celb-i suret ve savt

• Görüntü ve sesi nakletmek.

ev-kema kal

• Söylediği gibi. Söylendiği gibi.
• Hadis-i Şerifi lâfzı ile aynen nakletmekte bir hata olmuşsa, mes'uliyetten kurtulmak için bu kelâm söylenir. "Bu naklettiğim hadisin metninde yanlışım varsa Peygamber (A.S.M.) aslında nasıl söylemiş ise aynen onu kastediyorum" demektir.

intikal

• Bir yerden bir yere nakletmek. Tebdil-i mekân etmek.
• Göçmek, geçmek.
• Sirâyet. Bulaşmak.
• Bir şeyin miras olarak kalması.
• Bir mes'eleden diğer bir hususu veya neticeyi anlamak.

istitrad

• Edb: Bir söz söylerken o fıkra içinde başka bir bahis nakletmek.

münaseha

• Bir şeyi diğerine nakletmek.
• Döndürmek.
• Tebdil etmek, değiştirmek.
• Huk: Bir vârisin, kendine bırakılan mirası alamadan ölmesi.

nakl / نقل

• Nakil, anlatma. (Arapça)
• Taşıma. (Arapça)
• Nakletmek: (Arapça)
• Anlatmak. (Arapça)
• Taşımak. (Arapça)
• Nakledilmek: (Arapça)
• Anlatılmak. (Arapça)
• Taşınmak. (Arapça)

naks

• Nakletmek.
• İfsad etmek, bozmak.
• Evmek. Acele etmek.
• Kimseye lâkap takmak.
• Ayıplamak.
• Kilise çanını çalmak. Çan çalmak, çana vurmak.

nefy

• Sürgün etmek. Birisini kendi rızası olmadan, bir yerden başka bir yere nakletmek, sürmek.
• Gr: Bir şeyin olmadığını ifade eden (olumsuzluk) edatı. Müsbetin zıddı, menfi olan. Bir şeyin yokluğunu veya olmadığını iddia.

nesh

• Ist: Şer'i bir hükmü yine şer'i bir emirle kaldırmaktır. (İtikada ait olan ve zamanla değişmeyen hükümlerde nesih olmaz, bunlar sabit birer hakikattırlar.)
• Bir şeyin aynını kopya etmek, aynını çoğaltmak.
• İbtal etmek, hükümsüz bırakmak, değiştirmek.
• Nakletmek, kaldırma

neva

• Bir yerden bir yere nakletmek.
• Hıfzetmek, korumak.
• Sohbet etmek.

rivayet / rivâyet

• Bir şeyi haber vermek veya haber verilen şey.
• Nakletmek, bildirmek.

ta'rib

• Bir kimseden söz nakletmek.
• Çirkin etmek.
• Arabî olmayan kelimeyi arabi lügatına nakletmek.

te'vilat / te'vilât

• (Tekili: Te'vil) Te'viller. Zâhiren yakın mâna ve delil nakletmek sebebiyle başka mâna vermeler.

tenezzül

• (Çoğulu: Tenezzülât) İnme, düşme. Aşağılama.
• Gönül alçaklığı. Karşısındakinin seviyesine göre tevâzu ile konuşmak.
• Yavaş yavaş inmek. Mekânını yukarıdan aşağıya nakletmek.

tenkil

• Mübâlağa ile nakletmek.

üsre

• Seleften gelen şan şeref.
• Söz veya hadis nakletmek.