asdag

• Perâkende olmak.

ba'seret

• Dikkatle teftiş etme.
• Keşif ve istihrac etme.
• Perâkende edip dağıtma.
• İnkılâb. Karıştırma. Bulandırma.
• Meydana çıkma.
• Kirli leke.

beyya'

• (Bey'. den) Dellal.
• Alıp satan kimseler.
• Perâkende olarak satış yapan küçük tüccar.

büdd

• Uzaklaşma. Birbirinden uzak düşme.
• Perâkende etmek, dağıtmak. Put, sanem.
• Firak.
• Tâkat, kudret.

da'daa

• Yakmak. Yıkmak.
• Hor ve zelil etmek.
• Perâkende etmek.

efjul / efjûl

• Kandırma. (Farsça)
• Kışkırtma, tahrik etme. (Farsça)
• Dağınık, perâkende. (Farsça)

enadid

• Perişan, saçılmış, dağılmış, pejmürde şeyler. Perakende.

ıdin

• Dağılmış, perâkende olmuş.

inkıdad

• Yıkılma.
• Perakende olup dağılma.
• Kuş havadan süzülüp inme.

inşitat

• Dağılmak. Dağınık olmak. Perakende olmak.

keşih

• (Çoğulu: Küşuh) Perâkende olmak, parça parça dağılmak.
• Böğür.
• Cânip, taraf.

kıdad

• Perâkende olup dağılmak.

mutasaddı'

• Dağlıyan, tasaddu eden, perakende olan, yarılıp çatlayan.

müteşa'ib

• Budaklanmış ve perâkende olmuş. Dağılmış.

sa'saa

• Perakende etmek, dağıtmak.

şa'va'

• Perâkende, dağınık.
• Dağıtmak.

şaka'

• Tulu etmek, doğmak.
• Çıkmak, huruç etmek.
• Dağıtıp perâkende etmek.

sav'

• Perâkende etmek, dağıtmak, parça parça yapmak.

şemel

• Perâkendelik, dağınıklık.
• Toplanmak, cem'olmak.
• Az nesne.

şeml

• Az şey. Perâkendelik.
• Örtmek, bürünmek, toplanmak.
• Topluluk, cemaat, insan yığını.

şemtit

• Perakende, dağınık, müteferrik.

şenn

• (Çoğulu: Şinân) Eski kırba.
• Araptan bir kabile.
• Dağılıp perâkende olmak.

şetat

• Dağılmak, perakende ve dağılmış olmak.

şette

• Perâkende olmak, dağılmak.

şünan

• Perâkende, dağılmış.

şüzzaz

• Müteferrik, perâkende, parçalanmış, dağılmış.
• Az olan cemaat. Kabilenin haricinde kalan.

tasa'su'

• Deprenmek, hareket etmek.
• Perakende olmak, dağılmak.

tasavvu'

• Ayrılmak, perâkende olmak.

tasdi'

• Rahatsız etmek. Sıkmak. Baş ağrıtmak.
• Yarmak.
• Perâkende etmek, dağıtmak.

tebeddüd

• Perâkende olmak, dağılmak.

teheyyüz

• Perâkende olmak, dağılmak.

temzik

• (Çoğulu: Temzikat) Yırtma, paralama, perakende etmek.

teşa'ub

• Perâkende ve kol kol olup bölükler ve şubeler sahibi olma.
• Bozuk bir şeyin düzelmesi.
• Iraklaşmak.

teşbit

• Dağıtmak, perâkende etmek.

teşe'ub

• Budaklanmak.
• Perâkende olmak, dağılmak, saçılmak.

virat

• Zekât vermek korkusundan hile edip bir yere toplanmış koyunlarını ayırıp dağıtmak veya perâkende koyunlarını bir yere toplamak.