hakk-ul-yakin / hakk-ul-yakîn

• Bir şeyin hakîkatine kavuşma, mâhiyetine erişme, bulma, tatma. Allahü teâlânın beğendiği ahlâk ile ahlâklanıp, kalb gözünün açılması ve mânevî perdelerin kaldırılması neticesinde elde edilen kesin ilim, bilgi.

• Bir şeyin hakîkatine kavuşma, mâhiyetine erişme, bulma, tatma. Allahü teâlânın beğendiği ahlâk ile ahlâklanıp, kalb gözünün açılması ve mânevî perdelerin kaldırılması neticesinde elde edilen kesin ilim, bilgi.

adale

• Tıb: Bedenin hareketini icra eden ve birbirinden, ince bir perde ile ayrılan sinirli et kısımlarından her biri. Hepsine birden et (Lahm) tâbir edilir.

agşiye

• (Tekili: Gışa) Perdeler, örtüler.
• Zarflar, mahfazalar.

ağşiye / اغشيه

• Perdeler. (Arapça)
• Zarlar. (Arapça)

agtiye

• (Tekili: Gıtâ) Perdeler.

ahfiye

• (Tekili: Hıfâ) Örtüler, perdeler, gizli şeyler.
• Çiçeğin tomurcuğunu örten kabuk.

alem-i mülk / âlem-i mülk / عَالَمِ مُلْكْ

• Sebeplerin perde olduğu âlem.

alüfte

• Muhabbet ve sevgiden deli gibi. (Farsça)
• Alışık, nâmus perdesi yırtık, iffetsiz kadın. Fâhişe. (Farsça)

alüfte-gan / alüfte-gân

• (Tekili: Alüfte) Nâmus perdesi yırtık kadınlar. Fâhişeler. (Farsça)

azin / âzin

• Kefil. Birinin yerine kefalet eden.
• Kapıcı, perdeci.
• İzin veren.

başam

• Perde, örtü. (Farsça)

berzah / بَرْزَخْ

• İki âlemin arası. Kabir. Dünya ile âhiret arası.
• Perde.
• Sıkıntılı yer.
• İki yer arasındaki geçit.
• Mani'a, engel,. Ölen insanların ruhları kıyamete kadar berzah âleminde bulunurlar. Berzah büyük ve mânevi bir âlemdir. Dindar olup cennetlik olanlar, berzah âlemin

• Ara yer, kabir, perde.

bi-hicab / bî-hicab

• Hicabsız, perdesiz, âşikâr olarak.

bihicap / bîhicap

• Perdesiz, örtüsüz.

• Perdesiz, gizlemeksizin.

cedr

• (Cidr) Duvar. Hâil, perde, zar.
• Bir ot adı.

celaze

• Sazların perdeleri.

çetu

• Perde, örtü. (Farsça)

cidar

• Duvar.
• İki yeri birbirinden ayıran zar, perde.

çuhadar

• Ayak hizmetinde bulunan çuha elbiseli yahut çuhadan olan perdenin haricinde emre hazır bulunan hademe.

ehl-i keşf

• Perdeli olan ve zâhir hislerle bilinmeyen hakikatları, Cenab-ı Hak'kın lütf u ihsanı ile bilen veliler. (Farsça)

ehlikeşif

• Perdeli olanı bilen velî.

eknan

• (Tekili: Kinân) Mahfazalar, perdeler.
• Evler, odalar, hücreler. Çadırlar.

elhan / elhân

• Sesi mûsikî perdelerine uydurmak için, mânâ bozulacak şekilde, harfleri ve kelimeleri değiştirerek, sesi alçaltıp yükselterek, çeneyi oynatarak okumak. Lahn'in çokluk şeklidir.

emval-i menkule

• Bir yerden başka yere taşınabilir, götürülebilir eşya ve mallar. (Masa, karyola, perde, çakı... gibi.)

ervak

• (Tekili: Revk) Revkler, perdeler, örtüler.
• Çadırlar, muvakkat olarak bezden yapılan odalar.

estar

• Örtüler, perdeler.

füsat

• (Füstât) Kıl. Büyük çadır.
• Kapıya asılan perde.
• Cemaat.
• Mısır'da bir mahallin adı.

fustat

• (Fistat) Göçebelerin kıldan yapılan çadırı. Büyük çadır.
• Kapıya asılan perde.
• Cemaat.

gaşiye / gâşiye / غاشيه

• Perde. Örtü.
• Kıyamet.
• Dilenci ve cerrar.
• Ziyârete gelen dostlar gurubu.

• Perde, kıyamet, bir sûre.

• Perde, örtü. (Arapça)
• Zar. (Arapça)

gaşve

• (Gışâve-Guşve) Perde, hicap, örtü.
• Göz kararmak.

gata

• (Gıtâ) (Çoğulu: Agtıye) Perde, örtü.

gına / gınâ

• Şarkı, tegannî, müzik perdelerine uygun ses; çalgı ile birlikte şarkı, müzik. Tegannî de denir.
• Zenginlik.

gışa / gışâ / غشا

• Örtü, perde.
• Zar. Deri. Kabuk.
• Üst tabaka.
• Zarf. Mahfaza.

• Örtü. (Arapça)
• Perde. (Arapça)
• Zar. (Arapça)

gışavet / gışâvet

• Göz kararmak.
• Körlük yapan perde. Kabuk.
• Baş örtüsü.

• Örtü, perde.

• Göz perdesi.

gıta / gıtâ

• Örtü. Örtünecek şey. Perde.

• Örtü, perde, zar.

• Örtü, perde.

gıta-yı basar

• Göz perdesi.

hacebe

• (Tekili: Hâcib) Perdeciler, kapıcılar.
• İnsanın oturak yeri olan uzvu, kalça. (İkisine "hacebetan" derler)

hacib / hâcib / حاجب

• Perde.
• Perdeci. Kapıcı.
• Eskiden Osmanlı İmparatorluğu zamanında Devlet Reisinin en yakın me'muru. Vezirler veya âmirler.
• Kaş.

• Kapıcı. (Arapça)
• Perdedar. (Arapça)
• Engel. (Arapça)
• Kaş. (Arapça)

hail / hâil / حَائِلْ

• Perde. Mânia. İki şey arasını ayıran.

• Engel, perde.

• Perde.

• Perde.

hailsiz

• Perdesiz, engelsiz.

hait

• Bir yeri çevreleyen duvar. Tahta perde. Çit.

havacib

• Hicablar, perdeler, örtüler.

havale

• Bir işi veya bir şeyi başka birine bırakma. Ismarlama.
• Görmeyi önleyen duvar gibi perde.
• Tıb: Küçük çocuklarda veya gebe kadınlarda bazan meydana gelen, baygınlık veren bir hastalık.
• Postadan gelen emanet kâğıdı.

haylulet / haylûlet

• Araya girip perde olma, kapama.

haylulet-i arz

• Ay tutulması. Dünyanın güneşle ay arasına girerek güneş ışığına perde olması.

hetk

• Yırtma Yarma. Perdeyi yırtmak. Rezil olmak. Rezil etmek.

hetk-i hicab-ı ismet

• Namus perdesini yırtma.

heylulet / heylûlet

• Araya girme, perdeleme, kapama.

hicab / hicâb / حجاب / حِجَابْ

• Perde. Örtü. Hâil.
• Utanma. Kendini kusurlu bilip insanlar arasından çekilmek.
• Men'etmek.
• Allah ile kul arasındaki perde.
• Setretmek. Gizlemek.

• Utanma, sıkılma.
• Perde, hail, engel.

• Örtü, perde, avret yerlerini örtme, örtünme.

• Perde, utanma.

• Perde. (Arapça)
• Utanma. (Arapça)

• Perde.

hicab-ı ebr

• Bulut perdesi.

hicab-ı gaflet

• Gaflet perdesi; Allah'a inanmayı, emir ve yasaklarına uymayı engelleyen şeyler; mâneviyatı görmeme ve düşünmeme hâli.

hicab-ı haciz / hicab-ı hâciz

• (Hicab-ı sadr) Tıb: Göğüs ile karın uzuvlarını birbirinden ayıran perde, zar. Diyafram.

hicabat

• (Tekili: Hicab) Perdeler.
• Tılsımlar.

hicabet

• Kapıcılık. Perdecilik.
• Teşrifatçılık, mabeyncilerin mesleği. Saray memurluğu.
• Ortaçağ islâm devletlerinde vezirlik.
• Kâbe perdeciliği.

hicabi / hicabî

• Zar ve perde ile alâkalı ve ona müteallik. Perde ve örtüye âit.
• Mahcub. Utangaç.

hical

• (Tekili: Hacle) Gerdekler, gelin odaları.
• Çadır kapısına asılan kalın perde.

hicap

• Örtü, perde.

hıdr

• Mâni, engel.
• Perde, hâil.

hıfa'

• Her şeyin örtüsü ve perdesi.
• Kırba örtüsü.

hılb

• Kalble karın arasında olan perde.

hıyat

• (Tekili: Hâit) Perdeler. Mânialar.

hüccab

• (Tekili: Hâcib) Perdeciler.
• Kapıcılar.

hucub

• (Tekili: Hicab) Perdeler, hicablar, hâiller.

hücüb

• (Tekili: Hicâb) Perdeler, hicablar.

husuf / husûf

• Ay tutulması. Perdelenmek. Dünya gölgesinin ay üzerine gelmesi.
• Bir şeyin nuru ve ışığı gitmesi.

• Perdelenme, ay tutulması.

husufat / husûfât

• Perdelenmeler, ay tutulmaları.

hütke

• Perde yırtılıp rezil olmak.

icah

• Örtü, perde.

igşa

• Örtmek. Bürümek. Kapamak. Perdelemek.

ihticab

• Örtünme. Saklanma. Gizlenme. Perdelenme.
• Doğumun belirli zamanından fazla uzaması.

ihtidar

• Örtülenme, perdelenme, perde tutma.

immisar

• (İmtisar ile aynı mânâdadır) Süt sağmak.
• Bir şeyi incelemek.
• Az olmak.
• Dağılmak.
• Hâil, perde.

inhidar

• Perdelenme.

inhisaf / inhisâf

• Ay tutulması
• Söner gibi olma, parlaklığın gitmesi.
• gözden düşürme, perdeleme.

isa ruhullah / isâ ruhullah

• İsâ Allah'ın ruhudur (Yani, Beytullah ifadesinde olduğu gibi, sebepler perdesini kaldıran bir tabirdir. "İsa (a.s.), babasız olarak doğrudan İlâhî kudretin tecellisiyle yaratılmıştır" demektir).

istare

• Perde, zar.

istitar

• Gizlenme, perdelenme.

istitare

• Örtülecek, perdelenecek şey.

keşf-i sahih / keşf-i sahîh / كَشْفِ صَحِيحْ

• Doğru olarak perdeli hakîkati görme.

keşfen / كَشْفاً

• Perdeli hakîkati görerek.

keşfi / keşfî / كَشْف۪ي

• Perdeli hakîkati görmeye dayalı.

keşif / كَشِفْ

• Perdeli hakîkati görme.

keşt

• Soymak.
• Keşfetmek.
• Fazlalığı kesmek. Koparmak.
• Açmak. Deriyi yüzmek.
• Yüzden perdeyi kaldırmak.

kinan

• (Çoğulu: Eknan-Ekinne) Perde, örtü.

kinn

• (Çoğulu: Eknân) Perde, örtü.

kıram

• Nakışlı perde.
• Duvara tutulan örtü.
• Çarşaf.

lahn

• Hatâ etmek, doğrudan sapmak. Çoğulu elhândır.
• Tecvîd ilminde, tecvîd kâidelerine uymamaktan doğan okuyuş hatâsı. Fıkıh kitablarında namaz kılanın namazın farzlarından olan kırâette yaptığı hatâ zelletül-kârî adı altında incelenmiştir.
• Tegannî, sesi mûsikî perdelerine uydurmak için, mâ

levs

• Kapı aralığından veya örtü ve perde kenarından bir nesneyi görmek.

ma'nevi hastalık / ma'nevî hastalık

• Kalbe gelen yanlış îtikâd (inanç); insanın doğruyu, gerçeği görmesine mâni olan perde; îtikâdî bozukluk ve düşünce. Dünyâya ve haramlara düşkün olma; kibir ve riyâ gibi kalb hastalığı.

mahcir

• (Çoğulu: Mehâcir) Göz çukuru.
• Gözün çevre yanı. Yüzde perde varken gözden ve etrafından görünen yerler.
• Bahçe.

mahcub

• Utanan. Utangaç.
• Perdeli, örtülü. Kapalı.
• A'ma.
• Yaşmak veya perde ile mestur olan.

mahsuf

• Husufa uğramış. Gölgelenmiş. Perdelenmiş.

mavera / mâverâ

• Perde arkası.

meazir

• Perdeler. Hicablar.
• Özürler.

mi'zar

• (Çoğulu: Meâzir) Örtü, perde.

mirhat

• Salıverilmiş, bırakılmış perde.

mısr

• (Çoğulu: Emsâr) İki şey arasındaki perde, hâil.
• Memleket. Şehir.
• Afrika'nın şimalinde bir memleket ismi.
• Bir hububat adı.

müberkaa

• Yüzünde perde olan kadın.
• Başı beyaz olan koyun.

mugatti / mugattî

• Perdelenmiş, örtülmüş. Üstü örtülü.

muhacceb

• Perdelenmiş, tecrid edilmiş. Perde ile ayrılmış.

muhtecib

• Hicablanmış. Perdeli. Örtülü. Örtülmüş. Saklanan. Gizlenen.

mülaet

• (Çoğulu: Mulâ) Midedeki rahatsızlıktan dolayı husule gelen zükkâm hastalığı.
• Hazret-i Peygamber'in (A.S.M.), Hz. Abbas'ı ve dört erkek evlâd-ı mübarekelerini örttüğü perde.
• Büyük ihram.

mülk / مُلْكْ

• Her şeyin sebeblerle perdeli dış yüzü.

müntekıb

• Yüzü perdeli kişi.

müruk

• Sâfi, süzülmüş nesne.
• Süslü perdeler takılmış olan ev.

nağme

• Sesi mûsikî perdelerine uydurmak. Tegannî.

namusiyye

• Yatan kimselerin başkaları tarafından görülmemeleri için, yatağın etrafına çekilen perde.

nikab

• Yüz örtüsü, peçe, perde.

• Yüz örtüsü, peçe, perde.

• Peçe, yüz örtüsü.
• Perde, örtü.

• Perde.

paravan

• İtl. Eskiden haremle selâmlığı ayıran ve şimdi de ilk bakışta görülmesi caiz olmıyan yerleri örten perdeler.
• Daha ziyade kapıların dışına veya içine konan, katlanır, taşınır tenteneli perde.
• Gizleme vasıtası.

perde-birunane / perde-bîrûnâne

• Edepsizce, edep ve haya perdesini yırtarcasına.

perde-i cümud

• Donuk, katı perde.

• Donmuş, katı perde.
• Mc: Alem, tabiat.
• Akıl ve hissiyatı kendisi ile meşgul edip, dini ve ulvi hakikatlardan ayıran, gaflet veren perde.

perde-i cumud-u tabiat / perde-i cumûd-u tabiat

• Tabiatın donuk ve cansız perdesi.

• Tabiatın donuk, cansız perdesi.

perde-i dalalet / perde-i dalâlet

• İnançsızlık perdesi.

perde-i dest-i kudret

• Allah'ın sonsuz kudretine perde olan hâdiseler ve sebepler.

perde-i esbab

• Sebepler perdesi.

perde-i gaflet

• Gaflet, umursamazlık ve duyarsızlık perdesi.

perde-i gayb

• Görünmeyen âlemleri bizden gizleyen perde.

perde-i hacalet / perde-i hacâlet

• Utanç perdesi.

perde-i hafa / perde-i hafâ

• Gizlilik perdesi.

perde-i hicap ve haya / perde-i hicap ve hayâ

• Utanma ve çekinme perdesi.

perde-i hikmet

• Hikmet perdesi.

perde-i inayet / perde-i inâyet

• İnayet perdesi.

perde-i izzet / پَرْدَۀِ عِزَّتْ

• İzzet ve büyüklüğün önündeki perde.

• İ'tibâr ve şeref perdesi.

perde-i izzet ve azamet / پَرْدَۀِ عِزَّتْ و عَظَمَتْ

• İzzet ve büyüklüğün önündeki perde.

• İ'tibâr, şeref ve büyüklük perdesi.

perde-i izzet-i kudret-i ilahiye / perde-i izzet-i kudret-i ilâhiye

• Allah'ın kudretinin izzetini koruyan bir perde, örtü.

perde-i kudret

• Kudret perdesi.

perde-i müstebidane

• Yapılan baskı ve zulüm perdesi.

perde-i nizam

• Düzen perdesi.

perde-i nukuş

• Üzeri nakışlarla dolu perde.

perde-i rahmet

• Rahmet perdesi.

perde-i rahmet-i amme / perde-i rahmet-i âmme

• Herşeyi kaplayan rahmet perdesi.

perde-i şehadet

• Görünen âlem, dünya perdesi.

perde-i tasarrufat / perde-i tasarrufât

• Varlıklar üzerindeki işlemlerin önündeki perde.

perde-i türabiye

• Toprak perdesi.

• Toprak perdesi, yer yüzü.

perde-i ülfet

• Alışkanlık perdesi.

perde-i ulviye

• Yüksek, yüce perde.

perde-i zahiri / perde-i zâhirî / پَرْدَۀِ ظَاهِر۪ي

• (Hakîkati gizleyen) görünürdeki perde.

perde-i zahiriye / perde-i zâhiriye

• Görünürdeki perde.

perde-i zāhiriye / پَرْدَۀِ ظَاهِرِيَه

• (Hakikati gizleyen) görünürdeki perde.

perdeber-endaz

• Perdeyi kaldırıp atan. (Farsça)
• Utanmayı bırakan, sıkılmayan, utanmayan, hayâsız. (Farsça)

perdeberdar

• Perde kaldırıcı. Perde açıcı. (Farsça)

perdebirunane / perdebirunâne / perdebirûnâne

• Sıkılmadan, utanmazcasına. Perdeyi kaldırırcasına. Edebsizce. (Farsça)

• Edep perdesini yırtarcasına, hayasızca.

perdedar / perdedâr

• Perdeci, perdeleyen.

• Perdeci; gizleyen, örten.

• Perdeci, kapıcı, odacı. Bir şeyin görünmesine ve bilinmesine mâni ve perde olan. (Farsça)

perdedar-ı dest-i kudret / perdedâr-ı dest-i kudret / پَرْدَه دَارِ دَسْتِ قُدْرَتْ

• Kudret elinin perdecisi; hikmetli olduğu hâlde ilk bakışta çirkin gibi görünen hâdiselerde İlâhî kudreti gizleyen perde.

• Allahın kudret elinin perdecisi (sebebler).

perdeder

• Perde yırtan. Utanmaz, hayâsız. (Farsça)

perdegi / perdegî

• (Çoğulu: Perdegiyân) İyi örtünmüş ve namuslu kadın. (Farsça)

perdekar / perdekâr

• Perdeli. Perde ile örtülü yer. (Farsça)

perdekeş

• Perde çekici, örtücü. Engel, mâni. (Farsça)

perdenişin

• Perde arkasında oturan. (Farsça)
• Mc: Namuslu, temiz. (Farsça)

pes-i perde

• Perde arkası.

pesperde

• Perde arkası, gizli iş. (Farsça)

pirahen-i ismet

• Namus perdesi.

revk

• (Çoğulu: Ervâk) Perde, hicâb.
• Boynuz.
• Ev önü.
• Saf, hâlis, katıksız.

rudha

• Perde, setre.

sadin

• (Çoğulu: Sedene) Kapıcı. Perdedar.
• Kâbe hizmetçisi.

sebel

• Tıb: Bulanık görme hastalığı.
• Göze inen perde.
• Buluttan çıkıp da henüz yere ulaşmamış yağmur.
• Buğday başı.

secfan

• Ev önünde olan perdenin iki kanadı.

secif

• Perde, setre.
• Bir kapıya birbiri üstüne iki perde asmak.

sedail

• (Tekili: Sedil) Askılar. Perdeler. Zarlar. Örtüler.

sedd

• Tıkamak, kapamak, mâni olmak.
• Baraj.
• Perde, Mânia.
• Rıhtım.
• Set, tümsek.

• Tıkamak, engel olmak.
• Baraj.
• Perde. Engel.
• Rıhtım.
• Set, tümsek.

sedene

• (Tekili: Sâdin) Kapıcılar. Perdedarlar. Kâbe-i Mükerremenin kapıcıları.

sedil

• (Çoğulu: Sedâil) Askı. Perde. Örtü. Zar.

şehadet perdesi

• Görünen âlemin perdesi.

sera-perde

• Saray perdesi. Eskiden harem dairesinin önüne çekilen büyük perde. (Farsça)
• Padişah çadırı, otağ. (Farsça)

seradik

• (Sürâdik) Padişaha mahsus çadır perdesi veya büyük sarayın perdesi.
• Cibinlik tarzında yapılan perdeden oda.

seradikat

• Padişaha mahsus perdeler.

seraperde / serâperde / ساراپرده

• Saray perdesi. (Farsça)
• Otağ. (Farsça)

setair

• (Tekili: Sitâre) Örtünülecek veya perdelenecek şeyler.

setr-i gayb

• Gizlilik perdesi.

şiar-ı raz / şiar-ı râz

• Sırların şiarı, sırları gizleyen perde, alamet, belirti.

• Sırların şiârı, sırrı gizleyen perde, işâret. (Farsça)

sima' / simâ'

• Bir kişinin veya birkaç kişinin çalgısız, âletsiz ve müzik perdelerine uydurmadan okudukları dîni, îmânı kuvvetlendiren ve ahlâkı güzelleştiren şiirleri, kasîdeleri, ilâhileri ve mevlidleri dinlemek.

sinema-i rabbaniye / sinema-i rabbâniye

• Rabbâni sinema; Cenâb-ı Hakkın tedbir ve irâdesiyle, bütün faaliyetlerinin âdeta sinema perdeleri ve levhaları gibi gösterildiği âlem.

sırran tenevveret

• Gizli ve sır perdesi altında parlama, hizmeti yaygınlaştırma.

sırren tenevveret

• Gizli ve sır perdesi altında parlama ve hizmeti yaygınlaştırma.

sitare

• (Setr. den) (Çoğulu: Setâir) Örtünülecek, perdelenecek şey.

sitr

• (Çoğulu: Estâr) Örtü.
• Perde.

sücuf

• (Tekili: Secf) Perdeler, örtüler.

süradik

• (Serâdik) Saray perdesi. Padişaha mahsus sarayın veya çadırın perdeleri.

süradık / sürâdık / سرادق

• Saray perdesi. (Arapça)

sürdak

• (Çoğulu: Sürâdikat) Kapıya asılan perde ve çardak.
• Çadır. Bezden olan ev.

sütre / ستره

• Perde. Örtü. Perdelenecek şey.
• Namaz kılarken kıble cihetinde duvar ve sâir olmadığından, önden geçenlerin namaza zarar vermemeleri için, ön tarafa dikilen şey. (En az altmış cm. yükseklik)

• Perde.

• Perde, engel.

• Perde, örtü. Namaz kılarken ön tarafa konulan engel.

• Örtü. (Arapça)
• Perde. (Arapça)

sütre-i beyza / sütre-i beyzâ

• Beyaz perde.

sütre-i hadra / sütre-i hadrâ

• Yeşil perde.

sütur

• (Tekili: Sitr) Örtüler. Perdeler.

tabakat-ı gaflet

• Vurdumduymazlık örtüleri, umursamazlık perdeleri.

tahbie

• Gizlemek, saklamak.
• Kadını perdeye koyup kimseye göstermemek.

teganni / tegannî

• Sesi mûsikî perdelerine uydurmak için, hareke, harf ve med (uzatma) ilâve etme ve çıkarma yapmak sûretiyle, kelimelerin asıllarını dolayısıyle mânâyı bozarak okuma.

tentene

• İplik gibi şeylerle örülmüş delikli bez, perde v.s. Dantela.

tutuk

• Örtü, perde, peçe.

tütuk

• Örtü, perde. Çadır.

vahdetü'ş-şuhud

• "Allah'tan başka herşeyin unutkanlık perdesiyle örtülmesi" tarzında tasavvufî bir görüş; Allah'tan başka varlıkları nisyan (unutma) perdesine sarmak.

vahdetü'ş-şühud

• İlâhi tecellilerin karşısında Allah'tan başka bir şeyin görülmemesi ve Allah'tan başka herşeyin unutkanlık perdesiyle örtülmesi.

vasvas

• (Çoğulu: Vesâvis) Perdede göz ayırımı miktarı olan delik.

vatm

• Ayakla çiğneme.
• Perdeyi salıverme.

vera-i perde / verâ-i perde

• Perde arkası.

• Perde arkası, perdenin gerisi.

yehmum

• Kömür gibi simsiyah olan şey.
• Zifir ve kara duman.
• Cehennem ahalisini ihata eden perde.

zafere

• Göze inen perde.

zafire

• Kapı perdesi.

zer'

• Çoğaltma.
• Halketme, yaratma.
• Tohum ekme.
• Ağzından dişlerin dökülmesi.
• Saç ağarması.
• Perde, hâil.

zera

• Gölgelik, perdelik.

zıll

• Gölge.
• Perde.
• Mc: Sahip çıkma, koruma, himaye etme.