acic

• Sesi yükseltmek.

aheng-i esvat / âheng-i esvât / آهنگ اصوات

• Ses uyumu.

ahenk

• Seslerin arasındaki uygunluk. Düzgün tarz ve gidiş. (Farsça)

akire

• Ses, sedâ, savt.

aks-i sada / aks-i sadâ

• Sesin yankılanması.

• Sesin bir yere çarpıp geri gelmesi. Yankı. Çok evvelden söylenen bir hakikatın sonradan tekrar edilmesi.

aksisada / aksisadâ

• Ses yankısı.

akustik

• Sese ait.Ses mevzuu. Kapalı yerde ses dağılma sistemi. (Fransızca)

alet-i musavvit / âlet-i musavvit

• Sesi nakletmeye yarıyan alet. Mikrofon.

asude / âsûde

• Sessiz, dingin, huzurlu.

asvat / asvât

• Sesler.

avaz / âvaz / âvâz / آواز

• Ses, seda.

• Ses. (Farsça)

bahh

• Ses kesilmek, boğaz kısılmak.

bahha'

• Sesi kesilmiş olan kadın. (Müz: Ebahh)

bahice

• Ses, savt, sadâ.

bang

• Ses, sadâ, haykırma, bir ağızdan alkış. (Farsça)

bihah

• Ses kısıklığı.

buhuh

• Ses kısıklığı.

ceharet

• Sesin yüksek olması. Ses yüksekliği.

cülmüd

• Sesi çok çıkan ve kuvvetli olan kimse.

davve

• Ses, sadâ.

dem-beste

• Sesi soluğu kesilmiş, susmuş. (Farsça)

ebahh

• Sesi kısık olan kimse. Avazı tutkun kişi. (Müe: Buhhâ)

elhan / elhân

• Sesi mûsikî perdelerine uydurmak için, mânâ bozulacak şekilde, harfleri ve kelimeleri değiştirerek, sesi alçaltıp yükselterek, çeneyi oynatarak okumak. Lahn'in çokluk şeklidir.

esvat / esvât / اصوات

• Sesler.

• Sesler. (Arapça)

fedid / fedîd

• Ses, savt, sada.

fonograf / فُونُوغْرَافْ

• Ses cihazı.

hamuş

• Sessiz, susmuş.

hamuşane

• Sessizce, ses çıkarmadan. Sessizliği andırır bir şekilde. (Farsça)

hatif / hâtif / هَاتِفْ

• Sesi işitilen görünmez varlık.

• Sesi işitilen fakat kendisi görülmeyen seslenici.

heca / hecâ

• Ses artıran harfler, harflerin dizilişi.

hengame / hengâme

• Seslerin birbirine karışmasından çıkan gürültü. Kavga, gürültü. Şamata. (Farsça)

hevatif / hevâtif

• Seslenen görünmez cinler.

hoşavaz

• Sesi güzel olan. Güzel sesli. (Farsça)

hoşneva

• Sesi güzel olan. Güzel sesli. (Farsça)

hubş

• Sesi güzel olan bir kuş.

huruf-u halk

• Sesi boğazdan çıkan harfler. (Hâ, hı, ayn, gayn, he, hemze gibi)

ibhah

• Sesini boğuk bir şekilde çıkarma.

inşad etme / inşâd etme

• Sesli olarak dile getirme.

ısata

• Seslenme, ses çıkarma.

kabr-i hamuş / kabr-i hâmuş

• Sessiz mezar.

legat

• Sesler kelâmla karışık olmak.

ligat

• Ses, sedâ.

mahrec

• Sesin ağızdan çıkış yeri.

megafon

• Sesi yükseltip büyüten alet.

münadi / münâdi

• Seslenen, çağıran.

mutasavvıt

• Ses çıkaran, seslenen, ses veren.

nadi / nâdî / نادی

• Seslenen, çağıran. (Arapça)

nağme

• Sesi mûsikî perdelerine uydurmak. Tegannî.

nakl-i asvat

• Seslerin nakli, iletimi.

nebac

• Sesi yüksek olan.

nebbac

• Sesi sert olan.

necah

• Ses, sadâ.

neva / nevâ / نوا

• Ses, nağme, çekirdek.

• Ses. (Farsça)

nida / nidâ / نِدَا

• Sesleniş.

• Seslenme, ünleme, ünlem.

• Seslenme.

nida' / nidâ' / نداء

• Ses. (Arapça)

ramazan-ı sükut / ramazan-ı sükût

• Sessizlik ramazanı, sessizlik orucu.

sada / sadâ / صدا / صَدَا

• Ses.

• Ses, seda.

• Ses. (Arapça)

• Ses.

sada-yı basit / sadâ-yı basit

• Sesin, bir defa tekrarı.

sada-yı mürekkeb / sadâ-yı mürekkeb

• Sesin bir çok defalar tekrarı.

sadasız

• Sessiz.

sakitane / sakitâne / sâkitâne

• Ses çıkarmayarak, sessizce. (Farsça)

• Sessizce, suskun bir şekilde.

samitane

• Sessizce, ses çıkarmaksızın, sâkitane. (Farsça)

savt / صوت / صَوْتْ

• Ses. Bağırmak.

• Ses.

• Ses.

• Ses. (Arapça)

• Ses.

sayha / صَيْحَه

• Sesleniş, kükreyiş.

• Ses.

seda / sedâ / صدا

• Ses.

• Ses.

• Ses. (Arapça)

sükut / sükût / سكوت

• Sessizlik. (Arapça)

sükut eden / sükût eden

• Sessiz kalan, susan.

sükut edilme / sükût edilme

• Sessiz kalınma.

sükut etmek / sükût etmek

• Sessiz kalmak, susmak.

sükuti / sükûtî

• Sessizlik kuralı esas olan.

• Sessizlikte olan. Çok ses çıkarmayan. Az konuşan.

tecvid-i huruf

• Seslerin mahreçlendirilmesi. Harflerin düzgün olarak telâffuz edilmesi.

teganni / tegannî

• Sesi mûsikî perdelerine uydurmak için, hareke, harf ve med (uzatma) ilâve etme ve çıkarma yapmak sûretiyle, kelimelerin asıllarını dolayısıyle mânâyı bozarak okuma.

tekellüm-i samit / tekellüm-i sâmit

• Sessiz konuşma.

tenzede

• Sessiz, sâkin, susmuş. (Farsça)

vücud-u havai / vücud-u havâî

• Ses dalgası gibi havada bulunan varlık.