teslim / تسليم / teslîm / تَسْل۪يمْ

• Bir emâneti verme.
• Kabul etme.
• Doğru ve haklı bulma.
• Selâmetle dua etme.
• Karşısındakinin hükmü altına girme.
• Kendini Allah'ın takdirine terketme, emri altına girme.
• Belâ ve âfetten korunur olma.
• Bir şeyi, yeni sâhibine verme.
• Da

• Diş diş etme. Merdiven haline getirme, ayak ayak düzme.

• Her şeyiyle Allah'a bağlanma.

• Kendini, başkasının irâdesine terketme (bırakma), onun emrine uyma, boyun eğme, itâat etme.

• Tamamen verme.

• Boyun eğme.

• Sahibine verme. (Arapça)
• Hakkını verme, doğrulama. (Arapça)

• Kabûl etme.