müfsid / مفسد / مُفْسِدْ

• İfsad eden, fenalaştıran. Bozan.
• Başlanmış ibadeti bozan.
• Nifak koyan, fesad ilka eden. (Hiç bir müfsid, ben müfsidim demez. Daima suret-i haktan görünür. Yahut, bâtılı hak görür. Evet kimse demez "ayranım ekşidir." Fakat siz mihenge vurmadan almayınız. Zira çok silik söz tic

• Fesat çıkaran, bozucu.

• İfsat eden, bozan.
• Fesatlık eden, ara açan.

• Başlanılan ibâdeti bozan şeyler.
• Karışıklık çıkaran ve bozgunculuk yapan.

• Bozan.

• Bozucu. (Arapça)

• Bozguncu.