atf-ı beyan

• Mâkablini yâni mâtufun aleyhin mefhumunu izah ve te'kid için atfolunan tâbir. Meselâ: "Meseleyi izâh ve teşrih eyledi" cümlesindeki "ve" gibi.

atf-ı tefsir

• Bir mânada olup mücerred tasdik ve te'kid için "ve" ile müteradifine (aynı mânadaki kelimeye) atfolunan kelime. Meselâ: "İhsan ve kerem, hüzün ve keder" ifadesindeki "ve" ler gibi. Diğer bir ifade ile: Aynı olan ayrı iki kelimenin birlikte kullanılması. ("deli divâne"de olduğu gibi.)

dehya

• Te'kid için "Dahiye" lâfzına sıfat yapılır. "Dâhiye-i dehya" gibi.

ekid

• Sağlam, metin, muhkem.
• Sarih, kesin, açık, kat'i, muhakkak. Kuvvetli, te'kidli.

elbette

• (Te'kid edâtı) Kat'i veya kat'iye yakın hükümlerde kullanılır. Yazılı sözlerde daha çok "elbet" şeklinde geçer.

fi / fî

• Arabçada harf-i cerrdir. Mekâna ve zamana âidiyyeti bildirir. Ta'lil için, isti'lâ için ve yine harf-i cerr olan "bâ, ilâ, min, maa" harflerinin yerine kullanılır. Geçen mef'ul ile gelecek fasıl arasında geçer. Te'kid mânası da vardı. Başka bir ifade ile kısaca (fî) : "İçinde, içine, hakkında, husus

harf-i zaid / harf-i zâid

• Gr: Kelimenin bazı tasrifinde düşen harf. Fazla, zâid harf. Te'kid için yazılan harf. Sonradan ilâve olan harf.

müekked

• Te'kidli, kuvvetli, sağlamlaştırılmış, kuvvetlendirilmiş. Tekrar edilmiş.

müekkeden

• Tekrarlanarak, te'kid edilerek.

müekkid

• Te'kid eden, sağlamlaştıran, tekrar eden, tenbih eden.

müteekkid

• (Te'kid. den) Sağlamlaşan, tekrarlanan.

te'kid / te'kîd / تأكيد

• Pekiştirme, sağlamlaştırma. (Arapça)
• Te'kîd etmek: (Arapça)
• Pekiştirmek, sağlamlaştırmak. (Arapça)
• Önceki yazıyı tekrarlamak. (Arapça)

te'kiden

• Tekrarlama ile.
• Sağlamlaştırarak. Te'kid suretiyle.
• Evvelce yazılmış olan bir yazıyı tekrarlıyarak.

zaid

• Artan. Fazlalık. İlâve olunmuş.
• Lüzumsuz, gereksiz.
• Gr: Te'kid için söylenen.
• Mat: Müsbet işareti, artı. (+)