sema' / semâ'

• İşitmek, kulakla dinlemek.
• Mevlevilerin zikir esnasındaki dönüşleri.

• Yağlı yemek yedirmek.
• Baş yarmak.
• Ekmeği terid etmek.
• Sakalı boyamak.

• Duyuş, duyma, işitme.

• Bir veya birkaç kişinin çalgısız, âletsiz okudukları, dîni, îmânı kuvvetlendiren ve ahlâkı güzelleştiren ilâhî, mevlid, kasîde ve şiirleri dinlemek.

• (Bak. SİMÂ')

şema'

• (Çoğulu: şümu') Mum. Meclise zevk veren, meclisi süsliyen mum.
• Oyun.
• Mizaç, huy.

• Yüce, yüksek, ulu âli.