a'ma-i asam / a'mâ-i asam

• Kör ve sağır.

asamm / اصم

• Sağır, işitmez, katı.

• Sağır.
• Sert, katı.
• Güç, tahammül edilmez.
• Gr: Muzaaf olan fiil. (İkinci veya üçüncü harf-i aslisi şeddeli olan fiil)

• Sağır.

• Sağır. (Arapça)

asammane / asammâne

• Sağırcasına.

• Sağır bir şekilde.

asemm

• Çok sağır.

atreş

• Sağır, işitmeyen.

esamm

• (Çoğulu: Summun) Kulağı sağır olan.
• Katı taş.

esekk

• Tavşan.
• Kulağı kesik olan.
• Küçük kulaklı.
• Kulağı işitmeyen. Sağır.

eyhem

• Sağır.
• Bahadır.

giran-guş

• (Çoğulu: Giranguşân) Sağır, kulağı ağır işiten. (Farsça)

giran-guşane / giran-guşâne

• Sağırcasına. (Farsça)

havz-ı kebir

• Fık: Büyüklüğü 45 - 50 metre kare genişliğinde olan akmayan, durgun su bulunan havuzdur. Genişliği bu ölçüden küçük olursa ona havz-ı sagir denilir.

imam-ı taberani / imam-ı taberanî

• (Süleyman bin Ahmed Taberanî) Hadis âlimidir. Şam'da Taberiyye'de doğmuş ve orada vefat etmiştir. (260-360) Kebir, Evsat ve Sagir hadis kitablarını yazmak için 33 sene Irak, Hicaz, Yemen, Mısır ve başka yerleri dolaşmıştır.

ısgar

• (Sagir. den) Hakir ve hor görme.
• Küçültme.

ism-i tafdil

• Renge, şekil ve vasfa dâir (ef'al) vezninde olan mutlak ve uzuv noksanlığına delâlet etmemek üzere mukâyeseli üstünlük ifâde eden sıfatlardır. Daha büyük, en büyük, daha küçük, en küçük, en güzel, daha güzel gibi mânâlara gelir. (Kebir kelimesinin ism-i tafdili: Ekber; sağir kelimesinin ism-i tafdil

ısmam

• Şişenin ağzını tıkama.
• Sağırlaştırma, duymaz hâle getirme.

ker / كر

• Sağır, işitmez. (Farsça)
• Kudret, kuvvet. (Farsça)
• Maksad ve meram. (Farsça)

• Sağır. (Farsça)

keri / kerî

• Örümcek ağı. (Farsça)
• Sağırlık, duymazlık, işitmezlik. (Farsça)

kih

• (Çoğulu: Kihân) Küçük, sagir. (Farsça)

kihin

• Küçük, sagir. (Farsça)

kündguş / kündgûş

• Sağır, işitmez. (Farsça)

matruş

• Traş olmuş. Sakalsız.
• Sağır kimse.

musaggar

• (Sagir. den) Küçültülmüş. Tasgir olunmuş, küçük yapılmış.

müstasgir

• (Sagir. dan) Küçük gören, istisgar eden, küçümseyen.

mütesalih

• Sağır gibi görünen. Sağırlık gösteren.

mütesalihin / mütesalihîn

• (Tekili: Mütesalih) Sağır gibi görünenler, sağırlık gösterenler.

sagair

• (Tekili: Sagire) Küçük günahlar.

sagire

• (Bak: SAGİR)

sahha

• Kulakları sağır eden şiddetli bağırış ve çığlık.

samem

• Sağırlık.

samm

• Sağır olmak.
• Şişenin ağzını tıkamak.
• Katı, sağlam ve sert madde.
• Vurmak.

samma

• Sesi çıkmayan, sessiz.
• Sağır ve dilsiz.
• Katı ve son kaya.
• Sağlam ve sert yer.
• Belâ.
• Zahmet, meşakkat.

sıfat-ı erbaa / sıfât-ı erbaa

• Dört sıfat; sağırlık, dilsizlik, körlük, karanlık.

summ

• İşitmez olanlar, sağır olanlar. Duymayanlar.

tareş

• Sağırlık.

tasamm

• Kendini sağır etmek.

tasamüm

• Sağırlığa vurmak.

tesaluh

• Sağır gibi görünme.

tesamum

• Sağır görünme.
• Sağırlaşma.

usul bilgileri / usûl bilgileri

• İmâm-ı a'zam Ebû Hanîfe ile İmâm-ı Ebû Yûsuf ve İmâm-ı Muhammed'in kavillerini (ictihâdlarını, re'ylerini, sözlerini) içerisinde bulunduran El-Mebsût, Ez-Ziyâdât, El-Câmi-us-Sagîr, Es-Siyer-us-Sagîr, El-Câmi-ül-Kebîr, Es-Siyer-ül-Kebîr kitablarındaki fıkıh (din) bilgileri. Bu altı kitabı İmâm-ı Muha

utruş / utrûş / اطروش

• Sağır.

• Sağır. (Arapça)

vakr

• Az işitmek. Sağırlık.

zahiri mezheb / zâhirî mezheb

• Huk: Hanefî imamlarından İmam-ı Muhammed'in (El-Mebsut, El-Câmi-üs Sagir, El-Câmi-ül Kebir, Ez-Ziyâdât, Es-Siyer-üs Sagir, Es-Siyer-ül Kebir) nâmları ile mâruf olan altı kitabında münderiç bulunan mes'elelere denir. Buna "Zâhir-ür rivâyât mesâili" denir. İmam bu eserlerde kendi fıkhî görüşlerini değ