bad-ı hazan / bâd-ı hazân

• Sonbahar rüzgârı.

berg-riz

• Yaprak döken. Sonbahar, güz. (Farsça)

cüsale

• Sonbaharda dökülen yapraklar.

dels

• Karanlık, zulmet.
• Bir şeyi saklamak, gizlemek.
• Sonbaharda yapraklanan bir ot çeşiti.

fasl-ı hazan / fasl-ı hazân

• Sonbahar, güz.

fusul-ü erbaa

• Dört fasıl olan, ilkbahar, yaz, sonbahar, kış mevsimleri.

gazel

• Tek kişinin özel bir ahenkle okuduğu manzume. (Aşk ve nefis gibi hislere ait olup, anlamı dine aykırı olursa ve kadın sesi ile câiz değildir.)
• Edb: Klâsik şark şiirlerinin en çok kullanılan ve (5-15) beyitlik şekil.
• Sonbaharda ağaç üzerinde kuruyan yapraklar.
• Ceylân.<

güz

• Sonbahar.

• Sonbahar.

• Sonbahar.

güz mevsimi

• Sonbahar.

harif

• Güz mevsimi, sonbahar.
• Meyve toplama zamanı.

harife

• (Çoğulu: Harâif) Ev için sonbahar hazırlığı.

harifi / harifî

• Sonbaharla alâkalı.

hazan / hazân / خزان

• Güz. Sonbahar.
• Solgun.

• Güz, sonbahar.

• Sonbahar, güz.

• Güz, sonbahar. (Farsça)

hazani / hazanî

• Sonbahar ile alâkalı, güz mevsimine ait. (Farsça)

hazanistan

• Sonbahar görmüş, sararıp solmuş yer. (Farsça)

hazannüma

• Sonbahar görünüşlü. (Farsça)
• Mc: Hüzün ve keder verici. (Farsça)

hazanreside

• Sonbahara erişmiş, solup sararmış. (Farsça)

inkılab-ı şitevi / inkılâb-ı şitevî

• Sonbaharın bitip, kış mevsiminin başlayışı. (Aralık ayının 21'ine rastlar.)

köhnebahar

• Sonbahar.

mevasim-i erbaa

• Dört mevsim. Rebi' (İlkbahar), Sayf (Yaz), Harif (Sonbahar), Şitâ (Kış).

mevsim-i harif

• Sonbahar, güz devresi.

mihrgan

• Sonbahar. Güz mevsimi. (Farsça)
• Eski İranlıların iki büyük bayramlarından birinin adı. (Farsça)

payiz

• Güz, sonbahar. (Farsça)
• Yaşlılık, ihtiyarlık. (Farsça)
• Eski, köhne, yıpranmış. (Farsça)

pür-hazan / pür-hazân

• Sonbahara uğramış, solup sararmış. (Farsça)

rebi-i sani / rebi-i sâni

• Sonbahar.