tada'du

• Alçak gönüllülük gösterme.
• Viran olma.
• Aklını kaybetme.

viran / vîrân / ویران

• Yıkık, harap olmuş. (Farsça)
• Yıkıntı, harabe. (Farsça)
• Vîrân etmek: Yıkmak, harap etmek. (Farsça)
• Vîrân olmak: (Farsça)
• Yıkılmak, harap olmak. (Farsça)
• Perişan olmak. (Farsça)

virani / viranî

• Viranlık, haraplık. (Farsça)

yebab

• Yıkık, bozuk, harap, virâne. (Farsça)