acal

• (Tekili: Ecel) Eceller. Ölümler, vâdeler.

acil

• Sonraya bırakılmış. Bir vâdeye bağlı.
• Ahiret.

acilen / âcilen

• Vakit gelince yapılmak üzere. Bir vâdeye veya bir şarta bağlı bulunarak.

ahd

• Vâdetme. Söz verme. Vefâ. Yemin. And. Misak. Peymân.
• Asır. Devir. Tevhid. Mukavele.
• Vasiyet.

dımar

• Cehalet devrinde Arabistanda bir sanem (put) ismi.
• Bir daha sâhibinin eline geçmesi ümid edilmeyen zâil olmuş mal.
• Sonraya bırakılan vâde. Müddeti hudutsuz borç.
• Gizli.

ecel

• Ömrün sonu, vade.

emhal

• (Tekili: Mehl) Mehiller, mühletler, vâdeler, zamanlar, bir iş veya vazifenin yapılması için verilen fazla zamanlar.

havale-i müeccele

• Huk: Havale edilen şeyin vadesi geldiğinde ödenmesi şeklinde yapılan havale.

imdad

• Yardım. Yardıma yetişmek. "Yetişin, kurtarın" mânasında da kullanılır.
• Yardıma gönderilen kuvvet.
• Vâdeyi uzatmak. Mühlet vermek.

mehal

• Süre, mühlet, vâde.
• Korku yeri.

mehl

• Vakit verme. Vâde. Mühlet. Bir işi belli bir zamana kadar te'hir etme.

mels

• Yalan vâde, yalan söz.
• Güzellik, hüsün.

mev'ud / mev'ûd / موعود

• Söz verilmiş. Vaadedilmiş. Vâdeli. Vadesi muayyen ve mukadder olan.
• Evvelden takdir olunmuş.

• Vaat edilmiş. (Arapça)
• Vadeli. (Arapça)

miad / miâd

• Vade.

mühlet

• Belli zaman, vade.

mümatala

• Vâdeyi, borcu uzatıp geçirmek.

müvaade

• Vâdeleşmek, sözleşmek.

müvaheka

• Vâdeleşmek, sözleşmek.

necz

• Bitip tükenmek.
• İhtiyaç bitirmek.
• Vâdeyi yerine getirmek.

nes'e

• Veresiye alma. Vade ile alma.
• Tehir etmek.

vuud

• Vaidler. Vâdeler.

yevm-i mev'ud / yevm-i mev'ûd

• Vâdedilen gün.