ayin / âyin

• Merâsim. Usûl. Görenek. Dinî âdâb. Âdet, örf ve kanun.
• Ziynet, süs.İslâm'da fıkıh lisânı âyin kelimesini kabul etmemiştir. Bazı vakıflar, filân câmide herhangi bir tarikat âyini icra için te'sis yapacakları zaman vaki olan müracaatlarında fetvahâne tarafından verilen müsaadelerde âyi

gürizgah / gürizgâh

• (Girizgâh) Kaçacak yer. (Farsça)
• Edb: Bir bahisten diğer bahse, mukaddimeden maksada intikal için bir münasebet te'sis eden söz. Nedim'in:Bu şehr-i stanbul ki, bîmisl ü behadırBir sengine yekpâre Acem mülkü fedadırmatla'lı kasidesindeki:İstanbul'un evsafını mümkün mü beyan hiç Maksad hemen sa (Farsça)

müesses / مُؤَسَّسْ

• Te'sîs edilen, kurulan.

müessis

• Kurucu, te'sis edici. Te'sis eden, kuran, temel atan.
• Kanun ve usul gibi şeyleri vaz'edip temelleştiren.

mütekavvim

• Bozuk iken düzelen, eğri iken doğrulan.
• İyi idâre edilen.
• Sağlam, muhkem.
• Müesses, te'sis edilmiş, kurulmuş.

pir

• Yaşlı, ihtiyar. (Farsça)
• Reis. (Farsça)
• Bir tarikatın kurucusu. (Farsça)
• Herhangi bir meslek ve san'atın başlatıcısı, te'sis edicisi. (Farsça)

te'sis / te'sîs / تأسيس

• Kurma. (Arapça)
• Temel atma. (Arapça)
• Kuruluş. (Arapça)
• Te'sîs edilmek: Kurulmak. (Arapça)
• Te'sîs etmek: Kurmak. (Arapça)

te'sisat

• (Tekili: Te'sis) Te'sisler, kuruluşlar. Kurulup temelleştirilen şeyler.