saz / sâz

• (Sâhten: Yapmak mastarından emir köküdür) Eden, yapan, uyduran, düzen mânalarına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Evham-saz : Evham veren. (Farsça)

• Kamış. (Farsça)
• Bir çalgı âleti. (Farsça)
• Takım, silâh, edevat. (Farsça)
• Ustalık. (Farsça)
• At takımı. (Farsça)
• Düzen, tertip, sıra. (Farsça)
• Öğrenme. (Farsça)
• Kuvvet, kudret. (Farsça)
• Menfaat. (Farsça)
• Benzer, misil, eş. (Farsça)
• Hile. (Farsça)

• Müzik âleti, musiki sesi.

• "Eden, yapan" mânâsında son ek.

şaz / şâz

• (Bak: şazz)

• Kural dışı, kurala uymayan, genel düzenden ayrılmış olan.

• Kaide dışı, istisna.

• Kural dışı.

saz / ساز

• Enstrüman, saz. (Farsça)

şaz / şâz / شاذ / شَاذْ

• Kural dışı. (Arapça)

• İstisnâ.