ab

• Kusur, ayıp, noksanlık.

adil / âdil

• (Âdile) Adâlet eden. Allah'ın emirlerini noksansız tatbik eden. Doğru. Doğruluk gösteren. Adâlet sahibi.

aric / âric

• (Uruc. dan) Yukarı çıkıp yükselen. Çıkıp inen. Uruc eden.
• Topal, aksak, noksan.

arıza / ârıza

• Sonradan olan, noksanlık.
• İsabet eden belâ ve keder.
• Bozulma.
• Gelip geçici.
• Hariçten gelen te'sirle olan.
• Bir şeyin olmasına veya görülmesine mâni olan birşey.

ata-yı sübhan / atâ-yı sübhan

• Her türlü eksiklik ve noksanlıktan sonsuz derece uzak olan Allah'ın lütfu, ihsanı.

avarız / avârız

• Arızalar. Sonradan olan noksanlıklar.
• Girinti çıkıntı, noksanlık.
• Mânialar. Engeller.
• Fevkalâde hallerde ve bilhassa harp sebebi ile geçici olarak alınan vergi.

• Arızalar, aksaklıklar, noksanlıklar.

avarız-ı naks / avârız-ı naks

• Noksanlık arızaları.

ayb-cu / ayb-cû

• İnsanın ayıplarını araştıran, herkesin ayıbını, noksanını meydana çıkarmak isteyen. (Farsça)

ayb-nak / ayb-nâk

• Noksan, kusurlu. (Farsça)

bahane

• Vesile. Sebeb. (Farsça)
• Yalandan özür. (Farsça)
• Kusur. Noksan. (Farsça)
• Garaz. (Farsça)

bahs

• Noksanlık. Azlık. Nâkıs. Az.
• Akarsu ile sulanmayıp yağmur suyu ile mahsül alınabilen tarla.
• Zulüm. İşkence.
• Uzaklık.
• Gümrük almak.
• Göz çıkarmak.

beliğ / belîğ

• Edb: Belâgatli kimse. Meramını tamamen, noksansız ve güzel sözlerle anlatmağa muktedir olan.
• Kâfi derecede olan. Yeter olan.

• Belagâtçi; belâğat ilminin inceliklerini bilen, maksadını noksansız ve güzel sözlerle anlatabilen kimse.

beligane / beligâne

• Beliğ bir şekilde, noksansız ve güzel bir şekilde.

berd

• Soğuk. Soğukluk. Soğutmak. Noksan hararet.
• Ölmek.
• Soğuk su ile gusletmek.
• Uyumak.
• Sabit olmak.
• Zayıf olmak.
• Bir şeyi eğelemek.
• Sürme çekmek.
• Söğmek.
• Tutya, çinko.

beri / berî

• (Berâet. den) Kurtulmuş. Temiz. Kayıt ve hüküm altında olmayan. Zimmeti bulunmayan adam. Hiçbir karışıklık, kusur ve noksanı olmayan. Hastalıktan sâlim olan.

betare

• Eksiklik, noksanlık.

büş

• At yelesi. (Farsça)
• Kahkül. (Farsça)
• Noksan, eksik. (Farsça)

cadib

• Kusur görücü. Başkalarının noksan taraflarını gören.

cebr-i noksan / cebr-i noksân

• Noksanı tamamlama, eksiği ikmâl etme.

cilve-i kudret-i kudsiye

• Allah'ın sonsuz ve noksansız kudretinin tecellisi, yansıması.

da'z

• Noksanlaştırmak.

denie

• Eksik, noksan, nakise.

desatir-i hikmet-i sübhaniye / desâtir-i hikmet-i sübhâniye

• Her türlü kusur ve noksandan yüce olan Allah'ın hikmet düsturları, prensipleri.

diza

• Noksanlaştırmak.
• Eziyet vermek.
• Ezâ etmek.
• Hor ve hakir etmek.

efn

• Noksan etmek. İçmek.
• Sağmak.
• Davarın sütü az olmak.

ehme

• Eksik, nâkıs noksan. (Farsça)
• Bulunuş. (Farsça)

ekmeliyyet

• Pek mükemmel ve kusursuz olanın hâli. Kusursuzluk, mükemmellik, noksansızlık, eksiksizlik.

ekşem

• Doğuştan kusurlu olan. Burnu, kulağı kesik veya noksan doğan (adam).
• Pars denilen vahşi hayvan.

elet

• Noksanlaştırmak. Eksiltmek.
• Hapsetmek.
• Yemin vermek.

elt

• Noksanlaştırmak. Hapsetmek.
• Yemin vermek.

enkas

• En noksan, çok noksan, pek eksik.

eriş

• Sakatlanan bir uzuv için yaralayandan alınan şer'i diyet.
• Satıldıktan sonra kusuru ve noksanları belli olan malın, kıymetinden bunun için indirilen miktar.

esma-i mukaddese / esmâ-i mukaddese

• Mukaddes isimler; her türlü kusur ve noksandan uzak, yüce isimler.

etemm

• Tam, en mükemmel, hiç noksansız.

• En tam, noksansız.

evamir-i sübhaniye / evâmir-i sübhâniye

• Her türlü kusur ve noksandan yüce olan Cenab-ı Allah'ın emirleri.

evsaf-ı kemaliye / evsaf-ı kemâliye

• Mükemmel, noksansız sıfatlar.

ey sübhanımız

• Ey bütün mükemmel sıfatların sahibi ve bütün eksikliklerden, bütün noksan sıfatlardan uzak, acz ve şerikten münezzeh olan Rabbimiz!.

fatır-ı akdes / fâtır-ı akdes

• Varlıkları hiç yoktan benzersiz olarak yaratan ve bütün noksanlıklardan yüce olan Allah.

fe-sübhanallah

• Allah (C.C.) ne güzel yaratmış; Allah Sübhândır, bütün noksanlıklardan münezzehtir; Her şey kendine tesbih eder (anlamında olup hayret ve taaccübü ifâde için söylenir.)

fesübhanallah

• Allah bütün noksanlıklardan uzaktır.

fıtrat-ı selime

• Selim fıtrat. Kusursuz sağlam huy.
• Ahlâk, din. Haram ve çirkin işlerden uzak ahlâk.
• Noksansız yaradılış.

gabn

• Aldatmak. Hud'a.
• Noksan etmek, noksanlaştırmak.

garz

• Doldurmak.
• Noksan etmek, noksanlaştırmak.

gayr-ı kamil / gayr-ı kâmil

• Noksan, mükemmel olmayan.

gayz

• Bir şeyin pahası eksilmek. Hilkati noksan olma. Kıymetten düşük şey.
• Suyun eksilip azalması, yere çekilmesi.

gazgaza

• Zillet, aşağılık.
• Eksik, noksan.

gudat

• Ayıp, zillet, noksanlık.
• Ter u taze olmak.

haber-i vahid / haber-i vâhid

• Bir kişinin ettiği rivâyet, verdiği haber, hep bir kimse tarafınan fakat Peygamber efendimize kadar, rivâyet edenlerden (nakledenlerden) hiçbiri noksan olmayan hadîs-i şerîfler. Buna, haber-i âhad da denir.

habl

• Bir şeyin bozulması. Noksan olmak.
• Delirmek.

hacb

• İslâm mîrâs hukûkunda bir vârisi (hisse sâhibini) diğer bir vârisin bulunmasından dolayı kısmen veya tamâmen mîrastan menetmek. Bir vârisi mîrâstan kısmen (payının azalması şekliyle) mahrûm etmeğe hacb-i noksan, mîrastan hiç alamamak şeklinde mahrûm etmeğe hacb-i hirman denir.

hadis-i ahad / hadîs-i âhâd

• Hep bir kimse tarafından rivâyet edilen, bildirilen, müsned-i muttasıl (Resûlullah efendimize varıncaya kadar, rivâyet edenlerden yâni nakledenlerden hiçbiri noksan olmayan) hadîs-i şerîfler.

hadis-i müsned-i muttasıl / hadîs-i müsned-i muttasıl

• Peygamber efendimize kadar râvîlerden (nakledenlerden) hiçbiri noksan olmayan hadîs-i şerîfler.

hadis-i sahih / hadîs-i sahîh

• Âdil ve hadîs ilmini bilen kimselerden işitilen, müsned-i muttasıl (Resûl-i ekreme kadar, rivâyet edenlerin hepsi tam olup noksan bulunmayan), mütevâtir (bir çok sahâbînin rivâyet ettiği) ve meşhûr (önceleri bir kişi bildirmişken, sonraları şöhret bu lan) hadîsler.

hak teala ve tekaddes hazretleri / hak teâlâ ve tekaddes hazretleri

• Varlığı gerçek olan, her şeyi hakkıyla yaratan ve her hakkın sahibi olan ve her türlü kusur ve noksanlıktan sonsuz derece uzak olan yüce Allah.

halel verme

• Eksiltme, noksanlaştırma, zarar verme.

harf-gir

• Her işte ayıp ve noksan arayan. (Farsça)

hary

• Noksan etmek, noksanlaştırmak, eksiltmek.

hasr

• Noksan olmak.
• Sermayesini zayi edip ziyân etmek.

havr

• Rücu etmek, dönmek.
• Eksiltmek, noksan etmek.

hayat-ı akdes

• Cenâb-ı Hakkın Zâtına mahsus, her türlü noksanlıktan mukaddes hayatı.

hedaya-yı sübhani / hedâyâ-yı sübhânî

• Her türlü kusur ve noksandan uzak olan Allah'ın hediyeleri.

hıdac

• Eksik, noksan.

hidac

• Yapılan ibadette kusur, noksan, eksiklik.

hikmet-i tamme-i sübhaniye / hikmet-i tamme-i sübhâniye

• Her türlü kusur ve noksandan münezzeh olan Allah'ın tam ve mükemmel hikmeti.

himemat-ı sübhani / himemat-ı sübhânî

• Her türlü kusur ve noksanlıktan uzak olan Allah'ın himmetleri, mânevî yardımları.

hıss

• Noksan, eksik.

hitabat-ı sübhaniye / hitâbât-ı sübhâniye

• Her türlü kusur ve noksanlıktan uzak olan Allah'ın kendine has hitap ve konuşmaları.

hücnet

• Kusur, noksan, ayıp.
• Bayağılık, karışıklık, soysuzluk.
• Sözdeki ayıp.

hur

• Noksan, eksik.

hurdegir

• Sözün içinde tenkid edilecek noksan arayan. (Farsça)

hüsn-ü mücerred

• Kusur ve noksanlıktan arınmış güzellik.

husr

• Zarar.
• Ele avuca girmemek.
• Dalâlete gitmek.
• Noksan.
• Sapıtmak.

ichaf

• Zulüm etme, gaddarlık.
• Gidermek.
• Noksan etmek, eksiltmek.

iftihar-ı mukaddes

• Mukaddes iftihar; her türlü kusur ve noksandan yüce bir iftihar ve övünç.

ihcaf

• Noksanlık, eksiklik, kusurluluk.

ihra'

• Eksiltme, azaltma, noksanlaştırma.

ıhsar

• Noksanlaştırmak, eksiltmek.

ıhtiram

• Eksilmek, noksanlaşmak.
• Kesilmek.

iktisad

• Tutum, biriktirme. Her hususta itidal üzere bulunmak. Lüzumundan fazla veya noksan sarfiyattan kaçınmak.
• Edb: Beyit veya kasideyi birbirine vasl ile uzatmak.

ism-i tafdil

• Renge, şekil ve vasfa dâir (ef'al) vezninde olan mutlak ve uzuv noksanlığına delâlet etmemek üzere mukâyeseli üstünlük ifâde eden sıfatlardır. Daha büyük, en büyük, daha küçük, en küçük, en güzel, daha güzel gibi mânâlara gelir. (Kebir kelimesinin ism-i tafdili: Ekber; sağir kelimesinin ism-i tafdil

ızazat

• Noksanlık.

kaddese

• Takdis etti, takdis eder, takdis etsin, mutlu olsun (gibi mânada en mübarek bir şeyin kudsiliğini, kusur ve noksanlıktan uzaklığını, müberra olduğunu bildirir fiil.)

kamil / kâmil

• Tam ve noksansız.

kamilen / kâmilen

• Noksansız, eksiksiz olarak. Tam olarak. Kâmil olarak. Bütünü ile. Tamamen.

kàsır

• Eksik, noksan.

kasır-ul akl

• Düşüncesi noksan, kısa akıllı.

kasır-ül fehm

• Anlayışı noksan, kısa anlayışlı. Anlayışsız.

kasr

• Kısa olmak. Kısa kesmek.
• Birisini bir hususa, bir işe tahsis etmek.
• Bir işte tembellik etmek.
• Akşamlamak.
• Hapseylemek.
• Yekpâre taş.
• Beyazlatmak.
• Gevşetmek.
• Noksanlaştırmak.

kast

• Noksan, eksik, kusur. (Farsça)

kaste / kâste

• Eksik, noksan, eksilmiş, azalmış. (Farsça)

kelime-i sübhani / kelime-i sübhânî

• Allah'ın her türlü noksanlıktan uzak olduğunu dile getiren kelime.

kelime-i tenzih / kelime-i tenzîh

• Allahü teâlânın her türlü noksan sıfatlardan temiz ve uzak olduğunu ifâde eden "Sübhânellah" sözü.

kem

• Az, noksan, eksik. (Farsça)
• Kötü. Fenâ. Ayarı bozuk. (Farsça)
• Fakir, hakir. (Farsça)

kemal sıfatları / kemâl sıfatları

• Allahü teâlânın zâtında ve işlerinde hiçbir kusûr, karışıklık, değişiklik ve noksanlık olmadığını gösteren hayât (diri olmak), ilim (bilmek), sem' (işitmek), basar (görmek), kudret (gücü yetmek), irâde (istemek), kelâm (söylemek) ve tekvîn (yaratmak) sıfatları. Bunlara Subûtî, Hakîkî ve Kâmil sıfatl

kemal-i ilahi / kemâl-i ilâhî

• Allah'ın bütün noksanlıklardan yüce ve en mükemmel sıfatlara sahip olması.

kemalat-ı kudsiye / kemâlât-ı kudsiye

• Noksanlıklardan uzak mükemmellikler.

kemalsiz / kemâlsiz

• Kusurlu, noksan.

kemine

• Hakir. Aşağı. Dûn. Âciz. Noksan. Eksik.

kemter

• Aciz. Fakir. İtibarsız. (Farsça)
• Başka şeylere göre daha az olan. Pek aşağı. (Farsça)
• Noksan, eksik. (Farsça)

kemterin / kemterîn

• Pek âciz ve güçsüz. Çok hakir. (Farsça)
• En küçük, en âşağı. Pek çok noksan veya eksik. (Farsça)

kerem-i sübhaniye

• Bütün noksanlıklardan uzak olan Allah'ın cömertliği, ikramı.

kuddus / kuddûs / قُدُّوسْ

• Kusur ve noksanlıklardan müberrâ olan, en mukaddes. Hiç eksiği olmayan, pâk, temiz. Cenab-ı Hakk'ın sıfatlarındandır.
• Mübarekliğin hadsiz derecesini ifâde eder. "En mukaddes" gibi.

• Kusur ve noksanlıklardan uzak, pak ve temiz olan Allah.

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Azamet ve celâline, büyüklüğüne lâyık olmayan, noksanlık ve eksiklik getiren şeylerden, his organlarının anladığı, hayâl gücünün hayâl ettiği, hâtıra gelen ve düşünülebilen her türlü vasıftan ve özellikten münezzeh, pâk ve temiz olan.

• Her türlü ayıp ve noksanlardan uzak olan (Allah).

kudret-i kamile-i ilahiye / kudret-i kâmile-i ilâhiye

• Allah'ın tam ve noksansız kudreti, kuvveti.

kudret-i kudsiye

• Her türlü kusur ve noksandan uzak olan Allah'ın güç ve iktidarı.

kudret-i tamme / kudret-i tâmme

• Allah'ın eksiksiz tam kudreti, noksansız iktidarı.

kuds

• Mübareklik. Kudsilik. Nezafet. Pâk olmak. Noksanlardan uzak olmak.

kudsi / kudsî

• Her türlü kusur ve noksandan uzak.

kur'an-ı sübhani / kur'ân-ı sübhânî

• Her türlü kusur ve noksandan uzak olan Allah'ın Kur'ân'ı, kâinat kitabı.

kusur

• Noksanlık. Eksiklik. Noksan ve âcizlik. İhmal. Tedbirsizlik.
• Cem' olmalar.
• Pahalanmak.
• Eksilmek.
• Şiddetli olan şeyin yavaşlayıp sâkin olması.
• Bereketlenmek.
• İmtina', âciz olmak.
• Bir hesabın üstü. Artan kısım.
• (Tekili: Kasr) Kası

lezzet-i mukaddese

• Her türlü noksanlıktan uzak lezzet.

ma'yubat

• (Tekili: Ma'yube) Ayıplanacak şeyler. Eksiklikler, noksanlıklar, kusurlar.

maani-i mukaddese / maânî-i mukaddese

• Her türlü kusur ve noksandan yüce, mukaddes mânâlar.

mabud-u mukaddes / mâbud-u mukaddes

• Her türlü kusur ve noksandan yüce ve ibadet edilmeye lâyık olan Allah.

mahk

• Gidermek.
• İptal etmek, saymamak.
• Eksik, noksan.

mahv

• Harab olma. Yıkılma. Ortadan kalkma. Çökme. Bozulma.
• Tas: Beşeri noksanlıklardan kurtuluş hâli.

• Yok etme, ortadan kaldırma.
• Beşerî noksanlardan kurtulma hali.

maib / maîb

• (Çoğulu: Maâyib) Kusur, eksiklik, noksanlık. Leke.
• Ayıplanmış.

manzure

• Belâ, musibet, felâket, âfet.
• Noksan ve kusuru olan, ayıplanacak kadın.

mehar

• Noksan, eksik.
• Merci.

mekk

• Emmek.
• Helâk etmek.
• Noksan etmek, eksiltmek.

meks

• (Çoğulu: Mükus) Bir şeyin pahası noksan olma.
• Öşür. Vergi. Vergi almak.

memnuniyet-i mukaddese

• Mukaddes memnuniyet; her türlü kusur ve noksandan uzak bir memnuniyet.

menkase

• Eksiklik, noksanlık.

menkus

• (Naks. dan) Noksanlaştırılmış. Eksik olan.

meşiet-i sübhaniye / meşiet-i sübhâniye

• Her türlü kusur ve noksandan uzak olan Cenâb-ı Hakkın zâtına has muradı ve dilemesi.

meslebe

• (Çoğulu: Mesâlib) Eksik, kusur, noksanlık, ayıp.

metin / metîn

• Allahü teâlânın Esmâ-i hüsnâsından (güzel isimlerinden). Kudretli, kâmil (kusursuz, noksansız) olan, hiçbir sûrette za'fiyet, âcizlik, güçsüzlük meydana gelmeyen.
• Hadîs-i şerîfi rivâyet eden (nakleden) râvîlerin (zâtların) sıra ile isimleri demek olan sened kısmından sonra gelen hadî

mu'terif

• İtiraf eden. Kendi noksan ve kabahatlerini kabul edip anlatan ve söyleyen.

muallel

• Sakat, eksik, noksan.
• Hasta, illetli.

mübalaga

• (Mübalağa) Bir şeyi çok büyük veya çok küçük göstermek. Bir şeyi olduğundan fazla veya eksik göstermek.
• Haddini aşmak.
• Edb: Bir şeyi ifade ederken ya olduğundan fazla veya olduğundan çok noksan göstermek." Habbeyi kubbe, kubbeyi habbe yapmak."

mübelliğ-i beliğ

• Noksansız ve belâgatli bir şekilde tebliğ eden.

müberra

• Beri. Müstesnâ. Fenalıktan uzak kalmış. Münezzeh. Temiz. Noksansız.

mücehhez

• Noksanları tamamlanarak hazırlanmış, lüzumu olan silâh ve sair şeylerle donanmış. Cihazlanmış.

müellefe

• Ülfet ve imtizac ettirilmiş. Alıştırılmış.
• Nâkıs. Noksan.
• Adedi bine çıkarılmış.

muhabbet-i kudsiye

• Kusur ve noksandan uzak olan sevgi.

muhabbet-i mukaddese

• Mukaddes muhabbet; her türlü kusur ve noksandan yüce bir sevgi.

mühacene

• Kabahat, noksanlık, nâkıslık.
• Asılsızlık.
• Ayıplı söz söylemek.
• İlmi zâyi olmak.

muhdec

• İçine esvap koydukları küçük ev, kiler.
• Azâsı noksan olan.

mukaddes

• (Kuds. den) Takdis edilmiş olan. Temiz ve pâk. Noksan ve kusurdan müberra ve uzak olan. Her çeşit noksan, ayıp ve kusurlardan münezzeh ve uzak olan. Kudsi.

mükemmel

• Tamam. Olgun. Noksansız. Eksiksiz. Kemal bulmuş. Kemale erdirilmiş. Çok iyi.

münakasa

• (Çoğulu: Münakasât) (Noksan. dan) İhale ve alışveriş gibi şeylerde eksiltme.

münakkas

• (Noksan. dan) Eksiltilmiş, azaltılmış, tenkis edilmiş.

münezzeh

• Tenzih edilmiş, temiz, arı, noksanlıklardan uzak.

• Kusur, eksiklik ve muhtâçlıktan uzak. Allahü teâlânın noksan sıfatlardan uzak olduğunu bildirmek için kullanılan bir tâbir.

• (Nezahet. den) Tenzih edilmiş, teberri edilmiş.
• Pâk, kusur ve noksanlıklardan uzak. Hiç bir şeye muhtaç olmayan. Kötülükten, kusurdan ve noksanlık gibi şeylerden tenzih edilen.

münezzehiyet

• Temizlik, kusursuzluk, noksansızlık.

münezzehiyet-i kudret

• Kudret ve güç açısından eksiği, noksanı ve kusuru olmama hâli.

mürzebe

• Musibet, belâ.
• Eksik, noksan.

müsebbih

• Allah'ı tesbih edip anan, Allah'ı noksan sıfatlarından tenzih eden ve zikreden, Sübhanallah diye Allah'ı tesbih eden.

müsebbihan

• Tesbih edenler. Bütün noksan sıfatlardan, her çeşit kusurdan Cenab-ı Hakkın uzak, temiz ve pâk olduğunu ikrar edenler, söyleyenler. (Farsça)

mutaffif

• Alış verişde hilekârlık eden. Fazla alıp noksan mal veren.

mutaffifin / mutaffifîn

• Ticârette hile yapanlar, fazla alıp noksan veren ve eksik tartanlar.

mutahhem

• Hilkati yerli yerine tamam olup noksan olmayan.
• Yuvarlak.

mutazarrı'

• Tazarru eden. Alçak gönüllülük eden.
• Bir şeye gizlice varıp yaklaşan.
• Can ve gönülden tezellül ile yalvaran.
• Noksan ve kusurlarını bilerek kibirden, büyüklenmekten çekinip tevazu eden.

mütenakıs / mütenâkıs

• Noksanlaşan, azalan, miktarı azalmış olan.

• Noksanlaşan.

na-kaste

• Eksiksiz, noksansız. Tamam. (Farsça)

na-tamami / na-tamamî

• Eksiklik, noksanlık. (Farsça)

nakais

• (Tekili: Noksan) Eksiklikler. Noksanlar.

• Noksanlar, eksiklikler.

nakıs / nâkıs

• Noksan, eksik. Tamam olmayan. Gr: Yalnız son harfi harf-i illet olan kelime gibi.
• Mat: Eksi. Negatif.

• Eksik, noksan.

• Eksik, noksan, kusurlu.

• Noksan, eksik.

nakis

• (Noksan. dan) Eksik. Tamam olmayan.

nakıs / ناقص

• Noksan.

nakisa / nakîsa / نَق۪يصَه

• Kusur, noksan, eksiklik.

• Noksanlık.

nakısat

• (Tekili: Nâkıs) Nâkıslar. Noksanı olanlar. Eksiği bulunanlar.

nakise / nakîse / nâkise

• Kusur, ayıb, eksiklik, kabahat, noksanlık.
• Gıybet.

• Eksiklik, noksanlık.

• Noksanlık, eksiklik.

naks / نَقْصْ

• Eksiklik, noksan, kusur.
• Azaltma, eksiltme.

• Eksiklik, noksanlık.

• Noksanlık, eksiklik.

• Noksanlık.

nebiyy-i akdes

• Kusur ve noksandan yüce, mukaddes nebî, peygamber; Hz. Muhmmed.

nekais

• (Tekili: Nakise) Nakiseler. Noksanlar.

• Noksanlıklar.

nevakıs

• (Tekili: Noksan) Eksiklikler, noksanlar.

• Noksanlar, eksikler.

• Noksanlıklar, eksiklikler.

nevakis / nevâkis

• Noksanlar.

nevakıs-ı kanuniye

• Kanunî noksanlık, yasal eksiklik.

noksani / noksanî

• Eksiklik ve noksanlıkla alâkalı.

noksaniyet / noksâniyet

• Eksiklik, noksanlık.

• Noksanlık, eksiklik.

• Noksanlık, eksiklik.

noksaniyetsiz

• Noksansız, eksiksiz.

nuksan

• Eksilmek, noksanlaşmak.

retk ü fetk

• Noksanları düzelterek idare etme.
• Ayırmak ve bitiştirmek.
• İyi idare etme.

rububiyet-i sübhaniye / rububiyet-i sübhâniye

• Her türlü kusur ve noksandan yüce olan Allah'ın bütün varlık âlemini terbiye edip idaresi ve egemenliği altında tutması.

rüyun

• Galebe etmek, üstün gelmek.RÜZ' : Noksan etmek, eksiltmek, noksanlaştırmak.

sahaif-i nukuş-u sübhaniye / sahâif-i nukuş-u sübhâniye

• Her türlü kusur ve noksandan uzak olan Allah'ın nakışlarını gösterdiği sahifeler.

sahih

• Fık: Rükünleri ve şartları tamam olan herhangi bir ibâdet ve muâmele.
• Hâlis, kusursuz, şüphesiz.
• Edb: Gerek söz bakımından ve gerek mânâca noksanları bulunmayan ifade.
• Gr: Kelimenin kök harfleri (Huruf-u asliye) : 1- Hemzeden; 2- İki aynı harf yanyana geldiği zaman, y

sahih hadis / sahîh hadîs

• Âdil yâni yalancılıktan uzak, büyük günah işlemeyen ve hadîs ilmini bilen kimselerden işitilen, Resûlullah efendimize kadar, rivâyet edenlerden hiçbiri noksan olmayan ve mütevâtir yâni birçok Sahâbînin Resûl-i ekremden ve başka birçok kimselerin onla rdan naklettikleri hadîsler ve meşhûr, yâni ilk z

şaibe

• Leke, kir, pislik, süprüntü.
• Eksiklik, noksanlık, hata.

• Leke, kir.
• Süprüntü. Pislik.
• Kusur. Noksan. Hata. Eksiklik.

sakamet

• Bozukluk, ziyan, noksan, zarar, eksiklik.
• Keyifsizlik.
• Dert.

şakn

• Eksilmek, noksanlaşmak.

salim / sâlim

• Sağlam.
• Sıhhatli. Sağ. Noksansız, eksiksiz.
• Her türlü tehlikeden uzak olan. Emin ve korkusuz olan.
• Gr: Kelimelerdeki harfler bozulmadan cemi' eki katılarak yapılan çoğul hali. Sâlimûn, sâlihât, sâdıkûn, sâdıkât gibi yapılan cemiler.
• İçinde harf-i illet bulunma

• Sağlam, noksansız.

sani-i mukaddes / sâni-i mukaddes

• Her türlü kusur ve noksandan yüce olan ve herşeyi san'atla yaratan Allah.

şayib

• (Çoğulu: Şevâyib) Ayıp. Noksan.
• Pis, murdar.
• Saçı ve sakalı beyazlamış olan kimse.

selam / selâm

• Esmâ-i hüsnâdan (Allahü teâlânın güzel isimlerinden). Zâtı ayıplardan (kusurlardan), sıfatları noksanlıklardan ve işleri kötülüklerden uzak, temiz olan.
• İki müslüman karşılaşınca veya ayrılırken birinin diğerine; "Es-selâmü aleyküm" veya "Selâmün aleyküm" yâni dünyâda ve âhirette sel

selb

• Ayıp.
• "Noksan etmek ve çekmek" mânalarına da mastardır.

şevaib

• (Tekili: Şâibe) Kusurlar, lekeler, noksanlar, ayıplar.
• Şüpheler
• Eserler, izler, nişânlar.

şevayib

• (Tekili: Şayibe) Şâyibeler, noksanlıklar, ayıplar.

şeyn

• Kusur, ayıp, noksan, kabahat. Yaramaz şey.

• Kusurlu, noksan, kötü.

sıfat-ı sübhaniye / sıfât-ı sübhâniye

• Her türlü kusur ve noksandan uzak olan Allah'ın sıfatları.

şiff

• Ziyade, çok, fazla.
• Eksik, noksan. (Ezdattandır)

sırr-ı tesbihat

• Cenâb-ı Hakkın bütün noksan sıfatlardan uzak ve bütün kemâl sıfatlara sahip olduğunu ifade eden sözlerin sırrı.

subbuhun kuddusün / subbûhun kuddûsün

• "Allah (C.C.) subbûhtur, kuddûstür. Zâtına ve sıfatına fena, noksan ve kusur yanaşamaz. Her zaman ve her dilde, her mahluk onu tesbih ve takdis eder." gibi mânâları ifade eder.

sübhanellah / sübhânellah

• Allahü teâlâyı noksanlık ve kusur olan şeylerden tenzîh ederim, uzak tutarım mânâsına, mübârek, kıymetli bir söz.

şuunat-ı mukaddese / şuûnât-ı mukaddese

• Allah'ın tertemiz ve noksansız olan işleri, mukaddes özellikleri.

şuunat-ı sübhaniye / şuûnât-ı sübhâniye

• Her türlü kusur ve noksandan uzak olan Allah'ın yüce sıfatlarının mahiyetlerinde bulunan ve onları tecelliye sevkeden Zâtına ait kutsal özellikler.

ta'mirat / ta'mirât

• (Tekili: Tamir) Noksanları gidermek. Eksik ve bozukları düzeltmeler ve tamamlamalar. Ta'mirler.

tahavvu'

• Eksilmek, noksanlaşmak.

tahliye

• Serbest bırakılma.
• (تحليه) Tezyin; güzel özelliklerle donatmak, süslemek.
• (تخليه) Tenzih; noksanlardan uzak tutma.

tahşir

• Noksan etmek, eksiltmek.

takdis

• Büyük hürmet göstermek. Mukaddes bilmek.
• Cenab-ı Hakk'ın kusursuz, pâk ve her hususta noksansız olduğunu bildirmek, söylemek ve Allah'a (C.C.) şükretmek.

tamam

• Bitme, bitirme, son, nihayet.
• Tam, eksiksiz, noksansız.
• Ne eksik ne fazla.
• Münasib, uygun.

tamme

• Bütün, noksansız, eksiksiz, tam.

te'lif

• Barıştırmak. Husumeti defetmek. Ülfet ve imtizac ettirmek.
• Çeşitli şeyleri birleştirip karıştırmak.
• Eser yazmak.
• Noksan bir adedi bine çıkarmak.

teala ve tekaddes / teâlâ ve tekaddes

• Allahü teâlânın ism-i şerîfi anıldığında, işitildiğinde veya yazıldığında: "Yüce ve noksan sıfatlardan münezzeh (uzak, temiz)" mânâsına hürmet, saygı ifâdesi.

tebareke ve teala / tebâreke ve teâlâ

• Allahü teâlânın ism-i şerîfi anıldığında ve yazıldığında, söylenen ve yazılan, "Yüce ve noksan sıfatlardan münezzeh (uzak, temiz)" mânâsına ta'zîm ve hürmet ifâdesi.

tebliğ / teblîğ

• Peygamberlerin, Allahü teâlânın emir ve yasaklarını, insanlara eksiksiz ve noksansız olarak bildirmeleri.

tebrie

• Kusur ve noksandan uzak tutma.

tebrie etmek

• Beraat etmek, kusur ve noksanlıktan uzak tutmak.

tecelli-i etemm / tecellî-i etemm

• Noksansız tecelli, eksiksiz yansıma.

tekbir / tekbîr

• Allahü teâlâyı yüceltmek, noksan sıfatlardan, şirkten (ortağı bulunmaktan), yarattıklarına benzemekten tenzîh etmek, uzak tutmak.
• "Allahü teâlâ büyüktür. Kullarının ibâdetlerine muhtâç değildir. İbâdetlerin O'na faydası yoktur" mânâsına "Allahü ekber" sözü.
• Ramazan ve Kurban

tekeyyüf

• Bir keyfiyet kabul etmek. Eksiltmek veya noksan etmek. Keyfiyetlenmek.
• Keyiflenmek.

tenakus / tenâkus

• Noksanlaşmak. Azalmak. Eksilmek.

• Eksilme, azalma, noksanlaşma.

tenezzehe

• Noksan sıfatlardan uzak (meâlinde Allah C.C. için söylenen duâdandır.)

tenezzüh-ü zati / tenezzüh-ü zâtî / تَنَزُّهُ ذَاتِي

• Kendi zatında her türlü kusur ve noksandan uzak ve temiz oluş.

• Zata mahsus tenezzüh. Yani zatının bütün noksan sıfatlardan, kusurlardan temiz ve uzak oluşu.

• (Allah'ın) Zatının her türlü kusur ve noksanlıktan uzak olması.

tenkıs

• Noksanlaştırma.

tenkis / tenkîs / تَنْق۪يصْ

• Noksanlaştırmak. Azaltmak. İndirmek.

• Noksan gösterme, değerini düşürme.

• Noksânlıkla suçlama.

tenzih / tenzîh

• Suç ve noksanlıktan uzak saymak. Cenab-ı Hakk'ı (C.C.) her çeşit kusur, noksan, şerik gibi hallerden uzak bilip söylemek.
• Kabahati yok olduğu anlaşılmak ve onu ifade etmek.

• Suç ve noksanlıktan uzak saymak.
• Kabahatsiz olduğu anlaşılmak ve onu ifade etmek.

• Allahü teâlâyı, şânına lâyık olmayan şeylerden, her türlü eksik ve noksanlıklardan uzak tutmak.

tenzih-i hakiki / tenzih-i hakikî

• Cenâb-ı Hakkı, her çeşit kusur ve noksan sıfatlardan uzak tutmak.

tera'buz

• Noksan etmek.
• Zayıflatmak.

tesbih

• Allah'ı her türlü noksan ve kusurdan yüce tutarak şanına lâyık ifadelerle anma.

tesbihat-ı ilahiye / tesbihât-ı ilâhiye

• Allah'ı noksan sıfatlardan yüce tutan sözler.

teştir

• Bir nesneye ayıp vermek, noksanlık vermek.

tetimme

• Tamam etme, tamamlama.
• Ek, noksanını tamamlamak için eklenen.

• (Tetümme) (Çoğulu: Tetümmat) Tamam etme. Tamamlama.
• Ek. Noksanını tamamlamak için ilâve edilen.

tevakun

• Noksan etmek, eksiltmek.

üss

• Esas, asıl. Kök, temel.
• Askerlikte herhangi bir düşman hücumuna karşı esas dayanak olmak üzere önceden hazırlanmış yer.
• Harb gemilerinin, noksanlıklarını tamamladıkları yer.
• Mat: Bir sayının hangi kuvvete çıkarıldığını gösteren sayı.

utuh

• Aklı noksan olan.

veks

• Noksan etmek, eksiltmek.

zarar-dide

• Zarar görmüş olan. Ziyana, kayıba, noksanlığa uğramış olan. (Farsça)

zat-ı akdes / zât-ı akdes

• Her türlü kusur ve noksandan yüce olan Zât, Allah.

zat-ı akdes-i ilahi / zât-ı akdes-i ilâhî

• Her türlü kusur ve noksandan sonsuz derece uzak olan Zât, Allah.

zat-ı hafiz-i bizeval / zât-ı hafîz-i bîzevâl

• Herşeyi sonsuza kadar noksansız bir şekilde muhafaza eden Allah.

zat-ı mukaddes / zât-ı mukaddes

• Her türlü noksanlık ve çirkinlikten yüce olan Zât, Allah.