dest-suze

• Nişanlı kız. (Farsça)

hıtbe

• Okunmuş.
• Söz kesilmiş, nişanlı kız veya kadın.

irtisam

• Resmedilmek, resmi çıkmak, resimli ve nişanlı olmak.
• Emrolunan şeye imtisâl etmek.
• Cenâb-ı Hakkı tekbir ve O'na ilticâ etmek.

mütevessim

• Bir şeyi çözmeğe çalışan.
• Nişanlı, alâmetli ve bezenmiş kişi.

namzed / نامزد

• (Nâm-zed) İsteyen veya istenilen kimse. (Farsça)
• Sözlü. Nişanlı. (Farsça)
• Bir vazifeye tayin edilmesini isteyen veya istenilen kişi. Aday. (Farsça)

• Aday. (Farsça)
• Nişanlı. (Farsça)

şeayir

• (Tekili: Şâire) Hac için hazırlanan nişanlı kurbanlar. Şâireler. Safâ. Merve, Mina ve Arafat gibi, menâsik-i haccın edâ edilecek yerleri ve dinin alâmetleri. Menâsik ve âyin rüsumu.