akıs / âkıs

• Pis kokulu.

asin / âsin

• Pis kokulu. Bozulup kokan su.

buharat-ı müzahrefe

• Pis, zararlı buharlar, gazlar.

buhtec

• Pişmiş.

ca's

• Pis, necis.

çirk-ab / çirk-âb

• Pis su. (Farsça)

çirkab / çirkâb / چرک آب

• Pis su. (Farsça)

çirkef

• Pis su.

cu'mus

• Pis, necis.

dabuka

• Pis. Necis.

ekul / ekûl / اكول

• Pisboğaz. (Arapça)

erman-har / erman-hâr

• Pişman olan, nedamet eden. (Farsça)

fışkı

• Pislik. Çör çöp. Fazladan olan. Hayvan gübresi.

• Pislik, hayvan gübresi.

gait

• Pislik.

gaslak

• Pişmemiş ve tuzlanmamış olan şey.

gend

• Pis koku, fenâ koku. (Farsça)

guh

• Pislik, necâset. (Farsça)

habais / habâis

• Pislikler, kötülükler.

habaset / habâset

• Pislik, pislik, kötülük.

habis / habîs

• Pis, kötü.

habisat / habîsat / habîsât

• Pis ve çirkin şeyler.

• Pisler, kötüler.

haid

• Pişman, nedamet eden, tövbekâr, nâdim.

indimam

• Pişman olma.

intıbah

• Pişmek, pişirilmek.

işraki / işrâkî / اشراقى

• Pisagorcu. (Arapça)

istikzar / istikzâr

• Pis görme.

istinca

• Pislikten temizlenme.

katedral

• Piskoposluk kilisesi. Bir şehrin büyük kilisesi.

kazurat / kazurât / kazûrat

• Pislikler, süprüntüler, insan pisliği.

• Pislikler.

• Pislikler; artık şeyler.

levs / لوث

• Pislik.

• Pislik. (Arapça)

makluv

• Pişirilmiş kebap.

medeniyet-i habise / medeniyet-i habîse

• Pis, çirkin medeniyet.

mümessilat-ı habise / mümessilât-ı habise

• Pis ve kötü temsilciler.

münecces

• Pis, mülevves, kirli, murdar.

münib

• Pişman olup dönen.

murdar / مُرْدَارْ

• Pis, kirli.

• Pis, kirli.

mustakzer

• Pis, pislik saçan.

müteneccis

• Pislenmiş, kullanılmaz hâle gelmiş.

• Pislenmiş, kullanılmaz hale gelmiş.

• Pislenmiş.

müteneddim

• Pişman olan, nedâmet duyan.

müteneddimane / müteneddimâne

• Pişman olarak, nedâmetle. (Farsça)

müzahref

• Pislik, kof, süprüntü.

müzahrefat / مزخرفات

• Pislikler, süprüntüler, döküntüler. (Arapça)

na-paki / nâ-pâkî

• Pislik, murdarlık. (Farsça)

nadim / nâdim / نادم / نَادِمْ

• Pişman.

• Pişman.

• Pişman. (Arapça)
• Nâdim etmek: Pişman etmek. (Arapça)
• Nâdim olmak: Pişman olmak. (Arapça)

• Pişman olan.

nadimane / nadimâne

• Pişmanlıkla, pişman olarak, nedamet duyarak. (Farsça)

nadimiyet

• Pişmanlık, nedamet.

nazic

• Pişmiş, yetişmiş, olgunlaşmış, kıvamına ermiş.

necaset / necâset / نجاست

• Pislik, kazurat, murdarlık.

• Pislik.

• Pislik.

• Pislik. (Arapça)

necaset-i galiza

• Pisliği hakkında şer'î bir delil mevcut olup hilâfına başka bir delil bulunmayan necasettir. ( Lâşe gibi)

necasetten taharet

• Pislikten temizlenmek.

necis / necîs / نجيس / نَجِسْ

• Pis.

• Pis.

• Pis. (Arapça)

• Pis olan.

necis-ül ayn

• Pisliğin ta kendisi.

necisülayn

• Pisliğin ta kendisi.

necs

• Pis, murdar olan, şer'an pis olup gözle görülen şey.

nedamet / nedâmet / ندامت / نَدَامَتْ

• Pişmanlık.

• Pişmanlık.

• Pişmanlık. (Arapça)
• Nedâmet getirmek: Pişman olmak. (Arapça)

• Pişmanlık.

nedamet etme

• Pişman olma.

nedametgah / nedametgâh

• Pişmanlık yeri. (Farsça)

nedametkarane / nedametkârâne / nedâmetkârâne

• Pişmanlık duyarak.

• Pişman olurcasına.

nedametkari / nedametkârî

• Pişmanlık, nâdim oluş. (Farsça)

nedem

• Pişman olma, nedamet, pişmanlık.

nedm

• Pişman olmak.

nedman

• Pişmanlık, nedâmet. Pişman olma. Pişmanlık duyma.

neşşal

• Pişmemiş yemeğe saldıran.

nüfus-u habise / nüfûs-u habîse / نُفُوسُ خَبِيثَه

• Pis ve kötü nefisler.

• Pis nefis sahipleri.

peşiman / peşîman / پشيمان

• Pişman. Nâdim. (Farsça)

• Pişman. (Farsça)

peşimani / peşimanî

• Pişmanlık, nedamet. (Farsça)

puhte / پخته

• Pişmiş, pişkin, olgun. (Farsça)

rics

• Pis, murdar.

salsal / salsâl

• Pişmemiş kuru çamur... Pişmiş gibi kurumuş çamur.

semm-i murdar / سَمِّ مُرْدَارْ

• Pis zehir.

suver-i mülevvese

• Pis, kirli görüntüler.

tabh / طبخ

• Pişirme. (Arapça)

tabhi / tabhî

• Pişirmekle veya pişirilmekle ilgili.

tedennüs

• Pislenme, kirlenme.

tevbe

• Pişmanlık duyarak günahtan dönüş.

tevbe etme

• Pişmanlık duyarak günahtan dönme.

tevbe etmek

• Pişmanlık duyup bağışlanma dilemek.

tevbekar / tevbekâr

• Pişmanlık duyup bağışlanma dileyen.

ufunet / ufûnet

• Pis koku, kokuşmuşluk.

• Pis koku, kokuşmuşluk.

• Pis koku, iltihap.

vehise

• Pişirilip kurutulduktan sonra dövülen çekirge.