ale-s-seher

• Gün doğmadan evvel, seher vakti.

andelib

• Bülbül. Seher kuşu.
• Mc: Hz. Resul-u Ekrem'in (A.S.M.) bir ismi.

avret

• Eksik. Gedik. Gizlenmesi lâzım gelen şey. Dinen örtülmesi vâcib olan âzâ, ud yeri. Utanılacak ve hayâ edilecek şey. Erkeklerde göbek ile diz kapağı arasındaki kısım.
• Kadın. Zevce. Nikâhlı.
• Gece uykuya yatacağı vakit ve seherden evvel uykudan kalkılacak saate de şeriat örfünde

bad-ı saba / bâd-ı sabâ

• Baharda esen hafif ve hoş rüzgar, seher yeli.

bam-gah

• Seher vakti. (Farsça)
• Seher vaktinde. (Farsça)

bamdad

• Sabah, sabahleyin, seher vakti. Tan yeri. (Farsça)

bamdadi / bamdadî

• Seher vakti, erken. (Farsça)

eshar / eshâr / اسحار

• Seher vakitleri, seherler. Gece yarısından sonra ve tan yeri açılmazdan evvelki vakitler.

• Seherler. (Arapça)

fahşa

• Büyük günahlar. Çirkinlikler. Zina gibi şehevâta tâbi olmakta ifrat ile alâkadar olan günahlardır ki, lisanımızda fuhşiyat tâbir olunur. Ve bunlar, insanların en çirkin hâlleridir.

ferah-ı seheri / ferah-ı seherî

• Yeni bir günün müjdesi olan seher vaktinin sevinç ve huzuru.

gasak

• (Gusuk-Gasekan) İlk koyu karanlık.
• Küfrün karanlığı.
• Gözün dumanlanıp, seçemez olması.
• Göz kararması.
• Herhangi bir şeyin akması, dökülmesi.
• Çok soğuk ve fena kokan içki veya su.
• Kuvve-i şeheviyye.
• Seyelân.

ısbah

• Seher vakti. Sabah vakti.
• Gafil olmamak. Uyanıklık.

kuva-yı selase / kuvâ-yı selâse

• Üç kuvvet. (Kuvve-i şeheviye, kuvve-i gadabiye ve kuvve-i akliye.)

lehiv

• (Lehv) Günahlı, şehevi, nefsâni meşguliyet. Kadınla yabancı erkeğin oynaması.
• Eğlence, oyun.

mürg-i seher

• Seherde öten kuş, bülbül.

nesim-i seher / nesîm-i seher

• Seher rüzgârı, tan yeli, tatlı sabah rüzgârı.

sahir

• (Seher. den) Uykusuz kalan. Uyuyamayan.

sahur / sahûr

• Güneşin batmasından imsak vaktine kadar olan zamânın son altıda biri, seher vakti; oruç tutmak için yemeğe kalkılan vakit.

sehergah / sehergâh / سحرگاه

• Seher vakti.

• Seher zamanı, yeri.

• Seher vakti. (Arapça - Farsça)

seherhiz / seherhîz / سحرخيز

• Seher vakti kalkan. (Arapça - Farsça)

şehvet-engiz

• Şehvet uyandıran. Kuvve-yi şeheviyeyi tahrik eden. (Farsça)

sühre

• Seher vaktinin evveli.
• Fecr-i kâzib zamanı.

tesahhur

• Seher vaktinde kalkmak.
• Sahur yemek.

vakt-i seher

• Seher vakti.

vird-i seher

• Seher vakti yapılan dua ve zikir.