asım

• Kendisini günahlardan men'edip pâk ve ismetli tutan, koruyan, men'eden.

atıfet-kar / atıfet-kâr

• Esirgeyip muhafaza eden, gözetip koruyan. (Farsça)

cehaletperver / cehâletperver

• Cahillik sever, bilgisizliği koruyan.

cudi-i islamiyet / cûdî-i islâmiyet

• İslâmiyetin Cûdî Dağı; insanları maddî ve mânevî tufanlardan ve felâketlerden koruyan İslâm dini için bir benzetme olarak kullanılmış.

dun-perver / dûn-perver

• Kötü kimseleri koruyan, alçak kişileri muhafaza edip onların ilerlemelerine yardımcı olan. (Farsça)

dunperver / dûnperver / دون پرور

• Aşağılık kimseleri koruyan. (Arapça - Farsça)

edeb

• Terbiye. Kavlen, fiilen insanlara lütuf ile muamele etmek. Güzel ahlâk. Usluluk. Hayâ.
• Ist: Sünnet-i Resul'e (A.S.M.) uygun hareket etmek.
• Utanılacak şeylerden insanı koruyan meleke; kuvve-i râsiha-i nefsiye.
• Edebiyat ve ondan bahseden ilim. (Kur'anın edebi ise: Öyle

ef'al-i rahmaniyet / ef'âl-i rahmâniyet

• Rahmeti sonsuz, yarattıklarını esirgeyip koruyan, şefkat eden ve rızıklandıran Allah'ın fiilleri.

el-müheymin

• Her şeye dikkat edip koruyan ve emin eden (Allah C.C.)

feraşe

• Pervane denilen kelebek.
• Kilit damağı.
• Su gittikten sonra yer üstünde kalıp kuruyan balçık.
• Az su.
• Hafif kimse.

fukara-perver

• Fakire bakan. Fukarayı koruyan. (Farsça)

garib-nüvaz

• Kimsesizlere ve gariplere yardım eden. Biçareleri ve zavallıları koruyan. (Farsça)

gazel

• Tek kişinin özel bir ahenkle okuduğu manzume. (Aşk ve nefis gibi hislere ait olup, anlamı dine aykırı olursa ve kadın sesi ile câiz değildir.)
• Edb: Klâsik şark şiirlerinin en çok kullanılan ve (5-15) beyitlik şekil.
• Sonbaharda ağaç üzerinde kuruyan yapraklar.
• Ceylân.<

hafaza melekleri

• Koruyucu melekler, her insanın hayır (iyi) ve şer (kötü) işlerini yazan; ikisi gece, ikisi gündüz gelen ve kötülüklerden ve cinlerden koruyan melekler. Bunlara Kirâmen kâtibîn melekleri diyenler olduğu gibi, onlardan başka olduğunu söyleyenler de olm uştur.

hafız / hâfız

• Kur'ân-ı Kerim'i tamamen ezbere okuyan.
• Kur'an-ı Kerim'in mânası ile beraber her şeyini yaşamaya ve muhafazaya çalışan.
• Muhafaza eden. Koruyan. Hıfzeden.

hafiz / hafîz

• Esirgeyen. Koruyan. Muhafaza eden. Muhafız.

• Daima koruyan.

• Her şeyi koruyan ve saklayan Allah.

• Koruyan.

hafız / حافظ

• Koruyan. (Arapça)
• Ezberleyen. (Arapça)
• Kur'ân hafızı. (Arapça)

hafiz-i zülcelal / hafîz-i zülcelâl

• Sonsuz haşmet ve yücelik sahibi, büyük küçük herşeyi kaydedip koruyan Allah.

hakikat-i rüya

• Rüyanın anlamı, gerçeği.

hakim-i hafiz / hâkim-i hafîz

• Herşeye hükmeden ve herşeyi saklayıp koruyan Allah.

halık-ı rahman / hâlık-ı rahmân

• Rahmeti her şeyi kaplayan, yaratıklarını esirgeyip koruyan, şefkat eden ve rızıklandıran yaratıcı, Allah.

hami / hamî

• Himaye edici, himaye eden. Koruyucu, koruyan. Kayıran.

haşem

• Taraftarlar ve hizmetçiler. Düşmanlarına karşı koruyanlar. Aile.

haşim

• Kuru ekmek kırıntısı doğruyan. Ezen, yaran, kıran, parçalayan.

hazinedar / hazînedâr / خَز۪ينَه دَارْ

• Hazineyi koruyan.

hilafetpenah

• Hilafetin dayanak yeri. Halifeliği haiz bulunan, hilafeti koruyan kimse. Halife, padişah. (Farsça)

himaye eden

• Koruyan.

hırz-ı can

• Bağrına basıp canı gibi korumak. Canı koruyan. Canını teslim ederek sığınmak.

hiştendar / hîştendar

• Kendine iyi bakan, sağlığını koruyan. (Farsça)

hubruy

• (Çoğulu: Hubruyân) Yüzü güzel olan. Güzel yüz.

humat

• (Tekili: Hâmî) Himaye edenler, koruyanlar.

imdadat-ı hassa-i rahmaniye / imdâdât-ı hassa-i rahmâniye

• Yarattıklarını esirgeyip koruyan, şefkat eden ve rızıklandıran Allah'ın özel yardımları.

ism-i hafiz / ism-i hafîz

• Herşeyi koruyan, bütün özellikleriyle kaydedip muhafaza eden anlamına gelen Allah'ın bir ismi.

kassam

• Huk: Vârisler arasında miras malını taksim eden ve küçüklerin hakkını koruyan şeriat memuru.
• Taksim eden.

kenif

• (Çoğulu: Künüf) Hıfzedici, koruyan.
• Örtücü.
• Kalkan.
• Deve ağılı.
• Ayakyolu, tuvalet.

kerim / kerîm

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Kudreti (gücü) var iken affeden, vâd ettiğini yapan, vermesi ve ihsânı (lütfu) bol olan, ümîd edilenin üstünde olan, ne kadar verdiğini ve kime verdiğini hesâb etmeyen, kendisine sığınanı ko ruyan ve isteyeni zenginleştiren.
• Mu

ketibeperver

• Askeri koruyan ve seven. Asker yetiştiren. (Farsça)

lütf-u rahman / lütf-u rahmân

• Rahmeti sonsuz, yarattıklarını esirgeyip koruyan, şefkat eden ve rızıklandıran Allah'ın iyilik ve bağışı.

mahru

• (Çoğulu: Mâhruyân) Ay yüzlü. Yüzü ay gibi parlak olan. Güzel. (Farsça)

meh-ru

• (Çoğulu: Mehruyân) Ay yüzlü, güzel. (Farsça)

melek-i siyanet / melek-i siyânet

• Allah'ın emri ile insanları koruyan, muhafaza eden melek.

müdafi / müdâfî

• Savunan, koruyan.

müdafi'

• Müdafaa eden. Koruyan. Def eden.

müdafi-i nefs

• Kendini koruyan, kendini müdafaa eden.

müdafiin / müdafiîn

• (Tekili: Müdafi') Müdafaa edenler, savunanlar, koruyanlar.

muhafaza eden

• Koruyan, saklayan.

muhafız / muhâfız

• Muhafaza eden. Değiştirmeyen. Saklayan. Koruyan. Bekçi.

• Muhafaza eden, saklayan, koruyan, bekçi.

• Koruyan.

muhassın

• Kale gibi mahfuz ve sağlam kalan ve kendini haramdan koruyan.

müheymin

• Koruyan.

mukit / mukît

• Muhafaza eden. Hâfız. Amelleri zâyi' etmeyip koruyan. Gizliyi bilen. Gıda ve rızık veren.

münakki

• Pâk edici, temizleyici.
• Koruyan, hıfzeden.

murakıb

• Murakabe eden, koruyan.
• Allah'a bağlanmış.

musaytır

• Bir şeyin üzerine kaim olup, ahvâlini görüp gözetir olan kimse.
• Musallat.
• Galip. Yaramaz işlerden men' edip saklayan ve koruyan.

müşrif

• Yükselen, çıkan.
• Ölüme pek yakın bulunan.
• Etrafa bakan, etrafı gören.
• Vakıf malı koruyan kimse.

müstahfaz

• (Çoğulu: Müstahfazin) (Hıfz. dan) Koruyan, hıfzeden, muhafaza eden.

müteceffif

• İçi boşalan, kuruyan, koflaşan (kabuklu meyve).

mütehammi

• Kendini koruyan, kendini himaye eden.

müteyebbis

• Kuruyan, teyebbüs eden, kuru olan.

müttaki

• Ehl-i takva. İttika eden. Haramdan ve günahtan çekinen, kendisini Allah'ın (C.C.) sevmediği fena şeylerdan koruyan.

müzahir / müzâhir

• (Zahr. dan) Zahir olan, taraftar çıkan, geriden yardım eden, koruyan.

• Koruyan, yardımcı.

ordu

• t. Bir devletin dinini, namusunu, vatan ve istiklâlini her çeşit yabancı taarruz ve tecavüzüne karşı koruyan askerî en büyük üç kuvvetten biri. Hava Ordusu, Deniz Ordusu, Kara Ordusu gibi.
• En büyük askerî birlik.
• Aynı iman ve düşünce sahiplerinin faaliyette olanlarının hepsi.

pad

• Saklayan, hıfzeden. (Farsça)
• Büyük, ulu. (Farsça)
• Bekleyen, muhafaza eden, koruyan. (Farsça)

perde-i izzet-i kudret-i ilahiye / perde-i izzet-i kudret-i ilâhiye

• Allah'ın kudretinin izzetini koruyan bir perde, örtü.

perver

• (Pervar) "Besleyen, yetiştiren, velinimet, koruyan" mânâsında birleşik kelimeler yapılır. (Farsça)

• Koruyan, besleyen, seven.

rai

• Çoban.
• Gözetleyici ve koruyan kimse.
• Vâli.
• Güvercin kuşundan bir kısım.

rakib / rakîb

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Her şeyi hakkıyla gören, gözeten, koruyan, bir an onlardan habersiz olmayan, murâkabesi (gözetmesi) devamlı olan.

reşadet-penah / reşâdet-penâh

• Kendisine sığınanları koruyan ve doğru hedefe ulaştıran; Sultan Reşat.

saderu

• (Çoğulu: Sâderuyân) Yüzünde tüy bitmemiş genç delikanlı. (Farsça)

sahabetkar / sahabetkâr

• Koruyan, sahib çıkan, arka olan. (Farsça)

sahib / sâhib

• (Sohbet. den) Sohbet edilen kimse.
• Bir şeyi koruyan ve ona mâlik olan.
• Bir iş yapmış olan.
• Bir vasfı olan.

sava / savâ

• Kutsal sayılan ve Peygamberimizin doğduğu gece kuruyan bir göl.

saye-ban

• Gölgelik. Büyük çadır. Şemsiye.
• Mc: Koruyan, himaye eden.

saye-dar

• Gölge eden, gölgesi olan, gölgeli. (Farsça)
• Sâhip çıkan, koruyan, himâye eden. (Farsça)

saye-güster

• Gölge eden. (Farsça)
• Koruyan, muhafaza ve himaye eden. (Farsça)

sayeban

• Koruyan, gölgelik.

sifleperver

• Alçak ve âdi kimseleri koruyan ve kullanan. (Farsça)

siper

• Arkasına saklanılacak şey. Koruyan. (Farsça)
• Mânia. Sığınak veya set arkası, duvar altı gibi kuytu yerler. (Farsça)
• Okun, giderken kabzayı zedelememesi için sol elin üzerine konulan âlet. (Farsça)
• Muharebede askerin kurşun ve gülleden korunması için toprak kazılarak açılan ve ön tarafına, çıkan (Farsça)

şisı'

• Büyük ve çok mal.
• Dar yer. Bir yerin uç tarafı.
• Nalın kayışı.
• Bir malı dikkatle bekleyip koruyan.

sôfi / sôfî

• Tasavvuf ehli. Kalbini gafletten (Allahü teâlâyı unutmaktan) ve mâsivâya (Allahü teâlâdan başka şeylere) bağlamaktan koruyan, nefsini Allahü teâlâya itâate kavuşturan, pâk ve temiz bir kalbe sâhip olan kimse, velî derviş.

taki

• Kendini koruyan, saklayan.
• Takvalı kimse. Günahtan çekinen.

türüş-ruy

• (Çoğulu: Türüşruyan) Asık suratlı, ekşi yüzlü.

ufat

• Haramdan nefsini koruyanlar.

vaki / vâkî

• (Vikaye. den) Saklayan, koruyan, vikaye eden, esirgeyen.
• Önleyici tedbir veya ilaç.

vülat / vülât

• (Tekili: Vâli) Vâliler.
• Sâhib çıkanlar.
• Koruyan, muhafaza edenler.

yebes

• Sonradan kuruyan yaş mevzi.

zat-ı hafiz / zât-ı hafîz

• Her şeyi koruyan ve saklayan Zât, Allah.