acaibat

• Normale zıt şeyler. Acâib şeyler.

acibe-i hilkat

• Her zaman yaratılan şekilden farklı olarak yaratılmış olan. (Meselâ: Normalinden çok fazla büyük cüsseli veya üç ayaklı olmak gibi)

adi / âdi

• Normal, sıradan.

akl-ı selim

• (Hiss-i selim) İyiyi kötüyü farkedip, insana hak ve hakikatı, iman ve İslâmiyeti tâkib ettiren akıl ve düşünüş. Normal ve müsbet düşünce.

anormal

• Normal olmayan. İfrat veya tefrit hali.

bastızaman

• Zamanın genişlemesi, az zamanda normalden fazla yaşama.

bihasebi'l-adet / bihasebi'l-âdet

• Alışıldık şartlara göre, normal şartlara göre.

bihasebil'ade / bihasebil'âde

• Âdet olduğu üzere, normalde, olağan şekilde.

def-i tabii / def-i tabiî

• Bünyede ve içte olan şeyi, fıtrî ve normal şekilde dışarı atmak.

evsaf-ı adiye / evsâf-ı âdiye

• Normal, sıradan vasıflar, nitelikler.

eyyam-ı malume-i arziye / eyyam-ı malûme-i arziye

• Dünya günleri; normal günler.

gariziye / garîziye

• Tıb: Yaratılışa âit. Yaşamaya âit. Doğuştan. Normal.

hadd-i tabii / hadd-i tabiî / حد طبيعى

• Normal hal.

hararet-i garize / hararet-i garîze

• Normal vücut ateşi, ısısı.

hararet-i gariziye / hararet-i garîziye

• Vücudun normal harareti.

hareket-i adiye / hareket-i âdiye

• Sıradan, normal hareket.

harika / hârika

• Normalin üstünde olup hayret uyandıran şey.

kaziye-i tabiiye

• Normal hüküm, doğal hüküm.

meşmeşiye

• Normal göze görünmeyen misalî bir âlem.

miskal

• Yirmidört kıratlık (4,5 gr. kadar) bir ağırlık ölçüsü. (Bir kırat, beş normal arpa ağırlığında olup, bir dirhemin 1/14 üdür.)

mizac-ı akl

• Akıl yapısı, normal akıl.

mücaveze

• Haddinden ileri geçmek. Normali aşmak. Bir şeyin, hadd-i itidâli geçmesi.
• Birini suç ve günahı ile muâheze eylemeyip görmemezlik ile afv ve müsamaha eylemek.

mümteniat-ı adiye / mümteniât-ı âdiye

• Normalde imkânsız olan şeyler.

münasebet-i adiye / münasebet-i âdiye

• Normal, sıradan ilişki.

nümüvv-ü tabii / nümüvv-ü tabiî

• Tabiî ve normal bir süreçte meydana gelen gelişme.

• Normal şartlar altında büyüyüp gelişme.

ömr-ü tabii / ömr-ü tabiî

• Ortalama, normal yaşama müddeti.

rızkıfıtri / rızkıfıtrî

• Yaşamak için gereken normal rızık.

rızkımecazi / rızkımecazî

• Alışkanlık sebebiyle ihtiyaç hâline gelen anormal rızık.

sebeb-i adi / sebeb-i âdi

• Sıradan, normal.

şecaat / şecâat

• Yiğitlik, öfke duygusunun normal derecesi.

sedn

• Vücut organlarının anormal biçimde gelişmesi.

şerait-i adiye-i itibariye / şerait-i âdiye-i itibariye

• Var sayılan, normal, sıradan kurallar.

tabii / tabiî

• Tabiat icabı olan. Tabiatla alâkalı. Normal. Kendiliğinden.

tefrit / tefrît / تَفْر۪يطْ

• Normalin altı.

• Ortanın altında kalmak, normalden aşağı olmak.

• Tersine aşırılık, normalden daha geri seviyede olma.

• Ortalamanın yani vasatın çok altında kalmak, geride kalmak. Normalden aşağı olmak. (İfratın zıddı)

• Normalin altında kalma.

vasat

• Orta hâlli, normal.

vukuat

• (Tekili: Vak'a) Vak'alar, hâdiseler.
• Kavga. Yaralama gibi polisi alâkalandıran hâdise.
• Normal dışında olan hâdiseler.