afitabcemal / âfitâbcemâl / آفتاب جمال

• Güzel yüzlü, parlak yüzlü, yüzü güneş gibi parlayan, sevgili, maşuk. (Farsça - Arapça)

alev-hiz

• Parlayan, alevlenen. (Farsça)

berk-i lami / berk-i lâmi

• Parlayan şimşek.

billur

• Şeffaf, parlak taş, elmas gibi kıymetli. Cam gibi parlayan.

cevher-i ziyalı

• Parlayan, ışıldayan cevher.

dırahşan

• Parlayan.

dirahşan / dirahşân / درخشان

• Parlak, parlayan. (Farsça)

ecuc

• Işık veren, parlayan. Parlak nesne.
• Suyun tuzlu ve acı olması.

elektrik-i mudi

• (Elektrik-i muzi) Parlak ışık veren, parlayan lâmba.

envar-ı müşrika / envâr-ı müşrika

• Parlayan nurlar.

füruzan

• Parlak, parlayıcı, parlayan. (Farsça)

iman-ı kamil / îmân-ı kâmil

• Olgun îmân. Mü'minlerin ibâdet ederek Allahü teâlânın emirlerini yapıp, haramlardan kaçınmak sûretiyle, parlayan, kuvvetli ve olgun îmânı. En üstün derecedeki îmân.

karir

• Mesrur, sevinmiş, memnun. Beşâret ve müjde sebebi ile parlayan göz.

lami' / lâmi' / لامع

• Parlak. Parlayan.

• Parlayan. (Arapça)

lamia / lâmia / لامعه

• Parlak. Parlayan. Parıldayan.

• Parlayan. (Arapça)

lasif / lasîf

• Parlayan, parıldayan. Parlayıcı.

lem'a-paş

• Parıldayan, parlayan. (Farsça)

lem'a-riz

• Parlayan, parıldayan. (Farsça)

mah-i taban / mah-i tâbân

• (Meh-i tâbân) Parlayan ay. Parlak ay.

meh-i taban / meh-i tâbân

• Parlayan ay.

münceli / müncelî

• Parlayan, meydana çıkıp görünen.

• Parlayan.

• Ortaya çıkan, zâhir olan, parlayan.

müşa'şa

• (Şa'şaa. dan) Parlayan, parıldayan.
• Dedbedeli, gürültülü, patırtılı.
• Karışmış, karışık.

müşaşa / müşâşâ

• Parlayan, debdebeli.

müşrik

• (Şark. dan) Parlak, parlayan.

mütelali

• (Mütelal) Parlayan, parıldayan, ışıldayan. Şimşek gibi çakan.

mütenevvir

• Nurlanan, parlayan.

nair

• Parlak, parlayan.
• Düşmanlık, adavet.

necm-i dırahşan

• Parlayan yıldız.

nümayan

• Görünen, aşikâr olan, gözükücü olan. Parlayan. (Farsça)

rahşende / رخشنده

• Parlayan. (Farsça)

şarık / şârık / شَارِقْ

• Çıkan, tulu' eden.
• Parlayan.

• Parlayan.

• Doğudan çıkan, doğan, parlayan.

• Doğup parlayan.

şehnaz / şehnâz

• Işıldayan, parlayan.

tab

• "Parıldayan, parlayan, parlatan, aydınlatan" anlamlarına gelir ve birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Âlem-tab : Dünyayı aydınlatan, âlemi ışıklandıran. (Farsça)

taban

• Işıklı. Parlak. (Farsça)
• Parlayan güneş. (Farsça)

tabende

• Işık veren, parlayan. (Farsça)

zahir

• Parlak, parlayan. Hüsün ve safvet üzere olan.