ala-yı illiyyin-i yakin / âlâ-yı illiyyîn-i yakîn

• Şüphesizlik derecesinin en yükseği, doruğu.

belki

• Şüphesiz, kesinlikle.

bi-irtiyab / bî-irtiyab

• Şüphesiz. (Farsça)

bi-iştibah / bî-iştibah

• Şüphesiz. Şeksiz.

bi-reyb / bî-reyb

• Şüphesiz, şeksiz. (Farsça)

bi-şek

• Şüphesiz, şeksiz. (Farsça)

biilmelyakin / biilmelyakîn

• Şüphesiz ve kesin bir ilimle.

biilmilyakin / biilmilyakîn

• Şüphesiz bir ilimle bilme.

biiştibah / bîiştibah

• Şüphesiz.

• Şüphesiz.

bilaşüphe / bilâşüphe

• Şüphesiz.

• Şüphesiz.

burhan-ı yakini / burhan-ı yakînî

• Şüphelerden uzak, güçlü ve sarsılmaz kesin delil.

caru / carû / cârû / جارو

• Süpürge. (Farsça)

• Süpürge. (Farsça)

çarub / çârub

• Süpürge. (Farsça)

carub / cârûb / جاروب

• Süpürge. (Farsça)

carub-zen / cârûb-zen

• Süpürücü, çöpçü. (Farsça)

çarub-zen / çârub-zen

• Süpürücü. (Farsça)

dai-i şüphe / dâî-i şüphe

• Şüphe çekecek, şüphe sebebi.

delil-i yakini / delil-i yakînî

• Şüphe edilmeyecek derecede kesin olan delil.

dimen

• Süprüntülükler. Mezbele. Gübre. Fışkı.

ehl-i rayb

• Şüpheciler, şüphe edenler.

evham vermek

• Şüphelendirmek.

evhamlandırma

• Şüphelendirme.

faraş

• Süprüntü toplama aleti.

feraşet

• Süpürücülük ve döşeyicilik. Kâbe-i şerifeyi süpürenin hizmeti.

fihi nazar / fîhi nazar

• Şüphe edilen bir mes'ele hakkında söylenir. "Ona bir bakmak, tetkik etmek lâzımdır" demektir.

gıll u gışş

• Şüphe ve tereddüt, kararsızlık. Kin ve hile. Hiyanet ve düşmanlık.

hak-rub / hâk-rub

• Süpürge. (Farsça)

hakrub / hâkrûb / خاكروب

• Süpürge. (Farsça)

haşak

• Süprüntü, çöp. Yonga. (Farsça)

humame

• Süprüntü.

huvaka

• Süprüntü.

ihtimam

• Süpürmek, süpürülmek.

inni / innî

• Şüphesizlik ve kat'iyyet ifade eden "inne" ile mütekellim zamirinin birleşmesidir. Türkçede karşılığını "muhakkak ben" diye söyleyebiliriz.

irabe

• Şüphelendirme, şüpheye düşürme.

iştibah / iştibâh

• Şüphelenme, şüpheye düşme.

• Şüphelenme, benzerlik.

istikan

• Şüphesiz ve zansız olmak.

itikad-ı yakin / itikad-ı yakîn

• Şüphesiz ve kesin olarak bilme.

iz'an / iz'ân

• Şüphesiz anlama ve inanma.

kamame

• Süprüntülük.

kamme

• Süpürmek.

kat'i delalet / kat'î delalet

• Şüphesiz, kat'i delil.

kati / katî

• Şüphesiz, tereddütsüz, kesin.

kennas

• Süpürgeci.

kens

• Süpürge ile süpürme.

kiba

• Süprüntü.

künase

• Süprüntü, zibil, çöp.

küsaha

• Süprüntü.

labüd / lâbüd

• Şüphesiz, kesin.

laedriyye / lâedriyye

• Şüphecilerle alakalı. Şüphecilik üzerine kurulu felsefe ekolü.

larayb / lârayb

• Şüphesiz, şeksiz, tereddütsüz.

laşek / lâşek

• Şüphesiz.

ma-imeşkuk / mâ-imeşkûk

• Şüpheli su; ehlî merkebin ve ondan doğan katırın artığı olan su.

mahsebe

• Şüphe etme, şüphelenme, sanma.

malumat-ı yakiniye / malûmat-ı yakîniye

• Şüpheye yer bırakmayacak derecede kesin olarak bilinen şeyler.

medar-ı şüphe / medâr-ı şüphe

• Şüphe sebebi.

meknus

• Süpürülmüş.

meşkuk / meşkûk / مشكوک

• Şüpheli.

• Şüpheli.

• Şüpheli.

• Şüphe götürür. (Arapça)

meşkukiyet

• Şüphelilik. Şüpheli oluş.

meşkukiyyet / meşkûkiyyet / مشكوكيت

• Şüphe götürme. (Arapça)

mihsere

• Süpürge.

mihveka

• Süpürge.

mikamme

• Süpürge.

miknese

• Süpürge.

misfere

• Süpürge.

mukın / mûkın

• Şüphesiz ve kat'i olarak bilen.

mümter

• Şüpheci, şüphe eden.

murib / murîb

• Şüpheli. şüphelendirici.

müştebih

• Şüphelenen, şüpheci, iştibah eden.

mutmain

• Şüphesiz, tam kanaatle inanma.

mutmainane / mutmainâne

• Şüphesiz bir şekilde.

• Şüphesizce. Rahatlık ve emniyet içinde olarak. (Farsça)

müzahref

• Süprüntü, dışı süs içi pis şey.

muzahrefat

• Süprüntüler, atıklar.

müzahrefat / müzahrefât

• Süprüntüler, dışı süs içi pis şeyler.

nazar-ı şübhe / نظر شبهه

• Şüpheli göz, şüpheli bakış.

rayb

• Şüphe.

• Şüphe, tereddüt.

rüft

• Süpürme. (Farsça)

şaibe-i tereddüt

• Şüphe lekesi.

şaruf

• Süpürge.

şek

• Şüphe, zan.

• Şüphe, zan.

• Şüphe.

şekk

• Şüphe; iki şey arasında aklın bir tercihte bulunamadığı zihinsel durum.

• Şüphe kuşku, sanı, zan.

septisizm

• Şüphecilik felsefesi, kararsızlık.

sofestai / sofestâî

• Şüpheci; herşeyi, hattâ kendisini dahi inkâr eden, olumlu veya olumsuz hiçbir hükme varmayan daima şüphe içinde kalmayı esas alan bir felsefi zihniyet ve tutum sahibi, septik.

sübata

• Süprüntülük, virâne.

şübeh

• Şüpheler.

• Şüpheler.

şübehat / şübehât

• Şüpheler.

• Şüpheler, tereddütler.

şübehat-alud / şübehat-âlûd

• Şüphelerle karma karışık olmuş, şüphelerle dolu.

şübhe / شبهه

• Şüphe. (Arapça)

şübhedar / شبهه دار

• Şüpheli, kuşkulu. (Arapça - Farsça)

şükuk / şükûk

• Şüpheler.

şüphe iras etme / şüphe îras etme

• Şüphe verme, şüphede bırakma.

tebehhüm

• Şüpheli ve belirsiz olma.

tereddüd

• Şüphe.

tereddüt

• Şüphe.

tereddütsüz

• Şüphede kalmayacak şekilde.

teşkik

• Şüphede bırakmak. Şüpheye atmak.

• Şüphede bırakma.

teşkikat / teşkikât

• Şüpheye düşürme.

teşkikat yapmak / teşkikât yapmak

• Şüphede bırakmak.

vesvas

• Şüphe ve vesveseye sürükleyen.

vesveseli

• Şüphe ve tereddüt içinde olan.

yakin / yakîn

• Şüphesiz, sağlam ve kat'i olarak bilmek. (Yakîn: Ma'rifet ve dirayetin ve emsalinin fevkinde olan ilmin sıfatıdır. İlm-i yakîn denir, ma'rifet-i yakîn denilmez. Ayn-el yakîn: (kelimenin merfu hali ayn-ul yakîndir.) Göz ile görür derecede veya görerek, müşahede ederek bilmek. Meselâ; uzakta bir duman

• Şüphesiz ve kesin bilgi.

yakin-i kat'i / yakîn-i kat'î

• Şüphesiz ve kesin bilgi.

yakinen / yakînen / يَق۪ينًا

• Şüphesiz olarak.

yakini / yakinî / yakînî

• Şüphe edilmeyecek derece kesinlik.

• Şüphe edilmeyecek ilmî halde, hiç şeksiz bilinmeğe dair.

yakini burhan / yakînî burhan

• Şüphesiz, kesin delil.

yakiniyat / yakîniyat

• Şüpheye yer bırakmayacak derecede kesin olan şeyler.

yevm-i şek

• Şüpheli gün. Havanın bulutlu olup, Ramazan ayı hilâlinin görülmemesi sebebiyle Şâbân ayının otuzuncu günü mü, yoksa Ramazân-ı şerîfin ilk günü mü olduğu bilinmeyen, Şâbân'ın yirmi dokuzundan sonra gelen gün.

zanlı

• Şüpheli.

zann

• Şüphe. Zannetmek, samak. Sezme.