ankas

• Erkek tilki yavrusu.

birr

• Temizlik.
• Günahtan çekinmek.
• Takvâ.
• İn'âm ve ihsan etme.
• Amel-i sâlih, iyi amel.
• Koyunu sevketmek.
• Gönül, kalb.
• Tilki yavrusu.
• Fâre.

dagv

• Kedi veya tilki çağırmak.

dimne

• Tilki. (Farsça)

duga'

• Kedi miyavlaması.
• Tilki sesi.
• Zelil, hakaret görmüş kimsenin sesi.

ebu-l husayn

• Tilki.

ebu-n necm

• Tilki.

fenat

• (Çoğulu: Fenevât) Tilki üzümü.
• Vahşi sığır.

heytal

• Tilki.

hicris

• Tilki eniği.

istiare-i mutlaka

• (Temlihiye veya tehekkümiye) Edb: Şaka, lâtife veya alayı içine alan bir istiaredir. Meselâ: Tilkinin eşeğe "gelsem olmaz mı huzura, a benim aslanım" demesi gibi... (Edb.S.)

ken'

• (Çoğulu: Kün'ân) Tilki eniği.
• Cem'etmek, toplamak.
• Yakın olmak.
• Mülâyemet.
• Alçaklık yapmak.
• Firar, kaçmak.

küta'

• (Çoğulu: Küt'ân) Tilki eniği.
• Kötü adam.
• Tamamlanmak, toplanmak.

me'kum

• Tilki ve tavşan ini ve yatağı.

meka

• (Çoğulu: Emkâ) Tilki, tavşan ve bunlara benzer hayvanlar.
• Canavarların inleri ve yatakları.

mesa'lebe

• Tilkisi çok olan yer.

muaviye

• Tilki eniği.

neyfak

• Tilki derisinden olan kürk.

rebrak

• Tilki üzümü.

rubah / rûbah / روباه

• (Rubeh) Tilki. (Farsça)
• Mc: Kurnaz, hilekâr. (Farsça)

• Tilki. (Farsça)

rubeh / rûbeh / روبه

• Tilki. (Farsça)

rubehane

• Kurnazca, tilkicesine. (Farsça)

rubehi / rubehî

• Kurnazlık. Tilkilik. (Farsça)

sa'leb / ثعلب

• (Çoğulu: Seâlib) Tilki.
• Süngü demirinin ağaç geçirecek yeri.

• Tilki. (Arapça)

saalib

• (Sa'leb.C.) Tilkiler.

saydani

• Bir küçük canlı.
• Tilki.
• Mülk.

semsem

• Tilki.
• Bir yerin adı.

sevleb

• (Çoğulu: Sevâlib) Tilki.

sürmüle

• Tilkinin dişisi.
• Sırtlanın dişisi.
• Bir erkek ismi.

takaffül

• Kapamak.
• Kilitlemek.
• Tilki eniği.

tava'vu'

• Tilki, çakal, kurt ve köpeğin ürümeleri.

tetfül

• Tilki eniği.

vuu'

• Tilki.

zahk

• Hastalıktan dolayı tilkinin tüyü dökülüp derisi açılması.