afif / âfîf

• Temiz. Güzel. Nezih. İffetli ve namuslu olan. Haramdan sakınan.
• Müstakim.

• İffetli, namuslu, terbiyeli, haramdan sakınan, nezih.

ferah-ı münezzeh

• Son derece nezih, temiz sevinç.

mütenezzih

• Tenezzüh eden, gezip eğlenen.
• Tenezzüh edip düşünen.
• Nezih, temiz olan.

nezahet

• Nezihlik, temizlik.

nezh

• (Nezih) Nezihlik, temizlik, saflık.
• Hiçbir kötü hareketi olmamak.
• Kerim, pak, pâkize.

nezih

• (Nezihe) Pâk, temiz.

üslub-u ali / üslub-u âlî

• Edb: Üstün ifade tarzı. İfadenin yüksek ve nezih olanı.

zevk-i selim

• En temiz, nezih ve en yüksek derecedeki zevk. Selâmette olan zevk. Meşru dairedeki zevk.
• Sezme kabiliyeti.