badi / bâdî / بادی

• Sebep olan, yol açan. (Arapça)
• Bâdî olmak: Sebep olmak, yol açmak. (Arapça)

bais / bâis / باعث

• Yol açan, sebep olan. (Arapça)
• Bâis olmak: Yol açmak, sebep olmak. (Arapça)

emr-i ademi / emr-i ademî

• Olması mümkün olan birşeyin sebeblerinden bir veya birkaçını yapmamakla o şeyin olmamasına sebep olmak.

hevade

• Yavaşlık.
• Yumuşaklık.
• Kavmin içinde salah ve muvâfakata sebep olması mümkün olan kimse.

iras etme / îrâs etme

• Netice verme, sebep olma, bırakma.

isticlab

• (Celb. den) Çekme, celbetme. Çekmeye vaya getirmeğe sebep olma.
• Fls: Uyandırma.

medar olmak

• Sebep olmak.

mucib / mûcib / موجب

• Gereken. (Arapça)
• Sebep. (Arapça)
• Mûcib olmak: Sebep olmak. (Arapça)

müeddi olma / müeddî olma

• Sebep olma, birşeye götürme.

neş'et

• Hâsıl olma, vücuda gelme, yetişme.
• İleri gelme, sebep olma.

sebebiyet / سببيت

• Sebep olma, neden olma.

• İcab ettirme, sebep olma.

• Sebep olma.

• Sebep olma. (Arapça)
• Sebebiyet vermek: Sebep olmak. (Arapça)

sebebiyet verme

• Sebep olma.

tercih bila müreccih / tercih bilâ müreccih

• Tercih edici sebep olmaksızın tercih (seçim) yapılabilir. Yani, seçimi yapacak zat için mutlaka sebebin var olması gerekmez, hiçbir sebebe bağlı kalmadan da seçenekler arasından birini seçebilir.

tesebbüben

• Sebep olma suretiyle.

teşfi'

• Şefaat etmek, affı için sebep olmak.

tevhişat / tevhişât

• (Tekili: Tevhiş) Ürküp kaçmasına sebep olmalar, ürkütmeler.

tevlid

• Çocuğu doğarken almak. Doğurmak. Doğurtmak.
• Mc: Sebep olmak, vücuda getirmek.
• Beslemek. Terbiye etmek.

tevlidat / tevlidât

• (Tekili: Tevlid) Meydana getirmeler, sebep olmalar.
• Doğurmalar, doğurulmalar; doğurtmalar.