bazudiraz / bâzudirâz

• Kolu uzun olan. (Farsça)
• Nüfuzlu, sözü geçer. (Farsça)
• Müdahaleci. (Farsça)
• Zâlim, zulmeden. (Farsça)

dahl

• Karışma, girme.
• Nüfuz, te'sir.
• Vâridat.
• İrâd. İtiraz, ta'riz.
• Ayıp, töhmet.

divan

• Eskiden yaşamış şâirlerin şiirlerinin toplandığı kitap.
• Büyük meclis. Büyük ve idâre işlerine bakan bilgili, nüfuzlu kimselerin toplandıkları yer.

eimme-i ehl-i beyt

• Ehl-i Beyt'ten yetişen, saltanata bilfiil girmeyen ve karışmayan en salâhiyetli, mânevi nüfuz ve ilim ve riyaset sahibi imamlar.

enfez

• En nüfuzlu, daha tesirli.

erk

• Kuvvet, kudret, güç, iktidar, nüfuz.

eyyam

• (Tekili: Yevm) Devirler. Günler.
• Güç, iktidar, nüfuz.

fahim

• (Fahm. dan) İtibâr ve nüfuz sâhibi olan, büyük zât.

fahimane / fahimâne

• İtibar ve nüfuz sahibi kimseye yakışır şekilde, fahim olana yakışacak surette. (Farsça)

fer-i devlet

• Devletin kuvveti, devletin nüfuzu.

fiham

• (Tekili: Fahîm ve fahm) İtibar ve nüfuz sahibi kişiler, ulu kimseler.

hükm

• (Hüküm) Karar. Emir. Kuvvet. Hâkimlik. Amirlik.
• İrade. Kumanda. Nüfuz.
• Kadılık etmek.
• Tesir. Cari olmak.
• Makam.
• Bir dâvanın veya bir meselenin tedkik edilmesinden sonra varılan karar.
• Man: Fikirler ve tasavvurlar arasındaki râbıtayı tasdik veya

hulul / hulûl

• İlâhî sıfatların mahlûklar ile bütünleştiği onlara nüfuz ettiği esasına dayalı bâtıl bir görüş.

imam-ı ali naki

• (Hi: 212-254) Eimme-i İsnâ Aşer'den onuncu zât olup, manevi büyük nüfuz ve takva sahibi, ehl-i kemal bir zâttır. Ali İbn-i Muhammed Hâdi diye de bilinir. (R.A.)

imam-ı ca'fer-i sadık / imam-ı ca'fer-i sâdık

• (Hi: 83-148) Hazret-i Ali'nin (R.A.) torununun torunudur. Medine-i Münevvere'de yaşamıştır. Annesi, Hazret-i Ebu Bekir'in soyundandır. Mânevi nüfuzu çok ileri idi, dine büyük hizmetleri görüldü. Demiştir ki: "Kim nefsi için nefsi ile mücâhede ederse, keramete kavuşur, kim de Allah için nefsi ile müc

irade-i nafize / irade-i nâfize

• Her yere ve her şeye tesir ve nüfuz eden İlâhî irade.

karger / kârger

• İş yapan, işleyen. (Farsça)
• Etki yapan, tesir eden, nüfuzlu. (Farsça)

mekin / mekîn

• Yüksek rütbe sâhibi. Vakarlı. Temkinli. Nüfuz ve iktidar sahibi.
• Yerleşmiş. Oturmuş. Sâkin, Muhkem.

menafiz

• (Tekili: Menfez) Delikler. Menfezler.
• Nüfuz edecek yerler.

menfez / منفذ

• Nüfuz edecek delik, pencere. Delik. Ağız. Yarık. Girilecek yer.

• Nüfuz etme yeri, delik, yarık, giriş veya çıkış yolu. (Arapça)

merk

• Kokmuş deri.
• Derinin yününü yolmak.
• Kazımak.
• Nüfuz etmek, içine işlemek.

mezir

• Zarif kimse.
• Katı kalbli ve cesur.
• İşlerinde nüfuzlu olan.

müteneffiz

• Nüfuz sahibi, sözü geçer olan. İtibarı cari bulunan.

• Zorlu nüfuz sahibi olan.

müteneffizan / müteneffizân / متنفذان

• (Tekili: Müteneffiz) Nüfuzlu ve hatırı sayılır kimseler. Sözü dinlenir kişiler. (Farsça)

• Etkili kişiler, nüfuz sahipleri, sözü geçenler. (Arapça - Farsça)

nafiz / nâfiz / نافذ

• İçe işleyen. Delip geçen. İçeri giren.
• Sözü geçen, kendine itaat edilen. Te'sirli, nüfuzlu.

• Nüfuz eden, içe işleyen.

• Etkileyici, nüfuz edici, işleyici. (Arapça)

nazar-ı dekaik-aşina / nazar-ı dekaik-âşinâ

• İnceliklere nüfuz eden bakış.

nüfuz / نفوذ

• Etki etme, işleme. (Arapça)
• Etki gücü. (Arapça)
• Nüfuz etmek: İşlemek, etki etmek. (Arapça)

ruhaniyun / rûhâniyun

• Gayb âlemine nüfuz eden nurânî ve ruhânî kimseler.

ruhaniyyun

• (Tekili: Ruhanî) Ruh âlemine mensub olanlar. Âlem-i gayba nüfuz eden çok nuraniyet kazanmış zâtlar.

rükn

• Direk. Esas.
• Kuvvet.
• Bir şeyin en fazla sağlam olan tarafı veya köşesi veya temeli.
• Bir cemaatin ileri gelenlerinden olan.
• Nüfuzlu, kuvvetli ve ehemmiyetli kimse.

sakif

• Nüfuz eden, sözünü dinletip geçiren.

sard

• Nüfuz etmek, sözü geçer olmak.
• Katıksız, saf, hâlis.
• Soğuk.

tecevvüf

• İçi boş olma, kovuk olma.
• İçine işleme. Nüfuz eyleme.

tedahul

• İçine girme, nüfuz etme.

teneffüz

• (Nefz. den) Nüfuz sahibi ve sözü geçer olma.

yed-i tula / yed-i tulâ

• En uzun el.
• Geniş nüfuz.
• Tam, çok geniş ilim ve ihtisas.
• Büyük kudret.