amid

• Çok hasta.
• Aşk hastası.
• Başlıca nokta.
• Önder, şef, komutan. Rehber.
• Haraç alan kimse.

bab

• Evlat sahibi erkek. Ata, ecdat. (Farsça)
• Gemi halatlarının bağlandığı yer. (Farsça)
• İnşaatta ağırlıkların bindirildiği direk. (Farsça)
• Mânevi rehber, şeyh. (Farsça)
• Bektaşi şeyhi. (Farsça)
• Hayırhah ve muhterem. (Farsça)
• Daha çok zencilerde olan bir hastalık cinsi.Aile reisi babadır. Babanın hayatt (Farsça)

cümle-i cezaiye / cümle-i cezâiye

• Şart cümlesinin ikinci kısmı. Misâl: "Eğer lügatı rehber edinirsen, kelimelerin mânasını anlarsın" cümlesindeki "kelimelerin mânasını anlarsın" cümlesi, cümle-i cezâiyedir.

delalet eylemek / delâlet eylemek

• Rehberlik yapmak, göstermek.

delil / delîl / دليل / دَلِيلْ

• Kanıt. (Arapça)
• Rehber. (Arapça)
• Şahit. (Arapça)

• Kılavuz, rehber.

delil-i şefi / delil-i şefî

• Şefaat edecek bir kılavuz, rehber.

dellallık / dellâllık

• İlân edicilik, rehberlik.

edille / ادله

• (Tekili: Delil) Deliller, işaretler. Alâmetler. Rehberler. İsbat vasıtaları.

• Deliller. (Arapça)
• Rehberler. (Arapça)

eimme-i erbaa

• Dört imâm. Müslümanların en büyük ve yüksek âlimleri ve müctehidlerinden hak mezheb müessisleri olan ve ehl-i imâna rehberlik eden büyük imâmlar. İsimleri şöyle sıralanabilir: İmâm A'zam Ebu Hanife, İmâm-ı Şâfii, İmâm-ı Mâlik, İmâm-ı Ahmed ibn-i Hanbel. (R.A.)

hace-i alem / hâce-i âlem

• Âlemin, kâinâtın mürşidi, rehberi, yol göstericisi mânâsına Resûlullah efendimize mahsûs bir ünvan.

hadi / hâdî

• Hidayete ermiş. Mürşid. Rehber, delil. Hidayet yolunu gösteren. Hidayete, doğruluğa eriştiren. Önde giden.

hevadi / hevadî

• (Tekili: Hâdî) Rehberler, deliller, kılavuzlar.
• Hidayet edenler, istikametli ve selâmetli yolu gösterenler.

imam

• Öne geçmek.
• Önde ve ileride olan. Delil ve rehber.
• Cemaate namaz kıldıran.
• İçtihad sahibi zat. Mezheb sahibi olan.
• Bir mahallenin lüzumlu işlerine ve içtimaî vazifelerine nezaret eden.
• Müslümanların imamı olan halife ve askerlerin başı. Sultan. Hâkim.

imamet / imâmet

• İmâmlık, reislik, başkanlık, rehberlik.

intisab / intisâb

• Mensûb olma, bağlanma. Bir işe, bir mesleğe girme. Bir mürşîd-i kâmile (rehbere) bağlanma, talebe olma.

irşad / irşâd

• Yol gösterme, rehberlik etme. İnsanları, Allahü teâlânın emir ve yasaklarına ve Resûlullah efendimizin sünnet-i seniyyesine uymaya, her zaman Allahü teâlâyı anmaya, O'nu unutmamaya, kalbde O'ndan başkasının sevgisine yer vermemeye çağırmak, Allahü te âlânın râzı olduğu yolu göstermek.

irşad-ı feth-i keşif / irşâd-ı feth-i keşif

• Keşif ve fetih yolunu gösterme, keşfe başlarken rehberlik etme.

irşad-ı gaybi / irşad-ı gaybî

• Gaybî irşad; gelecekteki hâdiselere işaret etmek suretiyle rehberlik yapma.

irsal-i rüsül

• Cenab-ı Hakk'ın insanlara her hususta ve hususen Allah'a itaatte rehber olacak peygamberler göndermesi.

kalb ilmi

• Evliyâdan bir zâtın rehberliğinde kazanılan ilim.

kat'

• Kesme, ayırma.
• Geçme. Yol almak. Yüzerek geçmek.
• Delil ve bürhan ile ilzam etmek.
• Edb: Sözün te'sirini arttırmak ve dinleyenin anlayışına bırakmak için söz bitmeden kesivermek."İmtihan geliyor. Çalışın, yoksa..."Görmüyor gittiği yanlış yolu zannım çoğunuz Size rehberl

kılavuz

• Yol gösteren, rehber.
• Vapurlara yol gösteren.
• Bazı hayvan katarlarının önüne düşüp, onları sevkeden hayvan.
• Eskiden evlenme işlerine vasıtalık eden kadınlar.
• Düşman hakkında mâlumât edinmek için ordu hizmetinde kullanılan kişiler.
• Okçuluk müsabakaların

kutub

• Önder, rehber; yaşadığı dönemin en büyük mürşidi.

kutup

• Önder, rehber.

mihmandar-ı kerim

• Dünya misafirhanesinde kullarına yardım ve in'am eden Rabbimiz, Allah (C.C.).
• Müslümanlara dünya misafirhanesinde rehberlik eden, Hazret-i Peygamber (A.S.M.)

mürşid

• Doğru yol gösteren, rehber.

• İrşâd eden, doğru yolu gösteren rehber zât. İyi bir müslüman olmaları için, insanları terbiye eden, âlim ve velî.

mürşid-i ekber / مُرْشِدِ اَكْبَرْ

• En büyük rehber.

mürşid-i ekmel / مُرْشِدِ اَكْمَلْ

• En mükemmel rehber, doğru yol gösteren.

• En mükemmel rehber.

mürşid-i kamil / mürşîd-i kâmil / mürşid-i kâmil / مُرْشِدِ كَامِلْ

• Tasavvufta kemâle gelmiş, olgunlaşmış, evliyâlık mertebelerinin sonuna ulaşmış, kâbiliyeti olanları bu yolda yetiştiren rehber zât.

• Mükemmel rehber.

nehhac

• (Nehc. den) Kılavuz, rehber, mürşid. Doğru yolu gösterici.

pir / pîr

• Yaşlı, ihtiyâr.
• Mürşîd-i kâmil, tasavvuf yolunda rehber zât.

pişva-yı alem-i islam / pişva-yı âlem-i islâm

• İslâm dünyasının yol gösterici imamı, önderi, Müslümanların rehberi.

rehber

• Gençlik Rehberi adlı eser.

rehber-i ekber

• En büyük rehber.

rehber-i ekmel / رَهْبَرِ اَكْمَلْ

• En mükemmel rehber.

• En mükemmel rehber.

rehber-i kemalat / rehber-i kemâlât

• Mükemmellikleri, güzellikleri gösteren rehber.

rehber-i millet

• Milletin rehberi, öncüsü.

rehber-i mutlak

• Her bakımdan rehber.

rehber-i saadet

• Mutluluk rehberi.

rehberi / rehberî

• Kılavuzluk, rehberlik.

rehnümun

• Rehberler, yol göstericiler.

rehnümuni / rehnümunî

• Kılavuzluk, rehberlik. (Farsça)

selef-i salihin / selef-i sâlihîn

• Ehl-i Sünnet ve Cemaat'in ilk rehberleri: Tabiîn ile Ashabın ileri gelenleri ve Tebe-i Tabiînden olan müslümanlar.

selefisalihin / selefisâlihîn

• Dinin ilk zamanlarındaki rehber âlimler.

şeyh

• İhtiyâr.
• Bir ilim dalında ihtisas etmiş olan.
• Mürşîd-i kâmil; insanlara Allahü teâlânın emir ve yasaklarını anlatan, dîni, İslâm'ı yayan ve onların mânen olgunlaşmalarını sağlayan rehber zât. Çoğul şekli meşâyıh ve şüyûhtur.

şeyh-i ekber

• Büyük âlim, velî, rehber. Evliyânın büyüklerinden Muhyiddîn-i Arabî hazretlerinin v. 638 (m.1240) lakabı.

seyr ü süluk / seyr ü sülûk

• İlâhî hakikatlere ulaşmak için bir rehberin öncülüğünde çıkılan mânevî yolculuk.

seyr ü süluk-i kalbi / seyr ü sülûk-i kalbî

• Kalp yoluyla mânevî makamlarda İlâhî hakikatlara ulaşmak için bir rehberin öncülüğünde çıkılan mânevî yolculuk.

seyr-i süluk

• Hak ve hakikate ermek için bir rehber öncülüğünde ve denetiminde mânevî makamlarda yapılan seyir ve seyahat.

sıracü'l-gafilin

• Gaflete düşenlerin meşalesi anlamına gelen ve Gençlik Rehberi için kullanılan bir isim.

talia

• Casus.
• Nişancı. Asker önünden giden tabur.
• Rehber, kılavuz; kafilenin önünde giden.

tercüman-ı ayat-ı tekviniye / tercüman-ı âyât-ı tekviniye

• Kâinatta Allah'ın varlığının birer delili olan maddî ayetleri insanlara tercüme eden, rehber.

üstad / üstâd

• Muallim, öğretici, rehber.

vekil-i delil

• Rehber olarak görünen, ispat delili.