abesiyet-i mutlaka

• Akla ve gerçeğe tamamen aykırılık.

aciz-i mutlak / âciz-i mutlak

• Son derece güçsüz.

acz-i mutlak / âcz-i mutlak / عَجْزِ مُطْلَقْ

• Sınırsız âcizlik, güçsüzlük.

• Nihâyetsiz güçsüzlük.

adalet-i mutlaka / adâlet-i mutlaka / عَدَالَتِ مُطْلَقَه

• Sınırsız, tam ve yerinde adalet.

• Nihâyetsiz, kusursuz adâlet.

adem-i mutlak / عَدَمِ مُطْلَقْ

• Sınırsız yokluk.

• Hiçbir varlık mertebesinde olmama.

adil-i mutlak / âdil-i mutlak / عَادِلِ مُطْلَقْ

• Sınırsız adâlet sahibi Allah.

• Sınırsız adâlet sahibi olan (Allâh).

alim-i mutlak / alîm-i mutlak / عَل۪يمِ مُطْلَقْ

• Sınırsız ilim sahibi Allah.

• Her şeyi hakkıyla bilen (Allah).

amir-i mutlak / âmir-i mutlak

• Kesin emir sahibi olan, mutlak emredici, Allah.

• Kayıtsız şartsız herşeye hâkim olan.

amiriyet-i mutlaka / âmiriyet-i mutlaka

• Sınırsız ve tam bir âmirlik, yöneticilik.

asla ve mutlaka zarar iras etmez / asla ve mutlaka zarar îras etmez

• Bir meselenin temelinde ve özünde olan unsurlara kesinlikle ve hiçbir şekilde zarar vermez.

atalet-i mutlak / atâlet-i mutlak

• Mutlak tembellik, işsizlik.

ayn-ı mutlak

• Kayıtlı ve sınırlı olmayanın ta kendisi.

azamet-i mutlaka

• Sınırsız büyüklük.

bedih-ül butlan

• Bâtıl olduğu âşikar surette belli. Bâtıl, haksız bir hüküm veya görüş olduğu herkesçe bilinen.

bedihü'l-butlan / bedîhü'l-butlan

• Batıl ve yanlışlığı apaçık ortada olan.

bu'd-u mutlak

• Sınırsız uzaklık.

bütlal

• Şaşa kalan, hayret eden, hayran olan. (Farsça)

butlan / butlân / بطلان / بُطْلَانْ

• Haksızlık. Bâtıl olma. Boş ve abes olmak. Hak olmamak.

• Bâtıl, geçersiz, asılsız olma.

• Batıllık, temelsizlik, çürüklük.

• Boşluk, anlamsızlık. (Arapça)
• Yalan. (Arapça)

• Batıl olma.

butlan-ı his

• Ameliyat için bir uzvun hissinin iptâli, duyarsız hâle getirilmesi.

butlan-ı mana / butlan-ı mânâ

• Mânânın batıl, yanlış ve hükümsüz oluşu.

cahd-ı mutlak, cahd-ı müstağrak

• Arab gramerinde menfî olan iki geniş zaman sigası. Muzari fiillerinin başına (Lem) ve (Len) getirilerek olur.

cazibe-i mutlaka / câzibe-i mutlaka

• Mutlak çekici kuvvet.
• Yegane çekici kuvvet.
• Geçici güzelliğin zıddı olan ebedî güzellik.

ceberut-u mutlak

• Sınırsız baskı ve zorbalık.

cebr-i mutlak

• Tam, kesin baskı, tam diktatörlük.

cehl-i mutlak

• Tam bir cahillik.

celil-i mutlak / celîl-i mutlak

• Sonsuz derecede haşmet, heybet ve görkem sahibi Allah.

cemal-i mutlak / cemâl-i mutlak / جَمَالِ مُطْلَقْ

• Sınırsız güzellik.

• Nihâyetsiz güzellik.

cemil-i mutlak / cemîl-i mutlak

• Sınırsız güzellik sahibi olan Allah.

cenab-ı feyyaz-ı mutlak / cenâb-ı feyyaz-ı mutlak

• Sınırsız feyiz, bolluk ve bereket sahibi olan Allah.

cenab-ı hakim-i mutlak / cenâb-ı hakîm-i mutlak

• Sınırsız hikmet sahibi yüce Allah.

cenab-ı kadir-i mutlak / cenâb-ı kadir-i mutlak

• Nihayetsiz kuvvet ve kudret sahibi, şeref ve azamet sahibi olan Cenâb-ı Allah.

cenab-ı kerim-i mutlak / cenâb-ı kerîm-i mutlak

• Sınırsız ikram ve cömertlik sahibi yüce Allah.

cevad-ı mutlak / cevâd-ı mutlak

• Şarta bağlı olmaksızın çok ihsanda bulunan, cömertlik eden Cenab-ı Allah.

• Sınırsız cömertlik ve ikram sahibi Allah.

cinayet-i mutlaka

• Sınırsız cinayet.

cud ve sehavet-i mutlaka / cûd ve sehavet-i mutlaka

• Sınırsız cömertlik ve ikramseverlik.

cud-u mutlak / cûd-u mutlak

• Sınırsız cömertlik.

cumud-u mutlak / cumûd-u mutlak

• Tam anlamıyla cansızlık.

dalalet-i mutlaka / dalâlet-i mutlaka

• Mutlak dalâlet, tam bir sapkınlık.

dehşet-i mutlaka

• Sınırsız bir dehşet hali.

echel-i mutlak / اَجْهَلِ مُطْلَقْ

• Kara cahil.

• Her yönden en cahil.

ekser-i mutlak / اَكْثَرِ مُطْلَقْ

• Genel çoğunluk.

• Büyük çoğunluk.

ekseriyet-i mutlaka / اَكْثَرِيَتِ مُطْلَقَه

• Büyük çoğunluk.

• Yarımın bir fazlasıyla elde edilen ekseriyet, mutlak ekseriyet. (Farsça)

• Büyük çoğunluk.

ekseriyyet-i mutlaka / اكثریت مطلقه

• Çoğunluk.

emniyet-i mutlaka

• Sınırsız güvenlik.

evamir-i mutlaka / evâmir-i mutlaka

• Kesin emirler.

fakr-ı mutlak

• Sınırsız ihtiyaç hâli.

• Mutlak fakirlik. Mü'min bir kulun Cenâb-ı Hakka karşı mutlak muhtaç halde olduğunu bilişi. Nihayetsiz muhtaç olduğu Allaha (C.C.) ve emirlerine tam teslimiyyetle sığınması hâleti.

fakrımutlak

• Tam ve sınırsız fakirlik.

fena-i mutlak

• Sonsuz yok oluş.

fena-yı mutlak / fenâ-yı mutlak

• Kendinden tamamiyle geçme.

fetret-i mutlaka

• İnsanlara, doğru ile yanlışı ayırt ettirecek hiçbir semâvî dinin hükmetmediği dönem.

feyyaz-ı mutlak / feyyâz-ı mutlak

• Mutlak ve sonsuz feyiz ve bolluk sahibi. Allah.

• Sınırsız feyiz, bolluk ve bereket veren Allah.

gadr-ı mutlak

• Tam zulüm ve merhametsizlik.

• Mutlak gadr, zulüm.

gaflet-i mutlaka

• Tam anlamıyla âhiretten, Allah'ın emir ve yasaklarından habersiz davranma hâli.

galib-i mutlak / gâlib-i mutlak

• Tam olarak galip. Kayıtsız şartsız hâkimiyet sahibi.

• Mutlak galip; her yönden üstün gelme.

gani-yi mutlak

• (Gani-yi ale-l ıtlak) Cenab-ı Hak. Her şeye sahip ve hiç kimseye hiçbir cihetle ihtiyacı olmayan gani.

ganiyy-i mutlak / غَنِيِّ مُطْلَقْ

• Hiçbir şeye hiçbir şekilde muhtaç olmayan ve bütün varlıkların her türlü ihtiyaçları gayb hazinelerinde bulunan sınırsız zenginliğe sahip olan Allah.

• Nihâyetsiz zenginlik sâhibi olan (Allah).

gına-yı mutlak / gınâ-yı mutlak / غِنَايِ مُطْلَقْ

• Sınırsız zenginlik.

• Nihayetsiz zenginlik.

gurbet-i mutlaka

• Mutlak gariplik, yabancılık, yalnızlık.

hakikat-i mutlaka

• Bir sınırı olmayan sınırsız hakikat, gerçek.

hakim-i mutlak / hakîm-i mutlak / hâkim-i mutlak / حاَكِمِ مُطْلَقْ / حَك۪يمِ مُطْلَقْ

• Allah.

• Tam hikmet sahibi olan. Cenab-ı Hak (C.C.)

• Tam ve gerçek hükmedici olan Allahü teâlâ.

• Herşeyi belirli gayelere yönelik olarak, mânâlı, faydalı ve tam yerli yerinde yaratan sınırsız hikmet sahibi Allah.

• Nihayetsiz hüküm sâhibi (Allah).

• Nihayetsiz hikmet sâhibi (Allah).

hakimiyet-i mutlaka / hâkimiyet-i mutlaka / حَاكِمِيَتِ مُطْلَقَه

• Nitelik ve niceliğe bakmaksızın her zaman ve zeminde geçerliliği olan bir egemenlik.

• Sınırsız hükümrânlık.

halık-ı mutlak / hâlık-ı mutlak

• Bütün kâinatın sınırsız güç ve kudretiyle mutlak yaratıcısı olan Allah.

hatt-ı butlan

• İptal etmek gayesiyle bir kaydın veya künyenin üzerine çekilen çizgi.

hayat-ı mutlaka

• Sınırsız bir hayat.

hayr-ı mutlak

• Her yönüyle hayırlı olan.

helak-i mutlak / helâk-i mutlak

• Kesin yok oluş.

hikmet-i mutlaka

• Sınırsız hikmet; yaratılıştaki gaye, herşeyin yerli yerinde ve anlamlı oluşu.

hilafet-i mutlaka / hilâfet-i mutlaka

• Tasavvufta bir velînin bir talebesinin mânen yetiştiğine ve başkalarını da yetiştirebileceğine dâir verilen mutlak izin.

hürriyet-i mutlak

• Sınırsız hürriyet.

hürriyet-i mutlaka

• Kayıtsız serbestiyet, sınırsız hürriyet.

iare-i mutlaka

• Bir mülkün, bir eşyanın sâhibi tarafından hiç bir şart ve kayda bağlı kalmayarak başka birine ödünç verilmesi.

icazet-i mutlaka / icâzet-i mutlaka

• Çeşitli ilimlerde üstâdın (hocanın) talebesine yetiştiğine ve başkalarını da yetiştirebileceğine dâir verdiği izin veya bu izni ifâde eden belge, diploma.

idare-i mutlaka

• Bir hükümdarla idare. Bir hükümdarın idare ve yönetimi altında bulunan devlet. Mutlakiyet idaresi.

ihtilat-ı mutlak / ihtilât-ı mutlak

• Tam bir karışıklık.

ihtiyac-ı mutlak

• Sınırsız ihtiyaç.

imam-ı mutlak

• Her yönüyle önder.

imtiyaz-ı mutlak

• Varlıklar arasında tam ve kusursuz ayırımın olması.

inhidam-ı mutlak / inhidâm-ı mutlak

• Tam bir çöküş.

inkar-ı mutlak / inkâr-ı mutlak

• Her yönüyle inkârcılıkta bulunma.

intizam-ı mutlak / intizâm-ı mutlak / اِنْتِظَامِ مُطْلَقْ

• Mutlak, mükemmel düzen.

• Mutlak düzen, düzgünlük.

irade-i mutlaka

• Sınırsız irade.

irtidad-ı mutlak

• Tam dinsizlik, dinin bütün değerlerini red ve terk etme.

istiare-i mutlaka

• (Temlihiye veya tehekkümiye) Edb: Şaka, lâtife veya alayı içine alan bir istiaredir. Meselâ: Tilkinin eşeğe "gelsem olmaz mı huzura, a benim aslanım" demesi gibi... (Edb.S.)

istibdad-ı mutlak / istibdâd-ı mutlak / اِسْتِبْدَادِ مُطْلَقْ

• Sınırsız bir baskı, mutlak diktatörlük, despotluk.

• Aşırı baskı.

istibdad-ı mutlaka

• Tam ve sınırsız bir baskı, mutlak diktatörlük.

istiğna-yı mutlak / istiğnâ-yı mutlak / اِسْتِغْنَايِ مُطْلَقْ

• Sınırsız zenginlik, hiçbir şeye muhtaç olmayış, tokgönüllülük.

• Hiçbir şeye ihtiyaç duymama.

istiğrak-ı mutlak

• Allah aşkı ile tamamen kendinden geçmek.

istiklaliyet-i mutlaka / istiklâliyet-i mutlaka

• Kesin ve sınırsız bağımsızlık.

ittifak-ı mutlak

• Tam birliktelik.

kadir-i alim-i mutlak / kadîr-i alîm-i mutlak

• Herşeye gücü yeten ve herşeyi bilen, sınırsız kudret ve ilim sahibi Allah.

kadir-i mutlak / kadîr-i mutlak

• Mutlak güçlü (Allah).

• Kudreti herşeyi kuşatan, sınırsız güç ve kudret sahibi Allah.

kàdir-i mutlak

• Herşeye gücü yeten, sınırsız güç ve kudret sahibi Allah.

kadir-i mutlak / kâdir-i mutlak / kadîr-i mutlak / قَد۪يرِ مُطْلَقْ

• Herşeye gücü yeten, sınırsız güç ve kuvvet sahibi Allah.

• Nihâyetsiz kudret sâhibi (Allah).

kadiriyet-i mutlaka / kadîriyet-i mutlaka

• Allah'ın gücünün sınırsız olarak her şeyde görünmesi.

kafir-i mutlak / kâfir-i mutlak

• Hiçbir dinî değere inanmayan inkârcı.

kamil-i mutlak / kâmil-i mutlak

• Sınırsız mükemmellik ve kusursuzluk sahibi Allah.

kaviyy-i mutlak

• Sınırsız kuvvet sahibi olan Allah.

kaziye-i mümkine ve mutlaka

• Sınırları belirlenmemiş imkân dahilindeki hüküm.

kaziye-i mutlaka

• Bir mesele hakkında, hiçbir sınırlama söz konusu olmaksızın ifade edilen kaziye, önerme.

• Man: Hiçbir ihtimâl gösterilmeyip, bir şeyin şöyle olduğuna veya olmadığına açıktan açığa hükmolunan kaziyye'dir.

kefalet-i mutlaka

• Huk: Bir kayıt ile bağlı olmıyan kefalet.

kemal-i mutlak / kemâl-i mutlak / كَمَالِ مُطْلَقْ

• Tam bir mükemmellik, kusursuzluk.

• Mutlak mükemmellik.

kerim-i mutlak / kerîm-i mutlak / كَر۪يمِ مُطْلَقْ

• Lütuf ve cömertliği sınırsız olan Allah.

• Nihayetsiz ikrâm edici (Allah).

kesret-i mutlak

• Sınırsız çokluk.

kesret-i mutlaka / كَثْرَتِ مُطْلَقَه

• Mutlak, sayısız çokluk.

• Hadsiz çokluk.

kubh-u mutlak / قُبُحُ مُطْلَقْ

• Sınırsız çirkinlik.

• Nihâyetsiz çirkinlik.

kudret-i mutlaka / قُدْرَتِ مُطْلَقَه

• Allah'ın sınırsız güç ve iktidarı.

• Nihâyetsiz kudret.

küfr-i mutlak

• Hiç bir imâni hükmü olmamak, dine âit hiç bir hakikatı, Allah'ın varlığına âit hiç bir delili kabul etmemek. İhsan ve inayet-i İlâhiyyeye karşı şükür etmiyerek fiilen ve kavlen inkâr etmek. ("Neuzü billâh" dine söğmek gibi) Küfr-ü icabettiren bazı çirkin sözlere de "küfür" denilmiştir.

küfr-ü mutlak / كُفْرُ مُطْلَقْ

• Tam bir küfür ve inkâr, hiçbir dinî değere inanmamak.

• Dine âit her şeyi inkâr etme.

kuvvet-i mutlaka

• Sınırsız kuvvet.

ma'bud-u mutlak / ma'bûd-u mutlak / مَعْبُودِ مُطْلَقْ

• Her cihetle ibâdete lâyık olan (Allah).

ma-i mutlak / mâ-i mutlak

• Yaratıldığı vasıf üzere duran su. (Yağmur, kar, deniz, göl, ırmak, pınar, kuyu sularıdır).

• Yaratıldıkları hâl üzere olan yâni ismi yanında başka kelime söylenmeyen, yalnız su denilen sular.

mabud-u mutlak / mâbud-u mutlak / mâbûd-u mutlak

• İbadete lâyık tek varlık olan Allah.

• İbadete layık tek varlık olan Allah.

mağlubiyet-i mutlaka / mağlûbiyet-i mutlaka

• Tam bir mağlup olma; yenilgi.

mahbub-u mutlak / مَحْبُوبُ مُطْلَقْ

• Sonsuz sevgili.

• Her cihetle sevilmeye layık olan sevgili (Allah).

mahkum-u mutlak / mahkûm-u mutlak / مَحْكُومُ مُطْلَقْ

• Mutlak sûretle hüküm altında bulunan, başkasının hüküm ve iradesiyle her yönden sınırlı olan.

• Her cihetten hükmedilen.

mebzuliyet-i mutlaka / mebzûliyet-i mutlaka / مَبْذُولِيَتِ مُطْلَقَه

• Sınırsız bir bolluk, ucuzluk.

• Hadsiz bolluk.

merhamet-i mutlaka

• Sınırsız merhamet.

mevhibe-i mutlaka

• Mutlak Allah vergisi; Allah'ın sınırsız ihsan ve ikramı.

mu'cize-i mutlaka

• Meydana geldiğinde şüphe duyulmayan mu'cize.

müctehid-i mutlak

• Dînî hükümleri, Kur'ân-ı kerîmden ve hadîs-i şerîflerden ve diğer dînî delillerden (kaynaklardan) istinbât ederken, çıkarırken kendine mahsûs kâide ve usûl koyan müctehid. Buna, müctehid fiş-şer' ve müctehid-i müstekıl de denir.

mürşid-i mutlak / مُرْشِدِ مُطْلَقْ

• Mutlak irşad edici, doğru yolu gösteren.

• Her yönüyle doğru yolu gösteren.

müsavat-ı mutlaka / müsâvât-ı mutlaka / مُسَاوَاتِ مُطْلَقَه

• Mutlak eşitlik.

• Sınırsız, tam eşitlik.

müstağni-yi mutlak

• Hiçbir şekilde ihtiyacı olmayan.

mutlak / مطلق / مُطْلَقْ

• Sınırlandırılmamış, salıverilmiş.

• Salıverilmiş. Itlak olunmuş. Serbest.
• Kat'i. Şüphesiz.
• Aslâ bir şarta bağlı olmayan. Yalnız, tek.

• Kayıtsız, sınırsız; teklik, çokluk veya nitelik gibi şeylere bakılmaksızın kullanıldığı mânâya delâlet eden lâfız; kitap kelimesi gibi.

• Kayıtsız, şartsız. Teklik, çokluk veya herhangi bir vasıf ile kayıtlı olmayan, delâlet ettiği (gösterdiği) fertlerden (şeylerden) her hangi birini ifâde eden lafız (söz).

• Kesin. (Arapça)

• Sonsuz, şüphesiz.

• Sınırsız.

mutlak adalet / mutlak adâlet

• Bir şeyi yerli yerine koymak. Kendi mülkünde olanı kullanmak.

mutlak fena / mutlak fenâ

• Allahü teâlâdan başka her şeyin kalbden çıkıp, isimlerinin bile unutulması.

mutlak kemal / mutlak kemâl

• Genel mânâda kemâl, olgunluk; yani kemâl kelimesinin teklik, çokluk veya nitelik gibi şeylerine bakmaksızın konulduğu genel mânâsına, "mutlak kemâl" denir.

mutlak müctehid / mutlak müctehîd

• Kur'ân-ı kerîmde ve hadîs-i şerîflerde açıkça bildirilmemiş olan hükümleri ve mes'eleleri, açık olarak bildirilenlere benzeterek meydana çıkarabilen derin âlim. Ehl-i sünnetin ameldeki mezheb imâmlarından her biri.

mutlak nezr

• Şarta bağlı olmayan adak.

mutlak su

• Yaratıldıkları hâl (durum) üzere bulunan sular.

mutlak vilayet / mutlak vilâyet

• Evliyâlık.

mutlak zuhur / mutlak zuhûr

• Bir kayda bağlı olmayan zuhûr, akis. Bir şeyin bir başka şeyde görünmesi meselâ insanın aynada, Hakk'ın, velînin kalb aynasında tecellî etmesi böyledir.

mutlaka / مطلقا

• Kesinlikle.

• Ne olursa olsun, her halde, illâ.

• Kesinlikle, zorunlu olarak, kayıtsız şartsız. (Arapça)

mutlakıyyet

• Kayıtsız şartsız bir hükümdarın idaresi altında bulunan hükümet şekli.

• Şartsız ve kayıtsız olarak bir hükümdarın emri ile bir hükümet, devlet veya bir topluluğun idare usulü.

mutlakıyyet-i idare

• Bir kişinin arzu ve isteklerine bağlı olan idare sistemi.

nezr-i mutlak

• Şarta bağlı olmadan yapılan adak.

nisyan-ı mutlak / نِسْيَانِ مُطْلَقْ

• Tam anlamıyla unutma.

• Tamamen unutma.

nübüvvet-i mutlaka

• Genel olarak peygamberlik.

nübüvvet-i mutlakanın mebhasi

• Mutlak peygamberlik; peygamberliğin insanlık için zorunluluğunu ispat eden bölüm.

rahim-i mutlak / rahîm-i mutlak / رَح۪يمِ مُطْلَقْ

• Sınırsız şefkat ve merhamet sahibi olan Allah.

• Nihâyetsiz rahmet edici (Allah).

rahmet-i mutlaka

• Tam ve kesin rahmet.

rehber-i mutlak

• Her bakımdan rehber.

rububiyet-i mutlaka / rubûbiyet-i mutlaka

• Allah'ın herşeyi kuşatan, kayıtsız ve sınırsız egemenliği, yaratıcılığı, terbiyesi.

• Sınırsız, kâinatı kaplayan rububiyet.

rububiyet-i mutlaka-i ilahiye / rububiyet-i mutlaka-i ilâhiye

• Allah'ın herbir varlığa yaratılış gayelerine ulaşmaları için muhtaç olduğu şeyleri vermesi, onları terbiye ve idare etmesi ve egemenliği altında bulundurması.

rububiyyet-i mutlaka

• Herşeyi kaplayan ve idaresi altına almış olan Allah'ın rububiyeti.

rüşvet-i mutlaka

• Her istenileni vermek, sınırsız rüşvet.

saltanat-ı mutlaka

• Allah'ın bütün varlık âlemi üzerindeki sınırsız hâkimiyeti.

sefahet-i mutlak

• Yasak zevk ve eğlencelere düşkünlük.

sefahet-i mutlaka

• Nefsin her türlü kötü arzularına uyma.

sehavet-i mutlak / sehâvet-i mutlak

• Sınırsız cömertlik.

sehavet-i mutlaka / sehâvet-i mutlaka

• Her yeri kaplayan, kusursuz ve sınırsız cömertlik.

semi-i mutlak / semî-i mutlak

• Her şeyi şeksiz, şüphesiz, mutlak surette işiten Allah (C.C.).

• Herşeyi kayıtsız şartsız işiten Allah.

şevk-i mutlak

• Her durumda şevk içinde, coşkulu ve istekli olmak.

sıfat-ı mutlaka / sıfât-ı mutlaka

• Sınırsız sıfatlar, vasıflar, nitelikler.

sıfat-ı mutlaka-i muhita / sıfât-ı mutlaka-i muhîta

• Allah'ın yüce Zâtını niteleyen ve bütün kâinatı kuşatan sınırsız ve sonsuz kutsal özellikler.

suhulet-i mutlak

• Tam kolaylık.

suhulet-i mutlaka

• Sınırsız kolaylık.

sühulet-i mutlaka

• Sonsuz ve tam kolaylık.

suhulet-i mutlaka / suhûlet-i mutlaka / سُهُولَتِ مُطْلَقَه

• Nihâyetsiz kolaylık.

şükr-ü mutlak

• Allah'a karşı sınırsız minnet duyma, teşekkür etme.

sükun-u mutlak / sükûn-u mutlak

• Mutlak hareketsizlik, durgunluk.

sukut-u mutlak

• Kesin bir şekilde düşüş, alçalış.

• Mânen iyice tefessüh etme, iyi hasletlerin tamamen kaybolması.

sükut-u mutlaka / sükût-u mutlaka

• Tam bir sessizlik, suskunluk.

sultan-ı mutlak

• Herşeye hükmeden, sınırsız egemenlik sahibi sultan.

sür'at ve vüs'at-i mutlaka

• Sınırsız hız ve genişlik.

sür'at-ı mutlaka

• Sınırsız hız.

sür'at-i mutlaka

• Sınırsız hız.

tabiat tağutları / tabiat tâğutları

• Tabiat putları; insanları Allah'a karşı isyana sevk eden tabiattaki her şey.

tahir-i mutlak / tâhir-i mutlak

• Bütün yönleriyle temiz olan, temizliğine en küçük halel getirecek bir pislik olmayan.

tasarruf-u mutlak

• Kayıtsız, sınırsız tasarruf, dilediği şeyi dilediği gibi yapma.

tecrid-i mutlak / tecrîd-i mutlak / تَجْر۪يدِ مُطْلَقْ

• Tam bir yalnızlık, her şeyden soyutlanma.

• Hiç kimse ile görüştürmeme.

tedenni-i mutlak / tedennî-i mutlak

• Sınırsız düşüş, alçalma.

tedenni-i mutlaka / tedennî-i mutlaka

• Sınırsız dinsizlik ve alçalma.

tevafuk-u mutlak

• Sınırsız uyum, uygunluk.

uluhiyet-i mutlaka / ulûhiyet-i mutlaka

• Kayıt altında olmayan, mutlak uluhiyet. Ancak bir tek İlâhın mâbud oluşu.

• Mutlak ilâhlık; hiçbir kayda ve şarta bağlı olmaksızın ilâh olma.

ümid-i mutlak

• Sınırsız ümid bağlama.

üstad-ı mutlak

• Her yönüyle üstad olan Hz. Muhammed (a.s.m.).

vahdet-i mutlaka

• Sınırsız birlik; Allah'ın mutlak anlamda bir ve tek oluşu.

vahşet-i mutlaka

• Tam bir yalnızlık ve ürküntü hali.

varis-i mutlak / vâris-i mutlak

• Mutlak mirasçı.

veraset-i mutlaka

• Mutlak vârislik.

vesile-i mutlak

• Kesin aracı.

vüs'at mutlaka / وُسْعَتِ مُطْلَقَه

• Nihâyetsiz genişlik.

vüs'at-i mutlaka

• Sınırsız genişlik.

ye's-i mutlak / يَأِسِ مُطْلَقْ

• Tamamen ümidini kesme.

• Kesin ümîdsizlik.

zaaf-ı mutlak

• Son derece zayıflık.

zaif-i mutlak

• Son derece zayıf.

zarar-ı mutlak

• Kesin ve tam zarar.