a

• Nida edatı olup, kelimenin sonuna gelir "ey" mânası verir. Aynı veya farklı iki kelime arasına gelirse, sözün mânasını kuvvetlendirir. "rengârenk, lebaleb" gibi.

abu

• Nilüfer çiçeği. (Farsça)

acz-i mutlak / عَجْزِ مُطْلَقْ

• Nihâyetsiz güçsüzlük.

adalet-i mutlaka / adâlet-i mutlaka / عَدَالَتِ مُطْلَقَه

• Nihâyetsiz, kusursuz adâlet.

adem-i ni'met / عَدَمِ نِعْمَتْ

• Ni'metin yokluğu.

adem-i nimet

• Nimet yokluğu.

akıbet / âkıbet

• Nihayet, sonuç.

akıbetü'l-akıbe / âkıbetü'l-âkıbe

• Nihâî sonuç, neticenin sonu.

alem / عَلَمْ

• Nişan, minare tepesindeki hilal.

amaç-gah / âmâç-gâh

• Nişan atılan yer, nişan yeri. Hedef mahalli. (Farsça)

amacgah / âmâcgâh / آماجگاه

• Nişan alınan yer. (Farsça)

amd

• Niyet, arzu, istek.

amden

• Niyet ederek ve isteyerek.

ayat-ı binihaye / âyât-ı bînihâye

• Nihayetsiz âyetler, sonsuz deliller.

ben

• Nişan.

benat-ür rüşde / benât-ür rüşde

• Nikâhlı kadından doğan evlat.

berat / berât

• Nişân. Rütbe. İmtiyaz ve taltif için verilen resmi kâğıt.

• Nişan, ayrıcalık fermanı.

besa / besâ / بسا

• Nice. (Farsça)

bi-n-nisbe

• Nisbetle, bir dereceye kadar.

binihaye / bînihâye

• Nihâyetsiz, sonsuz.

binniyet / بِالنِّيَتْ

• Niyet ederek.

• Niyetle.

• Niyetle.

binniyye / بِالنِّيَه

• Niyetle.

• Niyetle.

boşamak

• Nikâh bağını çözmek, evliliğe son vermek.

cemal-i mutlak / cemâl-i mutlak / جَمَالِ مُطْلَقْ

• Nihâyetsiz güzellik.

cemil-i zülcelal / cemîl-i zülcelâl / جَم۪يلِ ذُوالْجَلَالْ

• Nihâyetsiz güzellik ve haşmet sâhibi olan (Allah).

cenab-ı kadir-i mutlak / cenâb-ı kadir-i mutlak

• Nihayetsiz kuvvet ve kudret sahibi, şeref ve azamet sahibi olan Cenâb-ı Allah.

cevazinc

• Nilüfer çiçeği.

çigunegi / çigûnegî / چگونگى

• Nitelik. (Farsça)

cihet-i nimet

• Nimet yönü.

çire

• Niçin? Çerâ? (Farsça)

dekaik-i nimet ve hikmet

• Nimet ve hikmet incelikleri.

derece-i in'am

• Nimetlendirme derecesi.

derece-i nimet

• Nimet derecesi.

dest-suze

• Nişanlı kız. (Farsça)

devam-ı tena'um

• Nimetlenmenin devamı.

enva-ı niam / envâ-ı niam

• Nimetlerin çeşitleri.

enva-ı nimet / envâ-ı nimet

• Nimet çeşitleri.

envar-ı nimet

• Nimet nurları.

eşrat

• Nişanlar. Alâmetler. şartlar.

fenk

• Nimetlenmek.

firdevs-i nimet

• Nimet cenneti.

firuze

• Nişabur'da çıkan açık mavi renkli ve kıymetli bir taş.

füyuzat-ı nimet / füyuzât-ı nimet

• Nimetlerin bolluğu, bereketi.

ganiyy-i alel'ıtlak / ganiyy-i alel'ıtlâk / غَنِيِّ عَلَي الْاِطْلَاقْ

• Nihayetsiz zenginlik sâhibi olan (Allah).

ganiyy-i mutlak / غَنِيِّ مُطْلَقْ

• Nihâyetsiz zenginlik sâhibi olan (Allah).

gayetsiz / غَايَتْسِزْ

• Nihayetsiz, sonsuz.

• Nihayetsiz, pek çok.

gına-yı mutlak / غِنَايِ مُطْلَقْ

• Nihayetsiz zenginlik.

hakaik-ı nisbiye

• Nisbete, ölçüye göre olan hakikatlar.

hakem / حَكَمْ

• Nihâyetsiz hikmet ve hüküm sâhibi (Allah).

hakim-i mutlak / hâkim-i mutlak / حاَكِمِ مُطْلَقْ / hakîm-i mutlak / حَك۪يمِ مُطْلَقْ

• Nihayetsiz hüküm sâhibi (Allah).

• Nihayetsiz hikmet sâhibi (Allah).

hakimiyet-i mutlaka / hâkimiyet-i mutlaka

• Nitelik ve niceliğe bakmaksızın her zaman ve zeminde geçerliliği olan bir egemenlik.

hamd-i binihaye / hamd-i bînihaye

• Nihayetsiz hamd, sonsuz şükür.

hasais / hasâis / خصائص

• Nitelikler, özellikler. (Arapça)

hidas

• Nihayet, son, netice, bitim.

hulus-i niyet

• Niyetin hâlis olması.

i'tibari / i'tibârî / اِعْتِبَار۪ي

• Nisbi, göreceli.

idame-i nimet

• Nimetin, ihsan ve lütfun devamı, sürdürülmesi.

ihtilal-i nizam

• Nizamın bozukluğu.

ihtitab

• Nikâhla kadın veya kız istemek.

imtinan / imtinân / اِمْتِنَانْ

• Ni'meti hatırlatma.

in'am / in'âm / انعام / اِنْعَامْ

• Nimetlendirme.

• Nimet verme.

• Ni'met verme.

in'am eden / in'âm eden

• Nimeti veren.

in'am edici / in'âm edici

• Nimetlendirici.

in'am edilen

• Nimet olarak verilen.

in'am etmek

• Nimet vermek.

in'am olunan / in'âm olunan

• Nimet olarak verilen.

in'amat / in'âmât

• Nimetlendirmeler.

in'amperver / in'âmperver

• Nimetlerle bezeyen, çok nimet veren. Tehlikelerden sâlim kılan. (Farsça)

• Nimetlendirmeyi seven.

inam / inâm

• Nimetlendirme.

inamat / inâmât

• Nimetlendirmeler.

inamperver / inâmperver

• Nimetlendirmeyi seven.

irade-i nimet

• Nimet verme isteği, iradesi.

ism-i kadir / ism-i kadîr / اِسْمِ قَدِيرْ

• Nihâyetsiz kudret sâhibi (Allah)'ın ismi.

istihfaf-ı nizam

• Nizamı hafif görme; düzeni küçümseme.

it'am / it'âm

• Nimet vermek, yedirip içirme.

izafi / izâfî

• Nisbî, göreceli.

kādir / قَادِرْ

• Nihâyetsiz kudret sâhibi (Allah).

kadir / kadîr / قَدِيرْ

• Nihâyetsiz kudret sâhibi (Allah).

kadir-i hakim / kadîr-i hakîm / قَد۪يرِ حَك۪يمْ

• Nihâyetsiz kudret sâhibi ve her işi hikmetli olan (Allah).

kadir-i mutlak / kadîr-i mutlak / قَد۪يرِ مُطْلَقْ

• Nihâyetsiz kudret sâhibi (Allah).

kadir-i rahim / kadîr-i rahîm / قَد۪يرِ رَح۪يمْ

• Nihâyetsiz kudret ve rahmet sâhibi (Allah).

kadir-i zülcelal / kadîr-i zülcelâl / قَد۪يرِ ذُو الْجَلَالْ

• Nihâyetsiz kudret ve haşmet sâhibi (Allah).

kasd

• Niyet, istek.

kasden

• Niyet ederek.

kemal-i nimet / kemâl-i nimet

• Nimetin tam ve mükemmel olması.

kemiyet

• Nicelik.

kemiyeten

• Nicelik bakımından.

kemmiyet / كميت

• Nicelik. (Arapça)

• Nicelik. (Arapça)

kerim-i mutlak / kerîm-i mutlak / كَر۪يمِ مُطْلَقْ

• Nihayetsiz ikrâm edici (Allah).

keyfen / كَيْفًا

• Nitelikçe.

• Nitelikçe.

keyfiyet / keyfîyet / كيفيت

• Nitelik, özellik, durum.

• Nitelik, içerik.

• Nitelik (Arapça)

keyfiyeten / كَيْفِيَتًا

• Nitelik ve özellik bakımından.

• Nitelik bakımından.

• Nitelikçe.

keyfiyyet / كيفيت

• Nitelik. (Arapça)

kubh-u mutlak / قُبُحُ مُطْلَقْ

• Nihâyetsiz çirkinlik.

kudret-i mutlaka / قُدْرَتِ مُطْلَقَه

• Nihâyetsiz kudret.

küfran-ı ni'met / küfrân-ı ni'met / كُفْرَانِ نِعْمَتْ

• Ni'mete nankörlük etme.

küfran-ı nimet / küfrân-ı nimet / küfrân-ı nîmet

• Nimete karşı nankörlük.

• Nîmete nankörlük etmek. Nîmeti kullanırken, nîmetin sâhibini unutmak. Allahü teâlâya verdiği nîmet ile âsî olmak yâni nîmeti yerinde kullanmamak.

latenahi

• Nihayetsiz. Sonsuz. Bitip tükenmeyen.

lezzet-i nimet

• Nimetin lezzeti.

lime

• Niçin?

limmiyet

• Niçin sorusu, nedensellik, sebebiyet.

ma-i nisan / mâ-i nisan

• Nisan yağmuru.

maden-i nimet

• Nimet kaynağı.

mahiyetçe

• Nitelikçe, özellikçe.

mahz

• Nikâh.

mahz-ı nimet

• Nimetin tâ kendisi.

maksad

• Niyet, kasd.

maksar

• Nihâyet, son, netice.

mehir

• Nikâh bedeli; nikâh esnasında belirlenen ve erkek tarafından kadına verilmesi gereken mal, değerli eşya veya para.

mehr-i muaccel

• Nikâhta erkek tarafından kız tarafına verilen ağırlık, para.

memhure

• Nikâh bedeli verilmiş olan kadın.

menkuha / menkûha / منكوحه

• Nikâhlı karı. Nikâhlanmış olan kadın.

• Nikâhlı kadın.

• Nikahlı hanım, eş. (Arapça)

mensub / mensûb / منصوب

• Nispet edilen, ait, bağlı. (Arapça)

menvi / menvî

• Niyetlenen.

meratib-i nimet / merâtib-i nimet

• Nimet dereceleri, mertebeleri.

mevsuf / mevsûf

• Nitelenen; imanla nitelenen mü'min kimseler.

mibzag

• Nişter, kan alacak âlet.

mihver-i nizam

• Nizam ve intizam ekseni.

muhtatib

• Nikâhla isteyen.

mün'im / منعم

• Nimet veren, yedirip içiren.

• Nîmet veren. Allahü teâlânın ism-i şerîflerinden.

• Nimet veren.

mün'imane / mün'imâne

• Nimet verene, ihsan edene yakışır bir şekilde.

müna'am

• Nimete nâil olmuş kimse, nimetlenmiş olan.

münadi / münâdi

• Nidâ eden, seslenen, çağıran. Müezzin.

• Nida eden, müezzin, tellal.

• Nida eden, seslenen, çağıran.

münazaa / münâzaa

• Niza etme, çekişme, kavga.

münazaünfih / münâzaünfih

• Niza sebebi, çekişme vesilesi.

münevvil

• Nimet veren. İhsan eden.

• Nimet veren.

münim / münîm

• Nimet veren, nimetlendiren, Allah.

münimane / münîmane

• Nimet vererek.

müstehlik evliya / müstehlik evliyâ

• Nihâyete erdikten, maksada kavuştuktan sonra sebepler âlemine indirilmeyen, geri döndürülmeyen evliyâ. Kalbi hep Allahü teâlâya dönük olup, O'ndan başkası ile meşgul olmayan zâtlar.

mütena'im

• Nimetlenen.

mütena'imane / mütena'imâne

• Nimetler içinde nazdar bir şekilde büyümek, yetişmek suretiyle. Varlık içinde, ferahlık ve nimet içinde olarak. (Farsça)

mütenahi

• Nihayete eren, biten, sonu gelen.

mütenaim / mütenaîm

• Nimetlenen.

mütenakih

• Nikâhlanan.

mütrık

• Nimet veren, nimetlendiren.

nak

• Nisbet edatı olarak kelimelere eklenir, sıfat meydana getirilir. Meselâ: Gam-nâk : Gamlı, kederli. (Farsça)

nakihe

• Nikâhlı kadın eş.

nakır

• Nişana isabet eden ok.

nanü

• Ninni. (Farsça)

nazaran / نَظَرًا

• Nisbetle.

nazım

• Nizamlayan, nazmeden. Manzume yazan, düzenleyen.

neşa

• Nişasta.

neşastec

• Nişasta.

nevfer

• Nilüfer çiçeği.

neynüfer

• Nilüfer çiçeği.

nezzam

• Nizâm veren, düzenleyen, tertipleyen.

niam / niâm / نعم / نِعَمْ

• Nimetler.

• Nimetler.

• Nimetler. (Arapça)

• Nimetler.

niamat / niamât / niâmât

• Nimetler.

• Nimetler.

nifaki / nifakî

• Nifakla alâkalı.

nihavendi / nihavendî

• Nihavend şehrine ait. Nihavendli. (Farsça)

nihayat / nihâyât

• Nihayetler; sonlar.

• Nihayetler, sonlar.

nilu-berg

• Nilüfer. (Farsça)

nimet-dide / nimet-dîde

• Nimete kavuşan.

nimetdide / nîmetdîde

• Nimet gören.

nimetiyet / nîmetiyet

• Nimetlilik.

• Nimet oluş, nimetlik.

nimetperverane / nimetperverâne / nîmetperverâne

• Nimetle besleyerek.

• Nimet vermeyi severcesine.

nişa

• Nişasta. (Farsça)

nişangah / nişangâh / نشانگاه

• Nişan tahtası. (Farsça)

nisbeten

• Nisbetle, oranla, göre.

• Nisbetle, kıyaslanarak. Öncekine göre. Bir dereceye kadar. Şöyle böyle.

niseb / نِسَبْ

• Nisbetler, oranlar, ölçüler.

• Nisbetler, kıyaslamalar ve ölçüler.

• Nisbetler, bağlar, alakalar.

nisvi / nisvî

• Nisa taifesine mensub. Kadınlarla alâkalı.

niyeten

• Niyetçe.

• Niyet ederek.

niyyet / نيت

• Niyet. (Arapça)

nizal

• Nişan, işaret, alâmet.

nizamat / nizamât

• Nizamlar, düzenler, sistemler.

nizamen

• Nizam dairesinde. Nizama ve kanuna tabi olarak.

nuşadur

• Nişadır. (Farsça)

rafit

• Nikâh. Cima. Fuhşiyyat.

rahim-i mutlak / rahîm-i mutlak / رَح۪يمِ مُطْلَقْ

• Nihâyetsiz rahmet edici (Allah).

revabıt-ı nizam / revâbıt-ı nizam

• Nizamın, düzenin bağları.

sefsefe

• Nişasta, un gibi şeyleri eleme.

semerat-ı niam / semerât-ı niam

• Nimet meyveleri.

şikak

• Nifak, ikilik, ittifaksızlık.

simya

• Nişan, işâret, alâmet.

sofra-i nimet

• Nimet sofrası.

sofra-yı nimet

• Nimet sofrası.

suhulet-i mutlaka / suhûlet-i mutlaka / سُهُولَتِ مُطْلَقَه

• Nihâyetsiz kolaylık.

şükretme

• Nimetlere karşı memnunluk gösterme, Allah'a teşekkür etme.

sure-i nisa / sûre-i nisâ

• Nisâ Sûresi; Kur'ân-ı Kerimin 4. sûresi.

tabla-i nimet

• Nimet tablası.

talak / talâk

• Nikâh bağını çözmek; nikâh akdini (sözleşmesini), belli sözlerle derhal veya geleceğe bağlı olarak sona erdirmek. Şer'î (dînî) nikâhta, boşama hakkı olanın, nikâhlı olduğu kişiyi boşaması.

tan'im

• Nimet vermek, nimetlendirmek.

tavsif

• Niteleme, özelliklerini söyleme.

tavsifat / tavsifât

• Nitelemeler.

tecdid-i nikah / tecdid-i nikâh / tecdîd-i nikâh

• Nikâh tazeleme. Nikâh yenileme.

• Nikâhı yenileme, tâzeleme.

tefrika

• Nifak, ayrılık, çözülme, dağılma.

tekeyyüf

• Nitelik kazanma.

tena'um

• Nimetlenme, bolluk içinde yaşama.

• Nimetlenme.

tenakkub

• Nikab örtünmek, yüze peçe örtmek.

tenaküh

• Nikâhlanmak.

tenassuk

• Nizâmına koyma, tertib etme, düzenleme.

tenasuk

• Nizam üzere dizilme.

tenaum / tenâum

• Nimetlenme.

tenazu / tenâzu

• Niza etme, çekişme.

tenekkub

• Nikab örtmek. Nikablanmak, peçelenmek.

tenkih / tenkîh / تنقيح

• Nikâh etmek, nikâhlanmak.

• Nikahlama. (Arapça)

tenvit

• Niyet etmek.

tenviye

• Niyet etmek.

teznim

• Nişan ettirmek, işaretlendirmek.

tezvic

• Nikâhla bir kadını aldırmak. Birbirine eş yapmak. Evlendirmek.

tıyye

• Niyet, kast.

vasf

• Nitelik, özellik.

vasfeylemek

• Nitelemek, özelliğini ifade etmek.

vasıflandırılma

• Nitelendirilme.

vasıflandırma

• Nitelendirme.

veled-i zina / veled-i zinâ

• Nikâhsız evlenmeden meydana gelen çocuk.

veli-ni'met

• Nimet veren. Nimeti muhafaza edip ihsan eden.

velini'met / velîni'met / وَل۪ي نِعْمَتْ

• Ni'met sâhibi, ni'meti veren.

velinimet / velînimet / velînîmet

• Nimeti veren, nimetin sahibi.

• Nimet veren.

vüs'at mutlaka / وُسْعَتِ مُطْلَقَه

• Nihâyetsiz genişlik.

zeval-i nimet

• Nimetin yok olması, sona ermesi.

zevc / زَوْجْ

• Nikahlı erkek, eş.

zevcat / zevcât / زوجات

• Nikahlı kadınlar, karılar. (Arapça)

zevce / زوجه / زَوْجَه

• Nikahlı kadın, karı. (Arapça)

• Nikahlı hanım, eş.

zıdd-ı niyet

• Niyetin aksi, zıttı.