(k.s.)

• Kuddise sırruhu; ilâhî hikmetten öğrendiği şeyler pak ve mübarek olsun.

atele

• (Çoğulu: Utül) Rende.
• Kalın ve büyük asâ.
• Fârisi yayı.
• Doğurmamış dişi deve.

atle

• (C. Utül) Rende.
• Yoğun büyük asâ.
• Büyük iğne demiri. Farisî yayı.
• Doğurmamış dişi deve.

azmayiş

• Deneme, sınama, tecrübe. (Farsça)
• Tar: Emekdar tirendâzların kullandığı bir çeşit ok. (Farsça)

beylem

• Rende.
• Kazma.
• Açılmamış pamuk kozası.

beyrem

• (Çoğulu: Beyârim) Marangoz rendesi.
• Uzun ve sert taş.
• Bir yeri kazmakta kullanılan kazma âleti.

bürhan-ı limmi / bürhan-ı limmî

• Kanunlardan hâdiselerine, sebeblerden neticelerine ve müessirden esere olan istidlâl. Yani eseri meydana getirenden esere olan delil. Kablî delil. Ateşin dumana delil olması gibi.

evreng

• Taht, evrend. (Farsça)
• Şan, şeref, nâm. (Farsça)
• Zinet, süs. (Farsça)
• Akıl, irfan. (Farsça)
• Ağaç kurdu. (Farsça)
• Hoş hâllilik, hâlin hoşluğu. (Farsça)
• Hile, desise, hud'a, aldatma, oyun. (Farsça)
• Yakışıklılık. (Farsça)

gıbta-aver / gıbta-âver

• Gıbta ettiren, imrendiren. (Farsça)

gıbta-ferma / gıbta-fermâ

• Gıpta verici, imrendirici. (Farsça)

gıbta-resa / gıbta-resâ

• İmrendirici, gıpta ettirici. (Farsça)

gıldırgıç

• Mücellit ıstılahlarındandır. Kitapların kenarlarını kesmeğe mahsus, rende biçiminde bir âlettir.

gıptakarane / gıptakârâne

• İmrendirici bir şekilde.

hırvani / hırvanî

• Tar: Düz yakalı önü ilikli bir çeşit elbisedir. Şehzade Abdülmecid'in okumağa başlamasından dolayı yapılan törende, yakınlarının bu elbiseyi giymeleri istenmiş ve bu husus, devletin resmi gazetesi olan Takvim-i Vekayi'de tebliğ edilmişti.

ibn-i mes'ud

• Ebu Abdurrahman Abdullah Bin Mes'ud da denir. (R.A.)şeref-i İslâm ile müşerref olanların altıncısıdır. Bütün gazvelere iştirak etmiştir. Dâimî surette huzur-u Risalette bulunduğundan Kur'an-ı Kerim'i herkesten iyi öğrendiği gibi, pekçok hadis de işitmiş ve ezberlemişti. Kur'an-ı Kerim'i en evvel Mek

icazet alma / icâzet alma

• Eski medrese usûlüne göre bir öğrencinin hocasından öğrendiği ilimler hakkında yeterlilik belgesi alması.

ihdar-ı dem

• Huk: Maktulün (öldürülmüş olan kimsenin) diyetini katilden (öldürenden) aldırmamak.

kuddise sirruhu / kuddise sirruhû

• İlâhî hikmetten öğrendiği sırlar mübarek ve pak olsun anlamında, büyük veliler için kullanılan bir hürmet ifadesi.

küştere

• Uzun dülger rendesi. (Farsça)

minhat

• (Çoğulu: Menâhit) Dülger rendesi. Taş veya tahta yontmada kullanılan âlet.

nefretbahş

• İnsana nefret veren, iğrendiren, tiksindiren. (Farsça)

nemga

• Çocukların beyni deprendiği yer.
• Dağ üstü.

recc

• Deprendirmek. Sarsılmak. Gidip gelmek.

rendeçlenme

• Rendelenme, düzeltilme.

rendelemek

• Pürüzlerini gidermek. Rende ile düzlemek, pürüzlü yerlerini kazımak. Rende ile ufalamak.

rendide

• Rendelenmiş, ufalanmış. (Farsça)

reşk-endaz / reşk-endâz

• İmrendirici, gıpta ettirici. Kıskandırıcı. (Farsça)

reşk-saz

• Gıpta ettiren, imrendiren. (Farsça)

sabr

• Acıya ve zorluğa katlanmak.
• Bir musibet ve belâya uğrayanın telâş ve feryad etmeyip sonunu bekleyip tahammül ile katlanması.
• Muharebede şecaat gösterme.
• Bir kimseyi bir şeyden alıkoymak.
• Öğrendiği bir şeyi başkasının da öğrenmesi için tâkat getirmek.

serendi / serendî

• Katı, şiddetli, şedid. (Müe: Serendât)

sikaf

• Rende.
• Süngü ağacını düzeltecek ağaç.

suffe

• Peygamberimizin Mescidine bitişik olarak inşa edilen ve içinde bazı sahabelerin Peygamber Efendimizden Kur'ân ve Hadis ilimlerini öğrendiği ve barındığı yer.

tahallüb

• Sızma. Ter çıkarma.
• Sütlenme. Süt peyda etme.
• İmrendiğinden ağzının suyu akmak.
• Pâre pâre etmek, dağıtmak, parçalamak.

tehziz

• (Çoğulu: Tehzizât) Hafif titreme, hareket ettirme. Deprendirme.

yekdest

• Bir elli, tek elli. (Farsça)
• Bir çeşit, bir cins. (Farsça)
• Eskiden yapılmış bir çeşit rende. (Farsça)

zerrat-ı alem / zerrât-ı âlem

• Evrendeki zerreler.