akres

• Bir çeşit tuzlu veya ekşi ottur ve "devenin yemişidir."

div-çe

• Sülük. (Farsça)
• Kadın tuzluğu adı verilen bir bitki çeşiti. (Farsça)
• Ağaç kurdu, güve. (Farsça)
• Arka kaşağısı. (Farsça)

ecuc

• Işık veren, parlayan. Parlak nesne.
• Suyun tuzlu ve acı olması.

enber

• Kadın tuzluğu adı verilen ufacık kara yemiş.

gabra

• Yeryüzü, toprak, arz.
• Nebat envâından bir nev'i.
• Kuraklık, kıtlık.
• Çok tuzlu.
• Toprak rengi.

hurak

• Kav dedikleri nesne.
• Tuzluk.

mac

• Tuzlu su.

malih

• Tuzlu.

melaha

• Tuzluluk.
• Güzellik.

melahat

• Yüz güzelliği. Cemal.
• Tuzluluk. Tuzlu su.

melih / melîh

• (Çoğulu: Milâh-Emlâh) Güzel, şirin. Sâhib-i melâhat.
• Tuzlu.

memluh

• Tuzlanmış. Tuzlu.

memluhat

• (Tekili: Memluh) Tuzlanmış şeyler. Tuzlu şeyler.

mez'uk

• Mesrur, neşeli, sürurlu.
• Tuzlu.

mimleha

• Tuzlu yer.

miyah-ı malihe

• Tuzlu sular.

mü'ce

• Tuzluluk.

mümellah

• Tuzlu.

nemek-dan / nemek-dân

• Tuzluk, tuz kabı. (Farsça)

nemek-sud

• Tuzlanmış, tuza bastırılmış, tuzlu şey. (Farsça)
• Pastırma. (Farsça)

nemekin / nemekîn

• Tuzlu, lezzetli, tadı yerinde. (Farsça)
• Tuzlu gözyaşı. (Farsça)

nevfele

• Tuzluk.

sibah

• Tuzlu ve çorak yerler.

şur / şûr / شور

• Tuzlu, kekremsi. (Farsça)
• şamata, gürültü. (Farsça)

• Heyecan, coşku. (Farsça)
• Tuzlu. (Farsça)
• Gürültü. (Farsça)

şure

• Çorak, tuzlu, verimsiz toprak. (Farsça)

şuristan / şûristan

• Çorak ve tuzlu yer.

tırrih

• Tuzlu balık, sardalya.

ücac

• Tuzlu, acı su.

ümhud

• Çömlek.
• Tuzluk.

zerşek

• Kadın tuzluğu. Pars anberi.