ab-ı abisteni / ab-ı âbistenî

• Nebatların beslenip büyümesi için zaruri olan su ve yağmur.
• Gebeliğe sebep olan su, meni.

akakir

• (Tekili: Akkar) Tıb: İlaç yerine kullanılan nebâtî kökler.

albümin

• Tıb:Nebat ve hayvanların etli ve sulu kısımlarında bulunan karbon, oksijen, azot, hidrojen ve kükürt bileşiği gıdalı madde. (Fransızca)

aşşab

• (Aşşeb. den) Nebatları, bitkileri toplayarak ve misallerini kurutarak her biri üzerinde ilmî incelemeler yapan âlim.

ayşum / ayşûm

• Nebatattan bir ot.

badire

• Birdenbire meydana gelen hâl. Felâket. Musibet.
• Kabahat.
• Birden, zahmetsizce söylenen söz.
• Kılıcın, namlunun veya her çeşit nebatın ucu.
• Zor geçit.

berrüste

• Karpuz, kavun, kabak, çimen gibi dalbudak salıp da yükselmiyen nebat. (Farsça)
• Mc: Alçak, edepsiz, rezil kimse. (Farsça)

beyare

• Kısa boylu ve bodur olarak yerde yetişen nebat, meyve ve sebze. Kavun, karpuz, kabak...gibi. (Farsça)

biyocoğrafya

• yun. Nebat ve hayvanların yer yüzünde dağılışını ve sebebelerini tetkik eden ilim kolu. Hayatî Coğrafya. Biyojeografi.

bürt

• Nebat şekeri. Zelil, aşağılık kimse.
• Balta.

buyçe / bûyçe

• Sarmaşık (nebat) (Farsça)

çark-ı felek

• Bir makine veya dolaba benzetilen gökyüzü.
• Mc: Tâlih, baht.
• Yakıldığı zaman dönerek ateşler püskürten bir çeşit donanma fişeği.
• Bir nevi sarmaşıklı nebat çiçeği.

cedvar

• Nebâtattan zerâvende benzer bir ottur ve mâcun yapılır.

deşt

• Bozkır, çöl, sahra. Kumluk ve nebatsız geniş arazi. (Farsça)

ebluç

• Ezilmiş tozşekeri. Nebat şekeri. (Farsça)

ecsam-ı namiye / ecsam-ı nâmiye

• Büyüyüp yetişen cisimler. Nebat gibi büyüyenler.

eşvak

• Dikenler. (Nebat)
• Tıb: Kemiklerin uzaması.

fakha

• Her nebatın yeni açmış çiçeği.
• Bir yıldız adı.
• Dübür halkası.

familya

• Aile. Soy. Zevce. Kadın. Eş. (Fransızca)
• Aynı cinsten olan nebat grubu. Aynı soydan veya cinsten olan. Aralarında benzerlik bulunan grup. (Fransızca)

ferh

• Civciv. Tavuk veya kuş yavrusu.
• Nebatların diplerinde çıkan filiz.

gabra

• Yeryüzü, toprak, arz.
• Nebat envâından bir nev'i.
• Kuraklık, kıtlık.
• Çok tuzlu.
• Toprak rengi.

geven

• Çalı. Dikenli ve bir karış kadar boyunda bir nebat. Aslı Gevân'dır. (Türkçe)

giyah

• Nebat, bitki. (Farsça)

hamide / hâmide

• Uzun müddet geçmesi sebebi ile rengine tegayyür ve siyahlık gelip eskimiş olan.
• Nebatsız kuru yer.
• Yanmış kül olmuş.

hanzal

• Zakkum. Zakkum ağacı. Ebu Cehil karpuzu denilen portakal büyüklüğünde mevyesi çok acı bir nebat. Karga kabağı diye de adlandırılır.

hardal

• Çok küçük tohumları olan ve yaprakları yenen bir nebat ismi. Döğülerek macun haline getirilir ve sofrada iştah açmak için kullanılır.

herek

• Asmaları, fidanları, fasulye gibi tırmanıcı nebatları bağlamak için yanlarına dikilen sırık, değnek.

hizmet

• Birinin işini görme. Bir kimsenin hesabına veya menfaatına iş görme, bu suretle yapılan iş, vazife. Memuriyet.
• Bir insan, hayvan veya nebatın muhtaç olduğu işler ve takayyüdat.

hubeb

• (Tekili: Habbe) Buğday, mısır, arpa gibi ufak ve yuvarlak nebatatın taneleri.

hububat / hububât

• Habbeler, tâneli nebatlar, taneler.

hüceyre

• Hücrecik. Canlı varlıkların veya nebâtatın vücudunu teşkil eden küçük küçük odacık halinde ve içi vücuda lüzumlu madde ile dolu hücrecik. En küçük canlı parça.
• Küçük delik ve oyuk.

huff

• Abdest alınırken üzerine meshedilebilen mest vs. gibi ayakkabı.
• Deve tabanı isimli bir nebat.

ilm-i mevalid

• Tabiat, eşya ilmi. Hayvanat, nebatât ve maddelerine ait ilim.

inbat

• Nebâtı bitirme. Tohumu yere dikip yeşillendirme. Nebâtın bitmesini sağlama.

infitahiyyet

• Kapalılığın açılıp inkişaf etmesi. (Tohumların açılarak nebât hâline gelmesi gibi olan hâl.)

ırk-üz-zeheb

• Altınkökü denilen bir nebat.

kamis

• Gömlek.
• Döl yatağını kaplayan ince deri.
• Bâzı nebatlardaki ince zar.

karanful

• Yaprağı, çiçeği ve kokusu güzel ve uzun olan budaklı bir nebat. Karanfil.

kasvere

• Yaşça büyük olmak.
• şecaatli, kuvvetli.
• Aslan.
• Bir nebat ismi.

kirpik

• Göz kapağının kenarındaki kıllar.
• Bir nevi taş.
• Hayvan ve nebatların beden yapısında bâzı küçük ve ince uzantılar.

kürsüf

• Evlenmemiş (bâkire) kızların yalnız hayz zamânında, evli veya dul kadınların ise her zaman, edep yerine koydukları ve koku sürdükleri bez veya saf nebâtî pamuk.

küsbe

• Yağı veya suyu çıkartılmış her çeşit nebâti artıklar. Yağ posası.

leylak

• Salkım şeklinde mor ve beyaz renkli çiçekleri olan bir nebat adı.

maka

• Hıyarşenber denilen nebat.

mevalid-i selase / mevalid-i selâse

• Nebat, hayvan ve maden.

mevalid-i türabiye

• Topraktaki mevâlid. Mâdenler, nebatlar.

müdhamme

• Ağaçlarının ve nebatlarının çok ve taze olmaları dolayısıyla uzaktan koyu yeşil renkte görünen bahçe.

müdhammetan

• Her tarafı yemyeşil nebatat, hazrevat ile kaplı iki Cennet.

musas

• Ot, nebat.
• Her nesnenin aslı.

nabit

• Ağaç ve nebat gibi yerden bitip büyüyen.

nami

• Büyüyen, artan, ürmee kuvveti olan. Nebat ve hayvandaki büyüyüp gelişme kuvveti.
• Farsçada: Namlı, şöhretli, ünlü.

nebat

• (Çoğulu: Nebatât) Topraktan yetişen, biten her çeşit şey. Bitki.
• Yemen diyarında bir kabile adı.

nebatat / nebatât

• (Tekili: Nebât) Nebâtlar, bitkiler.

nebati / nebatî

• Nebat cinsinden, nebata mensup ve nebata ait, yerden biten cinsinden olan.

necm

• (Necim) Yıldız, ahter, kevkeb. Ülker yıldızına da denir. Ülker, onbir yıldızdır. Altısı görünür, gözü kuvvetli olan yedinciyi de görebilir.
• Belirli olan vakit. (Araplar, vakti yıldızlarla tahdit ederlerdi)
• Kabak ve hıyar gibi yayvan nebat.
• Belirli vakitte yapılan vazi

nevabit

• (Tekili: Nabite) Nebatlar. Bitkiler.
• İmar ve ihdas.
• Dünya ahvâlinden habersiz.
• Taze, genç kimse.

parazit

• Yun. Radyo gibi ses veya elektrik âletlerinin zırıltı ve gürültü çıkarması.
• Başka bir hayvan veya nebatın üzerinde onun zararına yaşayan canlı. Asalak. Tufeylî.

raziyane

• (Rezene) Dere otu nev'inden bir nebat adı.

sebete

• (Çoğulu: Sebât) Ot, nebat, bitki.
• Otu çok olan yer.

sebzevat

• Yeşil bitkiler, yeşil nebatlar. (Farsça)

taha'

• Döşenmiş ve yayılmış yer.
• Bir nebat cinsi.

telafif

• Birbirine sarmaşmış bölük bölük nebatlar.
• Büklümler, kıvrımlar.
• Birbirine girmiş ve sarmaşmış vaziyette olma. Lif lif olma.

tenebbüt

• Büyümek. Yerden çıkıp biten nebat gibi yetişmek.

varaka

• Tek yaprak hâlindeki kâğıt.
• Nebât yaprağı. Maden yaprağı. Kitap yaprağı.
• Hasis kimse.
• Peygamberimize (A.S.M.) ilk vahyin geldiği sırada Hz. Hatice vâlidemizin (R.A.) hâdiseyi kendisine bildirdiği ve o zamanın meşhur bir âlimi olan Varaka İbn-i Nevfel'in adı.

yaktin / yaktîn

• Kabak, kavun ve karpuz gibi dalları yerde yayılan bir nebat adı.

zat-ul ilkah-i zahire / zât-ul ilkah-i zâhire

• İlkahı (döllenmesi) çiçek vâsıtasıyla olan nebat.