ala-tarik-il münavebe / alâ-tarik-il münavebe

• Nöbetleşe, münâvebe yoluyla.

bil-münavebe

• Değişerek, nöbetleşe.

buhran

• Sıkıntı. Darlık. Nöbet. Kriz. Hastalığın ağır zamanı.
• Bir işin tehlikeli ve karışık hâl alması.

dide-ban / dide-bân

• Gözcü, bekçi, nöbetçi.

fursa

• (Çoğulu: Furus) İçmek, şirb.
• Nöbet.

fursat

• Müsait an, elverişli durum, uygun zaman, elden kaçırılmayacak faydalı hâl veya vakit. Nöbet.

gardiyan

• Kolcu, nöbetçi, muhafız. (Fransızca)

humma / hummâ

• Yüsek ateşli hastalık, nöbet.

hümma

• (Çoğulu: Hümmeyât) Hastalıktan dolayı vücudda meydana gelen harâret.
• Nöbetli hastalık.
• Sıtma.

humma / hummâ / حما

• Nöbet, ateş nöbeti. (Arapça)
• Sıtma. (Arapça)

hümmeyat

• (Tekili: Hümmâ) Hastalıktan dolayı vücutta meydana gelen şiddetli hararetler, ateşler.
• Sıtmalar.
• Nöbetli hastalıklar.

hurras

• (Tekili: Hâris) Muhafızlar, bekçiler, nöbetçiler.

ihtilac

• Seğirtme.
• Çarpıntı, çarpma.
• Etler gevşeyip büzülme.
• Havale nöbeti.

irtivah

• Nöbetle çalışma.

meberret

• Nöbet şekeri.

muhaya

• Bölünemiyen bir şeyi nöbetleşe ve sıra ile kullanma.

muhayee

• Pay edilmesi ve bölünmesi mümkün olmayan bir şeyi sıra ile nöbetleşe kullanma.

mühayee

• Nöbetleşmek.

mukrib

• Nöbete tutulmuş at.

münavebe / münâvebe / مُنَاوَبَه

• Nöbetle iş görmek, nöbetleşmek.

• Nöbetleşe iş görme.

• Nöbetleşme.

• Nöbetleşme.

münavebeten

• Nöbetleşerek.

• Nöbet ile, nöbetleşerek. Sırayla.

• Nöbetleşe, sırayla.

murabata

• Düşmanla karşılaşılacak yerlerde gözetip sebatla nöbet beklemek.
• Mülâzemet etmek.
• Bağlamak.

murabıt

• Kalbini Allah'a bağlayan.
• Düşmanla karşılaşılacak yerlerde gözetip nöbet bekleyen.

müsacele

• Nöbetleşmek.

mütebadil

• (Bedel. den) Birbirinin yerine geçen, tebâdül eden.
• Nöbetle değişen.

mütenavib

• (Nevbet. den) Nöbetleşe tekrarlanıp giden.

naib

• (Nevb. den) Vekil, birinin yerine geçen.
• Şeriat hâkimi olan kadı vekili.
• Nöbet bekleyen.

nebat / نبات

• Nöbet şekeri. (Farsça)

nevbe

• (Çoğulu: Nüveb) Nöbet.

nevbet / نوبت

• Nöbet, sıra. Sıra ile görülen iş.

• Nöbet, sıra.

• Nöbet, sıra.

• Sıra, nöbet. (Arapça)

nevbet-zen

• Belirli vaktin geldiğini bildiren, nöbet çalan. (Farsça)

niyabe

• Nöbet.

nöbetdar / nöbetdâr

• Nöbetçi.

nöbettar

• Nöbetçi.

nokta

• (Nukta) Benek.
• Durak, mevki. Mahâl.
• Göze ârız olan leke.
• Durak işareti.
• Tek karakol, tek nöbetçi.
• Yazıdaki durak işâreti.
• Mat: Hiçbir uzunluğu olmayan şekil.

pasban

• Nöbetçi, gece bekçisi, bekçi. (Farsça)

posta

• İtl. Bir yere gelen veya bir yerden gönderilen mektup ve emânetlerin hepsi.
• Bu emânetleri toplayan ve dağıtan idare ve onun yeri.
• Belli zamanlarda sefer yapan ve çok zaman posta taşıyan vasıta.
• Takım, kol.
• Hizmet nöbetinde bulunan er.
• Sefer.

ribat / ribât

• Sınır karakolu; İslâm dînini üstün kılmak, müslümanlardan kâfirlerin şerrini, zararını def etmek için düşman sınırında nöbet beklemek.

rufse

• Su nöbeti.

şirb

• (Şürb) İçme veya içirme nöbeti. İçmek.

teblerze / تب لرزه

• Sıtma nöbeti. (Farsça)

tekattu'

• Tıb: Sıtma nöbetinin muntazam vakitlere ayrılması.

tenavüb

• Nöbetleşme. Nöbet ile çalışma. Münâvebe.

tenayüb

• Nöbetleşmek.

türbedar-ı nebevi / türbedâr-ı nebevî

• Peygamberimizin türbesinde nöbet tutan, hizmet eden kişi.

ukbe

• Nöbet.
• Çorba bakiyyesi.

vardiya

• İtl. Gemilerde beklenen nöbet.
• Nöbet yeri. Nöbet beklenilen yer.

zer

• Sarı.
• Altın, akçe.
• Nöbet.
• Oruç.
• Çile.