anve

• Kuvvet, cebr, zorakilik, zorlama, zor.

bişkel

• Elem, keder, gam, tasa, kasavet. (Farsça)
• Orak şeklinde ağaç anahtar. (Farsça)
• Kıvırcık saç. (Farsça)

cadis

• Viran, harap, yıkık.
• Çorak, kurak, işlenmemiş, ekilmemiş toprak, gelir getirmeyen boş arazi.

cahsuk

• Orak. (Farsça)

cebri / cebrî / جبری

• Zoraki, zorla. (Arapça)

cerda

• Mahrum, çıplak.
• Tüysüz, dazlak.
• Çorak, verimsiz toprak, arazi.
• Karıştırılmamış.

cerid

• Çorak ve verimsiz yer.

cüdcüd

• (Çoğulu: Cedâcid) Orak kuşu derler bir büyük böcek ki yaz aylarında öter.

cürde

• Çorak bölge.
• Çıplak vücut.
• Atlı asker.

cürüz

• Verimsiz çorak yer.

das / dâs / داس

• Orak. (Farsça)
• Tuzak. (Farsça)
• Sedef otu. (Farsça)

• Orak. (Farsça)

das-ı zerrin / dâs-ı zerrin

• Altın orak.
• Mc: Yeni ay.

dase

• Orak. (Farsça)

direv-ger

• Ekin biçen, orakçı. (Farsça)

duh

• Çorak, otsuz ve çıplak arazi. (Farsça)
• Tüysüz, çıplak yüz ve baş. Köse ve dazlak. (Farsça)
• Yapraksız ve meyvasız ağaç. (Farsça)
• Hasırotu. (Farsça)

ecred

• Tüysüz adam, köse. Genç.
• Çorak, otsuz yer. Bir şey yetişmeyen arazi.
• Tüyü yumuşak ve kısa olan at.

hassad / hassâd / حصاد

• Orakçı, ekin biçen.

• Orakçı. (Arapça)

ifade-i cebriyye

• Zoraki ifade.
• Mat: Cebir işaretleri ile maksadını anlatma.

irta'

• Zoraki ve istemeyerek gülme.

isti'dad-şure

• Verimsiz istidad. Çorak yerin kabiliyeti. (Farsça)

isticbar

• (Cebr. den) Zorlama, cebretme. Baskı yapma. Zoraki yaptırma.

istidad-ı şure / istidad-ı şûre

• Verimsiz, çorak istidad.

istidat-ı şure / istidat-ı şûre

• Çorak, verimsiz yetenek.

kerhen

• İstemeyerek, zoraki.

• İstemiyerek, tiksinerek, zoraki.

kır'av

• Çorak tarla.

• Çorak tarla.

kıraç

• Çorak, verimsiz.

kırav

• Çorak tarla.

maksur

• Zoraki, cebren. Elinde ve ihtiyarında olmadan.

menacil

• (Tekili: Mincel) Ekin orakları.

mihaşş

• Ot biçtikleri âlet. Orak ve tırpan.
• Ot koydukları kap.

mihleb

• (Çoğulu: Mehâlib) Yırtıcı kuşların tırnağı, pençesi.
• Orak, bıçak.

mincel

• (Çoğulu: Menâcil) Orak. Ekin orağı.

mısram

• (Çoğulu: Mesârim) Orak.

mişvel

• Orak.

mişzeb

• Dişli orak.
• Bağcıların asma çubuğu kesecek âletleri.

muhla

• Ot biçecek âlet, orak.
• Nalbantların tırnak yonacak âleti.

na-hah

• İstemeyerek, râzı olmayarak. Zoraki. (Farsça)

rağmen

• Aksine olarak, inadına, zıddına olarak, zoraki.

rağmen li-enfihi

• (ve alâ rağmihi) Zoraki ve mahsus tahkir ve tezlil için olan hareket.

sarrar

• Orak kuşu denilen ve yaz sıcaklarında öten bir hayvan.

sefa'

• Buğday başının kılçığı.
• Orak.
• Kuyu içinden çıkan toprak.

serab

• Şaşkın hâle gelme. Çorak yerlerde, çölde sıcak ve ışığın te'siriyle ileride, yakında yahut ufukta su veya yeşillik var gibi görünme hâdisesi.

sibah

• Tuzlu ve çorak yerler.

sifal

• (Sifâle) Topraktan yapılmış (çanak, çömlek, testi gibi) şey. (Farsça)
• Orak. (Farsça)
• Fıstık, ceviz, bâdem kabuğu. (Farsça)

suhre

• Maskara, gülünç, eğlenceli.
• Zoraki iş gören, ücretsiz zoraki çalışan kimse ve hayvan.

• Zoraki iş, angarya.

şure / şûre / شوره

• Çorak, tuzlu, verimsiz toprak. (Farsça)

• Çorak.

• Çorak. (Farsça)

şurezar / şûrezâr / شوره زار

• Çorak yerler, verimsiz araziler.

• Çorak, verimsiz yer.

• Çorak arazi. (Farsça)

şuristan / şûristan / şûristân / شورستان

• Çorak yerler.

• Çorak ve tuzlu yer.

• Çorak yerler.

• Çorak arazi. (Farsça)

tahakkümi / tahakkümî

• Zoraki ve delilsiz olma.

tarik-i müteassife

• Doğru yoldan sapanların yolu; çorak dengesiz ve zalimane yol.

tekellüf

• Kendi isteğiyle külfete girmek, bir zorluğa katlanmak.
• Gösterişe kapılmak. Özenmek.
• Yapmacık hâl ve hareket. Zoraki hareket.

• Kendi isteği ile bir zorluğa katlanmak.
• Gösterişe kapılmak. Özenmek. Yapmacık hâl ve hareket. Zoraki hareket.

tekellüfat / tekellüfât

• Zoraki davranışlar.

tekellüfkarane / tekellüfkârâne

• Gösteriş hevesiyle bir sorumluluğun altına girme, zoraki davranarak.

tekellüflü

• Zahmetli, zoraki.

zemin-i şure / zemin-i şûre

• Çorak yer.

• Çorak ve verimsiz toprak.