ahbab / ahbâb

• Sevilenler, dostlar.

alamet-i sürur / alâmet-i sürur

• Sevinç alâmeti, belirtisi.

ayn-ı muhabbet

• Sevginin ta kendisi.

bais-i meserret

• Sevinmeye sebep olan, sevinç sebebi.

bedmihr / بدمهر

• Sevgisiz. (Farsça)

behcet

• Sevinç. Güleryüzlülük. Güzellik, şirinlik.

behçet

• Sevinç.

bersak

• Sevinmek, sürur ve ferah.

bi-mihr / bî-mihr

• Sevgisiz, şefkatsiz. (Farsça)

bimihr / bîmihr / بى مهر

• Sevgisiz, şefkatsiz. (Farsça)

bişr

• Sevinç eseri.

buğz

• Sevmeme, nefret.

• Sevmeme, nefret etme, düşmanlık.

• Sevmeme. Birisi hakkında gizli ve kalbi düşmanlık hissetme. Kin, husûmet.

büka-yi sürur / bükâ-yi sürûr

• Sevinçten dolayı akan gözyaşı.

cam-ı sim

• Sevgilinin çenesi.

cana / cânâ / جانا

• Sevgilim, ey sevgili. (Farsça)

canan / cânân / جانان

• Sevgili.

• Sevgili.

• Sevgili. (Farsça)

canane / cânâne / جانانه

• Sevgili. (Farsça)

cemiyet-i ahbap

• Sevgililer topluluğu.

ciğer-pare / ciğer-pâre

• Sevgili yavru, evlâd. (Farsça)

defter-i hasenat / defter-i hasenât

• Sevap ve iyiliklerin yazıldığı mânevî defter.

dil-ferah

• Sevinçli, gönlü rahat. (Farsça)

dil-şad

• Sevinmiş. Kalbi hoş olmuş. (Farsça)

ecr

• Sevap, karşılık.

ehl-i beyt

• Sevgili Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâmın bütün âile fertleri. Mübârek zevceleri, çocukları, kızı hazret-i Fâtıma ile hazret-i Ali ve bunların mübârek evlâdları olan hazret-i Hasen ve hazret-i Hüseyn'den kıyâmete kadar gelecek nesilleri.

ehver

• Sevgili, mâşuk. (Farsça)

elhubbulillah / elhubbulillâh

• Sevgi Allah içindir.

emr-i istihbabi / emr-i istihbâbî

• Sevimli bir şeyin yapılmasını emreden buyruk.

enva-ı muhabbet / envâ-ı muhabbet

• Sevgi türleri, çeşitleri.

eren

• Sevinmek, sürur.

esbab-ı muhabbet

• Sevgiyi gerektiren sebepler.

eşhad

• Şevâhidler. Şâhitler.

eşk-i şadi / eşk-i şâdi

• Sevinçle ağlayış. Sevinçten dökülen gözyaşı.

eşk-i tarab

• Sevinçten dolayı akan gözyaşı.

eşvak / eşvâk

• Şevkler, aşırı istekler.

fakdü'l-ahbap

• Sevgililerin, dostların yok oluşu, onları kaybetme.

fakdülahbab / fakdülahbâb

• Sevilenlerin bulunmaması.

ferah / فرح

• Sevinç, rahat, huzur.

• Sevinç. (Arapça)

ferah-aver

• Sevinç getiren, sevindiren, ferah getiren. (Farsça)

ferah-bahş

• Sevinç veren, sevindiren. Ferah bağışlayan. (Farsça)

ferah-ebru

• Sevimli, güler yüzlü. (Farsça)

ferahlı

• Sevinçli, huzurlu, neşeli.

ferhan / ferhân / فرحان

• Sevinçli, rahat.

• Sevinçli, neşeli. (Arapça)

ferih

• Sevinçli, ferahlı. Fahur. Ferhan.

ferih fahur

• Sevinçli olarak, iftihar ederek.

feza-yı şadüman / feza-yı şâdüman

• Sevinç ve neşe veren bir atmosfer, saha.

girye-i şadi / girye-i şâdî

• Sevinçten dolayı olan ağlama. Sevinç gözyaşı.

haber-i beşaret / haber-i beşâret

• Sevindirici, müjdeli haber.

habib / habîb / حَب۪يبْ

• Sevgili mânâsına Muhammed aleyhisselam.

• Sevgili, dost.

• Sevgili, sevilen.

• Sevgili.

Habibe / habibe

• Sevilen. Sevgili. Seven. Dost.

habibiyet / habîbiyet

• Sevgililik.

hakikat-i mahbube

• Sevilen hakikat, gerçek.

hakikat-i sevap

• Sevap gerçeği.

hasr-ı muhabbet / حَصْرِ مُحَبَّتْ

• Sevgiyi yöneltme, sadece onu sevme.

• Sevgiyi bir noktaya yoğunlaştırma.

haşyet

• Sevgiyle karışık korku.

hayrat / hayrât

• Sevâb kazanmak için yapılan Allahü teâlânın beğendiği iyi işler, bütün iyilikler, hayırlar.

hazz / حظ

• Sevinç duyma. Hoşlanma. Zevklenme. Saadet. Tali'. Nasib. Nimet ve süruru mucib şey.

• Sevinç, haz. (Arapça)

hevahah

• Sevilen, muhib, dost. (Farsça)

hıbab

• Sevişmek, muhabbet.

hibb

• Seven. Dost. Muhabbet eden, arkadaş.

hiss-i muhabbet

• Sevgi hissi, duygusu.

hoşmeşreb

• Sevimli, güzel huylu. (Farsça)

hoşru / hoşrû / خوش رو

• Sevimli. (Farsça)

hubb / حب

• Sevgi, muhabbet.

• Sevgi.

• Sevgi. (Arapça)

hubur

• Sevinç, gönül ferahlığı.

huri / hûrî

• Sevgili, cennet kızı.

hurrem

• Sevinçli. Mesrur. Şen. Ferahlık veren. Taze ve hoş. Güler yüzlü. (Farsça)

hüsn-ü teveccüh

• Sevgi ile karışık medih ve takdir. İyi karşılanmak ve alâka görmek.

huşu / huşû

• Sevgiyle karışık korku.

hutbe-i şirin

• Sevimli ve tatlı hutbe.

hüzn-ü gurubi / hüzn-ü gurubî

• Sevilen ve bağlanılan herşeyin batıp gitmesinden ortaya çıkan hüzün.

ibahiyye

• Sevab veya günah olduğunu kabul etmeyen bâtıl ve dalâlete saparak dinden çıkan bir fırka veya bu fırkadan olan kimse.

ibhac

• Sevindirme, sürur ve sevinç verme.

ibs

• Sevinmek, ferah.

ibtihac / ibtihâc / ابتهاج

• Sevinç, sevinme. İç açıklığı.

• Sevinç, sevinme.

• Sevinme. (Arapça)

ictizal

• Sevinme, mesrur olma.

ifrat-ı neşat

• Sevinç coşkunluğu, sevinçten dolayı çoşma.

iha

• Sevketme, gönderme.

ilan-ı sürur / ilân-ı sürur

• Sevincin duyurulması.

insiyak

• Sevkedilme.

istidad-ı muhabbet

• Sevme kabiliyeti.

iştirak-i a'mal / iştirâk-i a'mâl

• Sevap kazandıran işlerde ortaklık.

istisabe

• Sevap kazanmak isteme.

istitrab

• Sevinmeyi, süruru istemek.

iştiyak / iştiyâk / اشتياق

• Şevklenme, şevk duyma. (Arapça)

iştiyakan

• Şevkle, hasretle, özlem duyarak.

katarat-ı şadi / katarat-ı şadî

• Sevinç damlaları. Sevinçten dolayı akan gözyaşları.

kemalat-ı muhabbet / kemâlât-ı muhabbet

• Sevginin mükemmellikleri.

kesret-i sevap

• Sevap çokluğu.

layık-ı muhabbet / lâyık-ı muhabbet

• Sevgiye lâyık.

lezzet-i muhabbet

• Sevgideki lezzet.

lisan-ı hal-i şevk

• Şevk ve arzunun hâl dili, beden dili.

lüab-ı sürur

• Sevinç tükrüğü.

ma'şuk

• Sevilen, sevilmiş.

ma'şukiyet

• Sevilme hâli. Sevilen bir kimsenin hâli.

maalmemnuniye / maalmemnûniye / مع الممنونيه

• Seve seve. (Arapça)

maani-i mukaddese-i muhabbet / maânî-i mukaddese-i muhabbet

• Sevgi ile ilgili mukaddes mânâları.

mahabbet / محبت

• Sevgi. (Arapça)
• Mahabbet eylemek: Sevmek. (Arapça)

mahbub / mahbûb / محبوب / مَحْبُوبْ

• Sevgili.

• Sevilmiş, sevilen, sevgili.

• Sevgili.

• Sevgili.

• Sevilen.

• Sevgili.

mahbub-u hakiki / mahbûb-u hakikî

• Sevilen ve gerçek anlamda sevilmeye lâyık olan Allah.

mahbubane / mahbubâne

• Sevimli bir şekilde.

• Sevilerek.

mahbubat / mahbubât

• Sevilenler. Sevgililer.

• Sevilen şeyler.

• Sevgililer.

mahbubiyet

• Sevgili olma; Allah'ın muhabbetine erişme.

• Sevilirlik.

mahbubiyyet / mahbûbiyyet

• Sevilen olmak. Mahbub olmaklık. Sevilecek hâlde bulunuş. (Cenab-ı Hakk'ın kullarını her çeşit nimetler ile besleyip yetiştirmesi ve ihtiyaçlarına cevap vermesi; onları sevdiğini ve mahbubiyyetini gösteriyor.)

• Sevgili olmak.

mahbup

• Sevgili.

mahiyet-i sevap

• Sevabın mahiyeti.

maşuk / mâşûk

• Sevilen.

maşuka / mâşûka

• Sevilen kadın.

mazhar-ı muhabbet ve uhuvvet

• Sevgi ve kardeşliği gösterme ve onlara ayna olma.

mebguz

• Sevilmemiş. Buğzedilmiş. Nefret edilmiş.

mebğuz

• Sevilmeyen.

medar-ı muhabbet

• Sevgi kaynağı.

medar-ı sevab / medâr-ı sevab

• Sevap kaynağı, sebebi.

medar-ı sevap

• Sevinç ve neşe vesilesi.

medar-ı sevap ve ikab

• Sevap ve azap vesilesi.

medar-ı sürur / medâr-ı sürûr / مَدَارِ سُرُورْ

• Sevinç ve neşe vesilesi.

• Sevinç sebebi.

medar-ı sürur ve saadet

• Sevinç ve neşe kaynağı.

medar-ı teşvik / medâr-ı teşvik

• Şevklendirme sebebi, teşvik nedeni.

memnunen

• Sevinerek, memnun olarak.

meratib-i muhabbet / merâtib-i muhabbet

• Sevgi dereceleri.

meratib-i muhabbet ve iftihar ve izzet ve kibriya / merâtib-i muhabbet ve iftihar ve izzet ve kibriyâ

• Sevgi, övgü, şeref ve büyüklük mertebeleri.

mesak / mesâk

• Sevkedilen yer.

meserrat / meserrât / مسرات

• Sevinçler. (Arapça)

meserret / مسرت / مَسَرَّتْ

• Sevinç, şenlik.

• Sevinç. şenlik. Sürur.

• Sevinç.

• Sevinç. (Arapça)

• Sevinç.

meserret-bahş

• Sevinç veren, mutluluk bahşeden.

meserretaver / meserretâver

• Sevinç ve meserret getiren. Sürurlandıran. Sevindiren. Sevindirici. (Farsça)

meserretengiz

• Sevindiren. Meserret meydana getiren. (Farsça)

meşhun / meşhûn

• Sevinçli.

meşhun-u mesarr / meşhun-u mesârr

• Sevinçler ve zevklerle dolu.

mesrur / mesrûr / مسرور / مَسْرُورْ

• Sevinçli. Sürurlu. Meserretli. Merâmına ermiş.

• Sevindirme.

• Sevinçli, sürurlu.

• Sevinçli. (Arapça)

• Sevinçli.

mesrur eden

• Sevindiren, mutlu eden.

mesrur olmak

• Sevinmek.

mesrurane / mesrurâne / mesrûrâne / mesrûrane / مسرورانه

• Sevinçli bir şekilde.

• Sevinçli bir şekilde.

• Sevinçli bir şekilde.

• Sevinçle. (Arapça - Farsça)

mesruriyet / mesrûriyet

• Sevinç.

• Sevinçlik. Sürur içinde oluş. Dileğine ermiş olanın hâli.

• Sevinçlilik.

mesuk / mesûk

• Sevk olunan.

mevdud

• Sevilmiş, kendisine muhabbet edilmiş. Sevgi gösterilmiş.

meveddet / مودت

• Sevgi, muhabbet.

• Sevme, sevgi, dostluk.

• Sevgi. (Arapça)

meyelan-ı muhabbet / meyelân-ı muhabbet

• Sevgiyi ortaya çıkaracak meyil ve eğilimler.

meyelan-ı şevk-engiz / meyelân-ı şevk-engiz

• Şevk verici eğilim.

mihrban / mihrbân / مهربان

• Sevgi dolu, şefkatli. (Farsça)

misal-i muhabbet / misâl-i muhabbet

• Sevgi misali.

muaşaka / muâşaka / معاشقه

• Sevişme. Ziyadesiyle arz-ı muhabbet etme. Birbirini sevme. Karşılıklı aşk ve muhabbet.

• Sevişme.

• Sevişme. (Arapça)

mübhic / mübhîc

• Sevindiren.

muhabbet / محبت

• Sevgi. Aşırı düşkünlük.

• Sevgi.

• Sevgi, sohbet.

• Sevgi.

• Sevgi.

• Sevgi. (Arapça)

muhabbet eden

• Seven.

muhabbet etme

• Sevme.

muhabbetdar / muhabbetdâr

• Seven, sevgili.

muhabbetdarane / muhabbetdârâne

• Severcesine.

muhabbethane / muhabbethâne

• Sevgi evi.

muhabbetkarane / muhabbetkârâne

• Sevgi besleyerek, muhabbetle.

• Severcesine.

muhabbetname

• Sevgisini bildiren yazılı mektup.

• Sevgisini bildiren yazılı kâğıt. Aşkını bildiren yazı. (Farsça)

muhabbettar

• Sevgi besleyen.

muhabbettarane / muhabbettârâne

• Sevgiyle, sevgi dolu.

muhib / محب / مُحِبْ

• Seven.

• Seven.

• Seven. (Arapça)

• Seven.

muhibb

• Seven. Muhabbet eden. Dost. Hayrı isteyen.

muhibbane

• Severek. Dostça. Dosta yakışır surette. (Farsça)

musab

• Sevab kazanmış olan. Ameline karşılık ecir kazanmış olan.

müsab

• Sevab kazanan, ettiği iyiliğin Allah'tan karşılığını gören.

müsevvik

• Sevk eden, gönderen.

• Sevk eden.

müşevvikane

• Şevk vermek suretiyle, teşvik ederek, sevdirerek. (Farsça)

müştakane

• Şevkle, çok isteyerek, severcesine. (Farsça)

müstehab

• Sevilen, beğenilen. Peygamber efendimizin bâzan âdet olarak yaptıkları; yapılınca sevâb verilen yapılmayınca günâh olmayan şeyler.

• Sevilmiş, sevaplı.

mütehellil

• Sevinçten yüzü gülen.

müteneşşıt

• Sevinç, neşat elde eden.

müteşevvik

• Şevkli, çok istekli olan.

müteveddid

• Sevgi ve muhabbet gösteren. Kendini sevdiren.

na-şad

• Sevinçli olmayan, mahzun, tasalı, kederli. (Farsça)

nazar-ı muhabbet

• Sevgi bakışı.

neş'e

• Sevinç.

neşat / نشاط

• Sevinç, mutluluk.

• Sevinç.

• Sevinç. (Arapça)

neşat-aver / neşat-âver

• Sevinç ve sürur getiren. (Farsça)

neşat-bahş

• Sevinç ve neşe bağışlayan. (Farsça)

neşat-engiz / neşât-engiz

• Sevinç uyandıran. (Farsça)

neşve / نشوه

• Sevinç.

• Sevinç. (Arapça)

nur-u muhabbet

• Sevgi nuru.

perestide

• Sevgili, mahbub, sevilen. (Farsça)

pürsevda

• Sevgiyle dolu.

• Sevda dolu.

ri'mam

• Sevmek.

rişte-i hürmet

• Sevgi, hürmet bağı.

şad / şâd / شاد / شَادْ

• Sevinçli, ferahlı, memnun, mesrur, şen, bahtiyar. (Farsça)

• Sevinçli. (Farsça)
• Şâd etmek: Sevindirmek, mutlu etmek. (Farsça)
• Şâd olmak: Sevinmek, mutlu olmak. (Farsça)

• Sevinçli.

şadan / şâdân / شادان

• Sevinçli, bahtiyar. (Farsça)

• Sevinçli. (Farsça)

şadi / şâdî / شادی

• Sevinçlilik, memnunluk, mesruriyet, gönül ferahlığı. (Farsça)

• Sevinç. (Farsça)

şadman / şâdmân / شادمان

• Sevinçli. (Farsça)

şadmani / şâdmânî / شادمانى

• Sevinç. (Farsça)

sahhaka

• Sevici kadın.

sahife-i hasenat / sahife-i hasenât

• Sevap ve iyiliklerin yazıldığı mânevî sayfa.

saik / sâik

• Sevk edici sebep, neden.

• Sevkeden, götüren.

şaik

• Şevkli, hevesli, şevk verici.

saik / sâik / سائق / سَائِقْ

• Sevk eden. (Arapça)

• Sevk eden.

saika / sâika

• Sevkedip götüren bir his.

şaika / şâika

• Şevk verici, isteklendirici.

• Şevk verici güç, duyu.

saika / sâika / سَائِقَه

• Sevk eden.

şarab-ı muhabbet / şarâb-ı muhabbet

• Sevgi şarabı.

sarr

• Sevindiren, sürura sebeb olan.

sebeb-i muhabbet

• Sevgi sebebi.

şefik-i habib

• Sevgili Şefik.

şen

• Sevinç, neşe.

sevab

• Sevap, dine uygun davranış.

sevabdar / sevabdâr

• Sevaplı.

• Sevaplı.

sevabdarane / sevabdârâne

• Sevaplıca.

sevapdarane / sevapdârâne

• Sevap kazandırarak.

sevdafeza

• Sevda artıran. (Farsça)

sevdakar / sevdakâr

• Sevdalı. Âşık. (Farsça)

sevdazede / sevdâzede / سودازده

• Sevdalı. (Farsça)

şevk u iştiyak

• Şevk ve arzu. Şevk ve iştiyak.

şevk-alud / şevk-âlud

• Şevkli, neşeli, sevinçli, keyifli. (Farsça)

şevk-efza / şevk-efzâ

• Şevklendiren, neşe artıran. (Farsça)

şevk-engiz

• Şevke getiren.

şevk-engizane / şevk-engizâne

• Şevke getirerek.

seyyid-ül-enam / seyyid-ül-enâm

• Sevgili Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâmın lakablarından biri. Beşerin yâni insanların efendisi, en yükseği.

seyyid-üs-sakaleyn

• Sevgili Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâmın lakablarından. İnsanların ve cinlerin efendisi, iki cihânın seyyidi Muhammed aleyhisselâm.

sıbteyn-i mükerremeyn

• Sevgili Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâmın iki mübârek torunu; hazret-i Hasan ve hazret-i Hüseyn (radıyallahü teâlâ anhümâ).

siret-i nebevi / sîret-i nebevî

• Sevgili Peygamberimizin örnek hayâtı, güzel ahlâkı.

şirin-cemal

• Sevimli yüzlü. (Farsça)

sürur / sürûr / سرور / سُرُورْ

• Sevinç. Neş'eli olmak.

• Sevinç, neşe.

• Sevinç.

• Sevinç.

• Sevinç. (Arapça)

• Sevinç.

sürurengiz / sürûrengîz / سرور انگيز

• Sevinçli. (Arapça - Farsça)

tabakat-ı kemal ve muhabbet / tabakat-ı kemâl ve muhabbet

• Sevgi ve olgunluk tabakaları, katmanları.

tahabbüb

• Sevgi göstermek, muhabbet beslemek. Bir kimseyi dost ittihaz etmek. Sevdirmeği istemek.

• Sevgi gösterme.

tahabbüp

• Sevgi gösterme.

tarab

• Sevinçlik. Şenlik. Şâdlık.

• Sevinçlilik.

tarab-nak / tarab-nâk

• Sevinçli, neşeli, coşkun. (Farsça)

tatarrub

• Şevke gelme, coşma, neşelenme, keyiflenme.

teaşük

• Sevişmek.

tebecbüc

• Sevinmek.

tecelli-i muhabbet / tecellî-i muhabbet

• Sevgi yansıması, görüntüsü.

tehellül

• Sevinme, açık yüzlü olma. Yüzü gülme. Beşâretten yüzdeki parlama eseri.

tenezzül / تَنَزُّلْ

• Seviyesine inme.

tenezzülen / تَنَزُّلاً

• Seviyesine inerek.

tergib

• Şevklendirme, ümidlendirme. Rağbet verdirme. İsteklendirme.

teşevvuk

• Şevklenme, istek gösterme, arzu etme, sevinme.

teşnedil / تشنه دل

• Seven, arzulu, can atan. (Farsça)

tesrir eden

• Sevindiren, mutlu eden.

tesvib

• Sevab vermek demektir. Sevab da ceza gibi, hayır veya şer herhangi bir şeyin karşılığıdır. Sevab, hayırda meşhur olmuştur. Lisanımızda da ceza, şerde kullanılmıştır.

teşvik / تشويق / teşvîk / تشویق / تَشْو۪يقْ

• Şevklendirme. Şevke getirme. Kışkırtma. Kaldırma. Cesaret verme.

• Şevklendirme.

• Şevklendirme.

• Şevklendirme. (Arapça)
• Teşvîk edilmek: Şevklendirilmek. (Arapça)
• Teşvîk etmek: Şevklendirmek. (Arapça)

• Şevklendirme.

teşvik eden

• Şevklendiren, isteklendiren.

teşvik etme

• Şevklendirme, isteklendirme.

teşvik etmek

• Şevklendirmek, isteklendirmek.

tevellu'

• Sevme. Alâka ve aşk peydâ etme.

tezauf-u sevab / tezâuf-u sevab

• Sevabın katlanması.

vamk

• Sevme, muhabbet.

vedid

• Sevgisi çok olan.

vedudiyet / vedûdiyet

• Sevilir olma, kendini sevdirme.

velehzede

• Sevgilinin hışmına uğrayıp kahır çeken âşık. (Farsça)

vesile-i muhabbet

• Sevgi sebebi.

yeftenc

• Sevgililerin zülüfü kendisine benzetilen siyah renkli büyük bir yılan.