sofi / sofî

• Dinin özünden habersiz, şekilci, aşırı katı kimse.

• Ehl-i tasavvuf. Riyazet ve nefisle mücahede ile hakikate ermeğe çalışan. Tarikata mensub, mânevi kemâlât için çalışan.
• Yanıltıcı, safsatacı.

• Tasavvuf ehli, tarikat mensubu.

• Tarikat adamı, tesavvuf ehli.

sôfi / sôfî / صوفى

• Tasavvuf ehli. Kalbini gafletten (Allahü teâlâyı unutmaktan) ve mâsivâya (Allahü teâlâdan başka şeylere) bağlamaktan koruyan, nefsini Allahü teâlâya itâate kavuşturan, pâk ve temiz bir kalbe sâhip olan kimse, velî derviş.

• Tasavvufla ilgilenen, mutasavvıf. (Arapça)

sofi / sofî / صُوف۪ي

• Tasavvufla meşgul olan.