safa / safâ / صفا / صَفَا

• Gönül şenliği, eğlence.
• Duru olmak, itmi'nan ve meserret üzere olmak. Temiz, sâfi olmak.
• Hava açık ve ayaz olmak.
• Mekke-i Mükerreme'de bir yerin ismi.

• Yüzü beyaz olan düz taş.

• Rahat ve huzur.

• Gönül şenliği, ferahlık.

• Mekke'de bir tepe adı. Sa'yin başlangıç noktası.

• Saflık. (Arapça)
• Gönül rahatlığı, gönlün şen olması. (Arapça)
• Safâ eylemek: Şenlenmek. (Arapça)

• Rahat, huzur.